Jedną ze wielu zaproponowanych w ramach Unii Europejskiej strategii rozwoju obszarów wiejskich jest poszukiwanie działalności w niszach rynkowych. To one umożliwiają obecnie osiągnięcie przewagi konkurencyjnej na nasyconym rynku artykułów rolno-spożywczych. Kształtowanie ich wiąże się często z wykorzystaniem konkretnych zasobów charakterystycznych dla określonego terytorium geograficznego wyróżniającego się swoją specyfiką - kulturą obyczajowości, środowiskiem naturalnym, tradycją czy zwyczajami. To dzięki nim możemy określić oraz zidentyfikować bogactwo i różnorodność towarów i usług, które stanowią lukę (niszę) wśród dostępnych na rynku produktów będących alternatywnymi przykładami produkcji rolniczej i pozarolniczej. Przykładem takich produktów są np. produkty naturalne, tradycyjne, regionalne (wysokiej jakości warzywa i owoce, potrawy, artykuły organiczne, zioła lecznicze czy kosmetyczne, lokalne marynaty, suszone kwiaty, źródła mineralnej wody itd.), dziedzictwo kulturowe wyrażające się w rzemiośle ludowym, rękodziele artystycznym itp. Produktom tym towarzyszyć mogą różnorakie usługi, które wzbogacają ofertę lokalnej przedsiębiorczości, zwłaszcza na wsi, jak np. lokalne hotele, karczmy, gospody, gospodarstwa agroturystyczne, muzea, parki, architektura, festiwale, imprezy folklorystyczne, festyny oferujące tradycyjne produkty, wioski edukacyjne, skanseny. W warunkach pogłębiającej się internacjonalizacji światowego handlu, kraj pochodzenia produktu, jego regionalizm, tradycja nabiera coraz większego znaczenia. (fragment tekstu)