Postulujemy, aby dziennikarstwo w swoich najambitniejszych realizacjach było sztuką twórczą i nie "przedrzeźniało" literatury czy filmu fabularnego. Dlatego penetrujemy przestrzeń pomiędzy dziennikarstwem a pisarstwem, dziennikarstwem a scenopisarstwem, dziennikarstwem a dramaturgią. Stąd nasze zainteresowanie powieścią dokumentalną, narracją dokumentalną, makroreportażem międzykulturowym. W tym chcemy się specjalizować, wchodząc głębiej w kulturę i mając tu pełniejsze możliwości poznania. Nie wiemy, czy da nam się powołać do życia nowy gatunek dziennikarski, czy pozostanie on jedynie hybrydą, postmodernistycznym zlepkiem. Uważamy jednak, że warto i należy eksperymentować, że jest to celowe i pożyteczne. Przywiązujemy również dużą wagę do dziennikarstwa internetowego, multimedialnego, do dziennikarstwa na styku mediów. Uważamy, że możliwości Internetu w dziedzinie multimedialności to przyszłość dziennikarstwa. Pokonanie problemu czasu i przestrzeni, interaktywność, coraz bardziej powszechna dostępność sprzętu rejestrującego (dźwięk, obraz) na wysokim poziomie technicznym stwarzają zupełnie nową sytuację w dziedzinie komunikacji społecznej. Chcemy tę sytuację badać zwłaszcza w zakresie interaktywnego tworzenia internetowej powieści dokumentalnej, multimedialnego opowiadania dokumentalnego. Doceniając indywidualne wypowiedzi, ich dążenie do szukania stylu, osobistej refleksji i osobistej odpowiedzialności, dostrzegamy jednocześnie wyjątkową wagę pracy zespołów twórczych i dzieł, jakie w tych zespołach powstają. Zespoły takie mogą tworzyć teksty, książki, opracowania, jakich nie byłby w stanie przygotować jeden dziennikarz, jeden autor. Pragniemy tu eksperymentować, wierząc, że w dziedzinie zbiorowej pracy nad tekstem można powiedzieć coś nowego i istotnego.(fragment tekstu)