Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

GIS - istota i znaczenie gospodarcze

100%

Kotwas W.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2010

|

nr 57 E-gospodarka w Polsce. Stan obecny i perspektywy rozwoju.Cz. I

263-269

Podpisanie umowy przedakcesyjnej, a następnie pełnoprawne wstąpienie Polski do Unii Europejskiej w sposób zasadniczy zmieniło sytuację w zakresie dostępności środków finansowych na unowocześnianie infrastruktury, modernizację gospodarki, rozwój nauki i technik zarządzania. Od 1990 roku środki UE w postaci funduszy strukturalnych, których zadaniem jest usuwanie różnic w rozwoju społecznym i gospodarczym krajów członkowskich, zaczęły być dostępne na naszym rynku finansowym. Realizowane za ich pomocą duże inwestycje infrastrukturalne (inwentaryzacja, projektowanie, obsługa realizacji), dopłaty w sektorze rolnym (inwentaryzacja, kontrole), wprowadzanie na szeroką skalę nowych technik zarządzania, innowacyjne projekty naukowe, przyczyniły się do rozwoju rynku usług geoinformatycznych, który stał się bardzo atrakcyjny biznesowo. (fragment tekstu)

2

Znaczenie dopłat w gospodarstwach wielostronnych w krajach Unii Europejskiej według wielkości ekonomicznej

80%

Grontkowska A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2014

|

16

|

z. 6

137-144

Celem opracowania było zaprezentowanie struktury gospodarstw wielostronnych według kryterium wielkości ekonomicznej w krajach Unii Europejskiej oraz poziomu dopłat dla tych jednostek w latach 2004-2011. W badaniach wykorzystano informacje z bazy FADN. Z badań wynika, że najliczniejszą grupę gospodarstw wielostronnych stanowiły te o standardowej produkcji do 25 tys. euro - aż 83,4%, których znaczny odsetek funkcjonował w Rumunii i Polsce (ponad 80%). W latach 2004-2006 kwoty dopłat ogółem średnio w UE wzrastały, w 2007 roku obniżyły się prawie o połowę i od 2007 roku notowano ponowny, ale mniej dynamiczny, ich wzrost. W latach 2004-2011 gospodarstwa wielostronne w Polsce uzyskiwały jedne z najniższych dopłat spośród krajów UE. Najwyższy poziom dopłat w przeliczeniu na 1 ESU charakteryzował gospodarstwa w Finlandii, a najniższy w Holandii i Rumunii. W strukturze dopłat ogółem gospodarstw wielostronnych 2/3 stanowiły płatności decoupled. (abstrakt oryginalny)

3

Wdrażanie zasady wzajemnej zgodności jako czynnik poprawy konkurencyjności gospodarstw

80%

Kiełbasa B.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2008

|

10

|

z. 3

301-306

Przedstawiono analizę gospodarstw województwa małopolskiego z podziałem na dwie grupy, a następnie dokonano analizy czynników wytwórczych (materialnych i niematerialnych). Pozwoliło to na określenie szans zaistnienia na rynku (konkurencyjności) w kontekście aspektów zawartych w zasadzie wzajemnej zgodności "cross-compliance". (abstrakt oryginalny)

4

Kierunki zmian dopłat bezpośrednich w świetle rozporządzeń Unii Europejskiej

80%

Mickiewicz A., Mickiewicz B.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2011

|

13

|

z. 1

231-237

Podstawowym celem opracowania była analiza dokumentów Wspólnoty Europejskiej, jakimi są rozporządzenia Rady (WE). Po podpisaniu Traktatu Akcesyjnego Rada (WE) wydała rozporządzenie w 2003 r., poprzez który regulowała systemy wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej. Akt prawny obejmował dawne państwa UE-15 i ustanawiał systemy jednolitej płatności (SPS). W sprawie regulacji dla 10 nowoprzyjętych krajów odsyłał do postanowień traktatowych, zaś przyjęto odmienny system jednolitej płatności obszarowej (SAPS), według stawek obliczanych do 1 ha użytków rolnych. Po dokonaniu oceny funkcjonowania WPR przez Parlament Europejski, wydano nowe Rozporządzenie Rady (WE) w 2009 r. Nadal utrzymywał w mocy występowanie odrębnych systemów wsparcia bezpośredniego w krajach UE-15 i NUE-10. (abstrakt oryginalny)

5

Wpływ kursu walutowego na poziom wsparcia producentów rolnych na przykładzie Polski

80%

Zawojska A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2008

|

10

|

z. 1

497-502

Celem autorki było wykazanie wpływu kursu walutowego na poziom i zmienność wsparcia rolników w Polsce, na przykładzie płatności bezpośrednich w latach 2004-2007. Podstawą badań były głównie akty prawne UE, informacje ARiMR, Ministerstwa finansów oraz Komisji Europejskiej, a także dane Eurostatu.

6

Kierunki rozdysponowania płatności bezpośrednich w wybranych gospodarstwach rolnych województwa lubelskiego

80%

Teszbir H., Gołaś Z.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2014

|

16

|

z. 4

323-327

Dopłaty bezpośrednie to najczęściej transferowany środek finansowego wsparcia polskiego rolnictwa, który w odróżnieniu od pozostałych programów pomocowych nie podlega weryfikacji wykorzystania. Omówiono kierunki rozdysponowania dopłat bezpośrednich na przykładzie wyników badań przeprowadzonych w gospodarstwach rolnych województwa lubelskiego - jednego z najbardziej reprezentatywnych regionów rolniczych Polski. Analiza uzyskanego materiału badawczego pozwoliła na określenie trzech głównych kierunków przeznaczania otrzymywanych płatności. Wyróżniono aktywa obrotowe i inwestycyjne (związane z produkcją) oraz pozostałe środki (nieprodukcyjne). Niezależnie od wysokości otrzymywanej pomocy, wielkości gospodarstwa i wieku osoby zarządzającej gospodarstwem, głównym kierunkiem rozdysponowania dopłat obszarowych były środki obrotowe. Niewielkie zainteresowanie odnotowano w przypadku środków pozaprodukcyjnych. Natomiast w żadnym z ankietowanych gospodarstw nie stwierdzono zakupu majątku trwałego z dopłat obszarowych. (abstrakt oryginalny)

7

Kierunek zmian w płatnościach bezpośrednich dla rolnictwa państw członkowskich Unii Europejskiej

80%

Stabryła-Chudzio K.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2015

|

nr 403 Finanse publiczne

321-330

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zmian w funkcjonowaniu dopłat bezpośrednich dla rolników ze szczególnym uwzględnieniem dotychczasowych efektów działania tego instrumentu i założeń reformy z 2013 roku. Autorka prezentuje przyjęte przez Komisję Europejską rozwiązania, wskazując na ich zalety i wady. We wnioskach podjęto próbę określenia dalszych usprawnień w systemie płatności bezpośrednich. Wątpliwości mogą budzić płatności dodatkowe do określonych roślin i zwierząt, które mają wspomóc finansowo, ale wpisują się w argumentację oponentów WPR, dotyczącą niepotrzebnego komplikowania całego systemu. Jednakże, biorąc pod uwagę aspekt redystrybucyjny I filaru, istnienie dodatkowych płatności stanowi wsparcie finansowe dla określonej grupy rolników. W pracy skorzystano z dokumentów Komisji Europejskiej, polskiego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Państwowego Instytutu Badawczego(abstrakt oryginalny)

8

Pieniądze nie uciekną : Rolnictwo

80%

Dymura S.

Nowe Życie Gospodarcze

|

2004

|

nr 15

26-27

Tylko we Włoszech skorzysta z dopłat bezpośrednich więcej gospodarstw niż w Polsce. U nas o tę formę pomocy ubiega sie 1,4 mln rolników, a we Włoszech 2,1 mln.

9

Koncentracja dopłat bezpośrednich w krajach środkowej i wschodniej Europy w 2012 roku

80%

Jankowska A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2015

|

17

|

z. 4

98-103

Celem badań było porównanie struktury dopłat bezpośrednich w krajach środkowej i wschodniej Europy z uwzględnieniem stopnia skoncentrowania beneficjentów i dopłat bezpośrednich w poszczególnych przedziałach uzyskiwanych dopłat. Porównano stopień koncentracji dopłat bezpośrednich w tych krajach, obliczając współczynnik koncentracji Lorenza. Analiza wielkości pozyskiwania tej formy wsparcia unijnego wskazuje, że inną rolę środki te mogą odgrywać w krajach, w których znaczna ich część, i to w niskich przedziałach kwotowych, trafia prawie do 100% beneficjentów, a inną w krajach, w których znaczną ich część, ale w wyższych przedziałach kwotowych otrzymuje niewielki odsetek rolników. Najkorzystniejsza struktura dopłat bezpośrednich wystąpiła na Słowacji i w Bułgarii. Największe rozdrobnienie struktury absorpcji dopłat, będące efektem utrzymującej się nadal bardzo dużej liczby gospodarstw małych, odnotowano w Polsce i Słowenii. (abstrakt oryginalny)

10

Wpływ płatności bezpośrednich na dochodowość wybranych gospodarstw rolnych na Dolnym Śląsku

61%

Szuk T.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2012

|

14

|

z. 2

158-163

Przedstawiono analizę wpływu płatności bezpośrednich na dochodowość gospodarstw rolnych położonych na Dolnym Śląsku. Badania przeprowadzono w latach 2008-2009. Badania wykazały, że gospodarstwa najmniejsze o powierzchni do 10 ha UR w badanym okresie nie mogłyby funkcjonować bez korzystania z płatności bezpośrednich. W jednostkach tych w zasadzie całość dochodu pochodziła z dopłat bezpośrednich. W pozostałych grupach obszarowych udział dopłat kształtował się na poziomie 24-33% w 2008 r. i 35-45% w 2009 r. Symulacja ,,oczyszczenia" dochodu rolniczego brutto z płatności bezpośrednich wykazała, że dochód parytetowy były w stanie osiągnąć i przekroczyć jedynie gospodarstwa o powierzchni przekraczającej 50 ha UR. W przypadku, gdy podstawą odniesienia był dochód rolniczy netto, jedynie gospodarstwa największe były w stanie osiągnąć parytet. (abstrakt oryginalny)

11

Zróżnicowanie poziomu płatności bezpośrednich między państwami członkowskimi Unii Europejskiej

61%

Sadłowski A.

Optimum : studia ekonomiczne

|

2017

|

nr 6(90)

152-170

W artykule dokonano identyfikacji czynników wpływających na wielkość środków postawionych do dyspozycji poszczególnym państwom członkowskim Unii Europejskiej na realizację płatności bezpośrednich dla rolników (czyli na wielkość tzw. pułapów krajowych) oraz analizy najczęściej proponowanych, alternatywnych kryteriów podziału unijnego budżetu płatności bezpośrednich między państwa członkowskie pod kątem wpływu na średni poziom wsparcia na hektar użytków rolnych w poszczególnych krajach. Stwierdzono, że w dyskusjach na temat reformy sposobu wyznaczania pułapów krajowych należałoby w szczególności rozważyć zastosowanie metody wielokryterialnej, która integrowałaby szereg zmiennych opisujących sektor rolny. Sposobem na uniknięcie gwałtownych zmian w sytuacji dochodowej beneficjentów płatności bezpośrednich byłoby etapowe wprowadzanie zasady podziału środków z zastosowaniem nowej metody. Wówczas pułapy krajowe zostałyby wyznaczone w całości z zastosowaniem nowej metody dopiero po zakończeniu okresu przejściowego. (abstrakt oryginalny)

12

Rozwój rolnictwa ekologicznego w województwie dolnośląskim

61%

Kowalska A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2011

|

13

|

z. 5

39-43

W Polsce, po wejścia do UE widoczny jest dynamiczny rozwój rolnictwa ekologicznego. Na taki stan rzeczy wpływ miało m.in. wparcie finansowe w postaci dotacji z UE i Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jak również rosnący popyt na produkty ekologiczne. W artykule przedstawiono sytuację w rolnictwie ekologicznym w województwie dolnośląskim na tle kraju. (abstrakt oryginalny)

13

Wykorzystanie dopłat bezpośrednich przez rolników w wybranych gminach powiatu siedleckiego

61%

Kałuża H., Ginter A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2012

|

14

|

z. 2

65-68

Płatności bezpośrednie stanowią ważny instrument pomocy wspierania rolnictwa w ramach pierwszego filaru WPR. Celem opracowania było zaprezentowanie wykorzystania dopłat bezpośrednich przez rolników w wybranych gminach powiatu siedleckiego. Badania ankietowe przeprowadzono w 90 losowo wybranych gospodarstwach w 2011 r. Badanie wykazało, że dotacje przyczyniły się nieznacznie do poprawy kondycji finansowej gospodarstw. Żaden z ankietowanych rolników nie stwierdził, że w wyniku otrzymania dopłat bezpośrednich kondycja finansowa w jego gospodarstwie znacznie się poprawiła. Dopłaty były głównie przeznaczane na sfinansowanie bieżących wydatków i zakup środków produkcji w gospodarstwach rolnych. Na inwestycje w gospodarstwo rolne zdecydowali się tylko rolnicy posiadający gospodarstwa o powierzchni powyżej 10 ha. Ze względu na występujące duże rozdrobnienie agrarne, dopłaty bezpośrednie nadal będą ważnym instrumentem wsparcia dochodów i bieżącej konsumpcji dla większości gospodarstw rolniczych w Polsce. (abstrakt oryginalny)

14

Polityka rolna Unii Europejskiej w nowej perspektywie finansowej : próba oceny zmian pierwszego filaru Wspólnej Polityki Rolnej w kontekście dotychczasowych rozwiązań

61%

Biernat-Jarka A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2012

|

14

|

z. 2

11-15

Przedstawiono propozycje zmian w ramach I filaru Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014-2020. Omówiono trzy warianty propozycji przygotowane przez Komisję Europejską, czyli wariant dostosowania, integracji i zmiany ukierunkowania. Więcej uwagi poświęcono wariantowi integracji, który ze względu na cel, unijną wartość dodaną i opłacalność uznano za najlepszy do wdrożenia. W ramach tego wariantu omówiono propozycje nowych rozwiązań w zakresie instrumentów rynkowych i płatności bezpośrednich. Odniesiono się także do powiązania proponowanych działań z priorytetami i celami strategii "Europa 2020". (abstrakt oryginalny)

15

Profitability of Cultivation of Sweet Lupine and Fodder Pea in Comparison to Selected Winter Cereals

61%

Augustyńska I., Bębenista A.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

|

2020

|

nr 2

109-129

Wprowadzone w 2010 roku dopłaty do roślin strączkowych skutkowały zwiększeniem ich powierzchni uprawy, w tym areału łubinu słodkiego i grochu pastewnego. Uprawa łubinu prowadzona jest na ogół na glebach kompleksu żytniego, analogicznie jak żyta ozimego, natomiast uprawa grochu - na glebach kompleksu pszennego, tak jak pszenicy ozimej. Ze względu na podobne wymagania glebowe rośliny strączkowe konkurują zatem ze zbożami o grunty orne. Jednak uprawa tych pierwszych często uważana jest za mało opłacalną, nawet po uwzględnieniu przysługujących do ich uprawy dopłat bezpośrednich. Celem pracy było określenie wyników produkcyjno-ekonomicznych z uprawy wspomnianych powyżej roślin strączkowych i zbożowych oraz porównanie opłacalności uprawy łubinu słodkiego w odniesieniu do żyta ozimego oraz grochu pastewnego w odniesieniu do pszenicy ozimej w wybranych gospodarstwach indywidualnych w Polsce w latach 2015-2017. Opłacalność uprawy rozpatrywanych roślin określono przede wszystkim przy wykorzystaniu wskaźnika opłacalności produkcji, będącego procentową relacją wartości produkcji ogółem (bez uwzględniania dopłat bezpośrednich) do kosztów ogółem. Miarą opłacalności był też dochód z działalności (bez dopłat, jak i po ich uwzględnieniu). W badaniach wykorzystano m.in. dane systemu AGROKOSZTY, systemu Polski FADN oraz GUS. Przeprowadzono pionową i poziomą analizę wyników. Wykazano, że przeciętnie w latach 2015-2017 w gospodarstwach uczestniczących w badaniach poszczególnych z rozpatrywanych roślin opłacalność uprawy łubinu, wyrażona wskaźnikiem opłacalności, była niższa niż żyta, a uprawy grochu - trochę wyższa niż pszenicy. Ponadto zarówno pierwsza kategoria dochodowa, którą jest nadwyżka bezpośrednia (różnica wartości produkcji ogółem i kosztów bezpośrednich), jak i jedna z ostatnich - dochód z działalności bez dopłat (różnica wartości produkcji ogółem i kosztów ogółem) okazały się w przypadku uprawy łubinu i grochu relatywnie niskie w porównaniu ze zbożami konkurujących z nimi o te same grunty rolne. Jednak po doliczeniu dopłat uprawa strączkowych była bardziej opłacalna niż uprawa zbóż. Zatem możliwość otrzymania dopłat do powierzchni uprawy roślin strączkowych była z pewnością zachętą do ich uprawy, a dodatkowo - możliwość spełnienia wymogu do uzyskania płatności z tytułu zazielenienia. (abstrakt oryginalny)

16

Regionalne zróżnicowanie aktywności producentów rolnych w aplikowaniu o dopłaty bezpośrednie

61%

Teszbir H., Gołaś Z.

Journal of Agribusiness and Rural Development

|

2014

|

z. 4 (34)

181-189

W artykule przedstawiono analizę regionalnego zróżnicowania aktywności producentów rolnych w aplikowaniu o płatności bezpośrednie. W ujęciu krajowym odniesiono się do liczebności wniosków zarejestrowanych w okresie od 2004 do 2013 roku, a także określono przyczyny liczby ich zmian zaobserwowanych w analizowanym okresie. Stwierdzono, że z roku na rok liczba wniosków zarejestrowanych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zarówno w ujęciu krajowym, jak i regionalnym zmniejsza się, a główną tego przyczyną są zmiany strukturalne. Zauważono również, że tempo i dynamika zmian w liczbie zarejestrowanych wniosków są podobne zarówno dla kraju jak i poszczególnych regionów. W przypadku analizowania aktywności podmiotów przy aplikowaniu o płatności obszarowe stwierdzono występowanie dużych różnic między poszczególnymi województwami, które są wynikiem zarówno rozwoju agro-ekonomicznego, jak i społecznego danych części kraju. (abstrakt oryginalny)

17

Wpływ dopłat bezpośrednich na efekty ekonomiczne produkcji zbóż w gospodarstwach rodzinnych

61%

Berbeka T.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2009

|

11

|

z. 1

24-27

Jednym z najistotniejszych kryteriów funkcjonowania i warunkiem trwałości rodzinnych gospodarstw rolnych jest uzyskiwanie dochodów. Dochody determinowane są poziomem opłacalności produkcji - w tym produkcji roślinnej. Z uwagi na rolę zbóż w globalnej produkcji rolniczej w warunkach Polski i Dolnego Śląska przedstawiono wpływ dopłat bezpośrednich na wyniki ekonomiczne tego profilu produkcji. Badania potwierdzają wzrost znaczenia tego rodzaju wsparcia finansowego wraz ze spadkiem cen rynkowych produkcji roślinnej oraz wzrostem cen środków do produkcji rolniczej. Przy wysokich cenach zbóż w roku 2007 kwoty dopłat odegrały relatywnie mniej istotną rolę w stosunku do roku 2006. (abstrakt oryginalny)

18

Kierunki wykorzystania dopłat bezpośrednich przez rodzinne gospodarstwa rolne położone w wybranych województwach

61%

Sadowski A., Antczak W.

Journal of Agribusiness and Rural Development

|

2012

|

z. 4 (26)

103-113

W pracy dokonano oceny zróżnicowania kierunków wykorzystania dopłat bezpośrednich w różnych typach gospodarstw indywidualnych. W tym celu przeprowadzono badania ankietowe na 295 podmiotach zlokalizowanych w różnych częściach kraju, a analizowane gospodarstwa podzielono według wysokości otrzymanych płatności. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że we wszystkich grupach gospodarstw największa część uzyskanych płatności bezpośrednich jest przeznaczana na zakup środków produkcji. Gospodarstwa najmniejsze w znacznej mierze przeznaczają też uzyskane środki na cele gospodarstwa domowego (20,5%), a największe - na finansowanie inwestycji (17,7%). (abstrakt oryginalny)

19

Wykorzystanie wsparcia finansowego z funduszy unii europejskiej przez gospodarstwa rolne w gminie Siedlce

61%

Soczewka I., Sysik B.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2013

|

15

|

z. 5

275-279

Celem badań była analiza wykorzystania funduszy UE w wybranych gospodarstwach gminy Siedlce w województwie mazowieckim, ze szczególnym uwzględnieniem przeznaczenia pozyskanych środków. Badania przeprowadzono w 30 gospodarstwach rolnych położonych w tej gminie. Wszystkie badane gospodarstwa korzystały z dofinansowania swoich działalności w ramach kilku programów pomocowych finansowanych z budżetu UE. Dwudziestu siedmiu rolników było beneficjentami płatności bezpośrednich. Ponadto rolnicy chętnie korzystali z dotacji unijnych przyznawanych w ramach różnych programów operacyjnych. Co trzeci rolnik ubiegał się o wsparcie w ramach PROW 2004-2006, natomiast w kolejnych latach podwoiła się liczba rolników, którzy z powodzeniem złożyli wnioski o dofinansowanie gospodarstw z działań dostępnych w PROW 2007-2013. Mimo korzystania z zewnętrznych źródeł finansowania, aż 40% badanych gospodarstw deklarowało, że nie dokonało dotychczas znaczących zmian, 33,3% poprawiło warunki chowu zwierząt, a 20% skupiło się na zwiększeniu pogłowia zwierząt, natomiast 16,6% gospodarstw zwiększyło swój obszar przez dzierżawę lub zakup ziemi. (abstrakt oryginalny)

20

Zróżnicowanie łącznych płatności obszarowych w powiatach Wielkopolski w latach 2004-2011

61%

Łykowski P.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2013

|

15

|

z. 5

197-205

Celem badań było przedstawienie różnic w poziomie płatności bezpośrednich w poszczególnych powiatach Wielkopolski w latach 2004-2011, w przeliczeniu na 1 ha UR zgłaszany do dopłat, a także wykazanie różnic w dynamice tego działania. Do badań wykorzystano dane ARiMR, uważając, że powierzchni zgłaszanych do dopłat w ramach określonych grup upraw i wielkości produkcji, mimo że system płatności obszarowych wchodzący w skład mechanizmów pomocowych wspólnej polityki rolnej stanowi główne narzędzie wsparcia produkcji rolnej. Pomoc finansowa wypłacana do gruntów rolnych zgłaszanych przez producentów do dopłat charakteryzuje się wzrostem stawek płatności do 1 ha. Badane powiaty miały różny stopień absorpcji płatności, który uzależniony był od rodzaju uprawy, położenia geograficznego oraz aktywności producentów rolnych. Jak wynika z analizy, w Wielkopolsce występują powiaty specjalizujące w określonym rodzaju produkcji rolnej i o relatywnie dużym udziale w wypłacanych środkach finansowych. To wszystko miało wpływ na końcowy efekt finansowy wsparcia, bez względu na jego genezę. (abstrakt oryginalny)