Od prawie półwiecza światowa społeczność i jej środowisko przyrodnicze ulegają kryzysogennej degradacji. Dla przezwyciężenia globalnego kryzysu proponuje się: (1) radykalne zmniejszenie zaludnienia Ziemi, albo (2) dokonanie ekohumanistycznej przemiany cywilizacyjnej, stwarzającej m.in. możliwość powszechnego dostępu do wiedzy o skutkach ludzkich zamierzeń i działań, oraz preferowanie podmiotów życia społeczno-gospodarczego według ich ekospołecznej użyteczności. Brak oznak, ze strony sterujących globalnymi procesami, zrozumienia potrzeby dokonania takiej - przywracającej zdolność rozwoju światowej społeczności - przemiany cywilizacyjnej, wskazuje na faktyczne stosowanie, w przezwyciężaniu globalnego kryzysu, strategii depopulacyjnej, w tym wojny tajnej. Od szeregu lat przed taką patologiczną polityką i jej nieskutecznością przestrzega Watykan. Papież Franciszek wielokrotnie ujawniał prowadzenie III Wojny Światowej. Zarazem zaleca On - w miejsce takiej śmiercionośnej - kooperacyjną, dla dobra wspólnego, formę antykryzysowych działań. Jest to m.in. niezbędne dla powstrzymania obronnego terroryzmu, exodusu biednych oraz zapewnienia poprawności procesów demograficznych. A także, dla zapewnienia dostępności zasobów naturalnych oraz rozwojowej harmonii w układzie Człowiek - Przyroda. Papież Franciszek w licznych wypowiedziach, w tym encyklice LAUDATO SI' przedstawia zalecenia działań dla uniknięcia pełni destrukcyjnego ujawnienia się tej wojny. Zaleceniem podstawowym jest dokonanie radykalnej przebudowy systemu ekonomicznego, umożliwiające doprowadzenie - wraz z likwidacją bezrobocia, głodu i biedy - do powszechnego upodmiotowienia ludzi. Istotnym antywojennym działaniem powinno zatem być poważne potraktowania międzynarodowych zobowiązań realizacji, przez ONZ wypracowanej, Agendy 2030, w tym 17 celów trwałego rozwoju światowej społeczności, przejawiające się zbudowaniem odpowiednich struktur i szczegółowych programów realizacyjnych. W miejsce poważnej debaty, dotyczącej powyższych papieskich ostrzeżeń i antykryzysowych zaleceń (a także Agendy 2030) obserwujemy w Polsce brak zrozumienia współczesnych uwarunkowań życia i rozwoju, a zatem realne wspomaganie regresywnych, do globalnej katastrofy prowadzących, tendencji. (abstrakt oryginalny)