Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Środowisko przyrodnicze i procesy gospodarowania w ujęciu doktryny New Age

100%

Becla A., Czaja S.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Gospodarka a Środowisko

|

2005

|

3

|

nr 1075 Zarządzanie środowiskiem - gospodarka przestrzenna

22-35

Doktryna New Age jest złożoną, wykorzystującą wiele źródeł inspiracji, koncepcją oceny i organizacji rzeczywistości społecznej w wymiarze jednostki ludzkiej i relacji międzyludzkich (społecznych). Zawiera takie elementy, które pozwalają na ocenę uznanych i funkcjonujących rozwiązań, istniejących zjawisk i procesów oraz wypracowanie nowych podejść. Mamy zatem w New Age elementy pozwalające odnieść się również do środowiska przyrodniczego czy procesów gospodarowania. Przedstawiona powyżej problematyka pozwala dostrzec zarówno szerokość ujęcia New Age, jak i jego możliwości czy ograniczenia. Bez względu na to, czy poglądy zawarte w New Age są akceptowane, czy nie, bez wątpienia doktryna ta przeszła etap "niemowlęcy", stając się zdolną do konkurowania merytorycznego ze wszystkimi szkołami intelektualnymi (naukowymi). Przedstawiony w opracowaniu model "gospodarki rozsądnego rynku" D. Kortena jest przykładem dojrzałego poznawczo i poprawnego metodologicznie ujęcia w ramach nowej ekonomii New Age. Oznacza to potrzebę włączenia jej dorobku do współczesnej myśli ekonomiczno-ekologicznej. (fragment tekstu)

2

Na krawędzi światów wirtualnego i rzeczywistego czyli rzecz o teorii i rzeczywistości : Część II. Świat wirtualny a rzeczywistość

100%

Leśkiewicz Z.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica

|

1999

|

nr 11

135-148

W artykule przedstawiono następujące zagadnienia: identyfikacja światów, relacja dostępności światów wirtualnych, świat wirtualny a świat odniesienia, zaistnienie świata wirtualnego.

3

Ekofilozoficzne wątki w antropologii M. Schelera, H. Plessnera, A. Gehlena

75%

Płachciak A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Gospodarka a Środowisko

|

2005

|

3

|

nr 1075 Zarządzanie środowiskiem - gospodarka przestrzenna

109-117

W artykule została podjęta próba wykazania związków łączących ekofilozofię z filozoficznymi propozycjami antropologii M. Schelera, H. Plessnera oraz A. Gehlena. Podejmują oni próbę przezwyciężenia klasycznych ujęć metafizyki Kartezjusza, będącej metafizyką podmiotu, oraz metafizyki Arystotelesa, będącej filozofią subiektywności; są propagatorami relacyjnego stosunku człowieka do przyrody - metafizyki relacyjności. (fragment tekstu)

4

Evolution, Darwin, and Catholic Belief

75%

Barr S.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2011

|

nr 2 The United States and Religion

45-66

5

Ingerencje techniczne w naturę - ujęcie Roberta Spaemanna

75%

Kożuchowski J.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2014

|

z. 71

181-194

Artykuł stanowi próbę zaprezentowania nieznanego bliżej w piśmiennictwie polskim spojrzenia wybitnego myśliciela R. Spaemanna na kwestię ingerencji technicznych w naturę. Omawia się w nim najpierw rodzaje tych ingerencji, zaznaczając, że tylko jedna z nich jest uzasadniona-ingerencja terapeutyczna. Wskazuje się konsekwencje ingerowania człowieka w świat natury i jednocześnie podkreśla się, jak wielkie rodzą one współcześnie zagrożenie w zachowaniu jego integralności i tożsamości, wyjaśnia się właściwy status tego świata, określa, jaki powinien być nasz stosunek do niego. Akcentuje się następnie, w ramach jakiej perspektywy filozoficzno-etycznej rozpoznajemy trafne postrzeganie natury oraz relacji z nią człowieka (etyka potrójnej czci, teocentryzm, chrześcijański antropocentryzm) i wraz z tym wykazuje błędną wizję antropocentrycznego funkcjonalizmu. Istotny element rozważań zajmuje ocena etyczna ingerencji technicznych, ale zwraca naszą uwagę zwłaszcza oryginalna argumentacja Spaemanna w jego krytycznym widzeniu sposobu rozwiązywania kwestii energii jądrowej, a szczególnie najważniejszego problemu, który stwarza, tj. składowania radioaktywnych resztek.(abstrakt oryginalny)

6

On the Unity of Nature in the Context of Bialowieza Forest - a Philosophical Perspective

75%

Doliwa K.

Eastern European Journal of Transnational Relations

|

2018

|

2

|

nr 1

39-51

The objective of the paper is to present philosophical positions arguing the unity of nature: from the pantheistic doctrine of the Stoics and the version of pantheism proposed by G. Bruno and B. Spinoza, through the Leibniz concept which assumes that every element of nature is spiritual and capable of intentional actions, to contemporary doctrines. One of the concepts - the "deep ecology" of A. Naess, emphasizes the need for the subjective treatment of every element of nature - people, animals and plants; it postulates the specific equality of all species. The assumptions of eco-philosophy are perfectly in line with the findings of contemporary nature researchers proving that the bonds between individual elements of a given ecosystem are deeper than previously assumed, forming a complex multi-level network. A violation of the precisely developed balance can have far-reaching negative effects including for humankind. Modern philosophers stress that people responsible for shaping ecological policy should aim at protecting entire ecosystems, and they should ensure the maintenance of its balance. This philosophical message can be dedicated especially to the politicians responsible for the decision on the unprecedented logging of the Bialowieza Forest. (original abstract)

7

Filozofie ekologiczne

75%

Reichel J.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka

|

1997

|

z. 29, nr 786

121-126

Poniższy artykuł w sposób bardzo skrótowy przedstawia dwie spośród wielu szkól filozofii ekologicznej: Ekofilozofię Henryka Skolimowskiego i Głęboką Ekologię Arne Naess'a, wskazując na ważniejsze podobieństwa i różnice oraz pokazuje proces mitologizacji tzw. hipotezy Gaji Jamesa Lovelock'a. Wszystkie te trzy zjawiska są obecnie istotnymi składnikami kształtującej się nowej wizji rzeczywistości i nowego poglądu na miejsce człowieka w systemie natury. (abstrakt oryginalny)

8

Oblicza przyrody w wyobrażeniach dawnych Słowian

75%

Musiał K.

Rozprawy Społeczne

|

2018

|

12

|

nr 4

15-21

Opracowanie dotyczy niektórych wierzeń i przesądów dawnych Słowian, związanych z roślina-mi i zwierzętami. Celem analizy było przedstawienie gatunków, które pojawiły się w wybranych mitach i legendach dotyczących dawnych Słowian. Reprezentowały one dwie strony natury: realną/racjonalną oraz wyimaginowaną/nieracjonalną. Stąd zasób wiedzy, jak również ignorancji, zastanej w tamtych czasach, został przetłumaczony na zmitologizowane teksty, z których część przetrwała w kulturze do dnia dzisiejszego. Racjonalna strona natury reprezentowana była przez rolnictwo, ale także rośliny o znaczeniu leczniczym i kosmetycznym. Druga strona przedstawiała natomiast lęki i niepokoje ówczesnych ludzi, które były używane w określonych często celach, np. w guślarstwie czy magii miłosnej. W takich podaniach rośliny stanowiły często centralne motywy, a zwierzęta niejako umiejscawiano w tle, zaś ich rola sprowadzała się jedynie do towarzyszenia tym pierwszym. Jednakże to właśnie zwierzęta wydają się bardziej tajemnicze i obdarzone większymi mocami. W środku tych dwóch sfer znajdowało się "drzewo kosmiczne", tzw. axis mundi, które używane było przy opisie uniwersum. Ze względu na przewagę specyficznych warunków naturalnych, łatwo można sobie wyobrazić że motyw drzewa stanowił najłatwiejszy do odczytania symbol świata, poprzez który obserwowano śmierć i odradzanie się natury, a drzewo stało gdzieś pomiędzy tymi sferami, penetrując poszczególne wymiary.(abstrakt oryginalny)

9

Kreacjonizm a naturalizm nauk przyrodniczych

75%

Jodkowski K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio I. Philosophia-Sociologia

|

1996/1997

|

21/22

11-26

Omówiono istotę i założenia naturalizmu, jako jednej z doktryn filozoficznych. Przedstawiono zagadnienie naturalizmu metafizycznego ewolucjonizmu, naturalizmu jako elementu kryterium demokracji oraz starano się odpowiedzieć na pytania: czy nauki przyrodnicze mogą mieć naturalistyczny charakter? I czy z ewolucjonizmem można połączyć filozofię teistyczną?

10

Nature Therapy as Health Improving Technology in the Educational Process of Primary School

63%

Ševčuk K.

Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość

|

2017

|

XIV

93-105

The article reveals the peculiarities of nature therapy as a health-improving tech-nology in the primary school process. It is about new priorities in modern environ-mental education. In the definitive sense, nature therapy is the positive effect of natural information on the pupil in order to form an active operational and activity position and maintain his or her personal health. The article focuses on the technological aspect of the nature therapy. That is, this phenomenon is considered as a specific pedagogical technology of preservation and correction of health and activation of cognitive activity of pupils of primary classes on the principles of influence of objects of the natural envi-ronment, as a pedagogical "treatment" by means of nature in the educational process of primary school. The attention is focused on the physiological, medical, psychological and pedagogical components of the technology described. The attention is drawn to the fact that the technology of preparing the future teach-er of primary classes for the use of nature therapy in work with younger pupils on the basis of interdisciplinarity and integration, involves the formation of the system of value attitude to nature, knowledge, skills and abilities that enable students to use the means of nature therapy in the training, and subsequently in professional activity.(original abstract)

11

Topika gór w perspektywie idei philosophia activa

63%

Zowisło M.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2015

|

nr 36 Góry i turystyka

9-22

Cel. Koncepcyjny zarys idei philosophia activa toposu gór i wysokogórskich wspinaczek, jaka wyłania się ze światopoglądów immanentnych wypowiedziom, opisom, interpretacjom wspinaczy. Porównawcze opracowanie przekonań światopoglądowych pozwala na wydobycie z prywatnych i jednostkowych wizji gór sensów metafizycznych, poznawczych, aksjologicznych i antropologicznych, które na krytycznym poziomie analizy układają się w strukturę szczególnej filozofii, philosophia activa toposu gór i górskich wspinaczek. Filozofia ta jest samowiedzą wyrażającą się nie tylko w dyskursie, ale zasadniczo w praktyce, aktywności fizycznej. Idea aktywnej filozofii współgra z najnowszymi trendami w filozofii teoretycznej, która coraz częściej chce pokonywać własne kognitywne i spekulatywne ograniczenia, kierując swą refleksję i apelację ku praktyce życia, aspirując do formowania stylów życia. Metoda. Analiza literatury źródłowej i opracowań krytycznych, interpretacja rozumiejąca (hermeneutyczna) ukierunkowana na sensy, wartości i idee egzystencjalne, kulturowe i społeczne, porównanie, synteza. Wyniki. Rekapitulacja elementów konstytuujących aktywną filozofię górskich wspinaczek: symboliki inicjacyjnej gór, ontologicznych, aksjologicznych, poznawczych i antropologicznych aspektów doświadczeń człowieka w górach, szerzej w ramach kultury fizycznej. Ograniczenia badań i wnioskowania. Reprezentatywność, ograniczenia kulturowe, środowiskowe, geograficzne itp. Praca nie jest badawcza, lecz analityczno-opisowa. Implikacje praktyczne. Idea philosophia activa może stanowić ugruntowanie dla samorozumienia człowieka w doświadczeniach wysokogórskich wspinaczek na poziomie pogłębionego światopoglądu oraz życiowej praktyki. Jako spójna i integralna koncepcja jest propozycją filozofii sztuki życia. Oryginalność pracy. Autorska koncepcja idei philosophia activa, nawiązująca do tradycji antycznej fronesis, mądrości praktycznej oraz współczesnego pragmatyzmu, ale odnosząca te motywy oryginalnie do kultury fizycznej, na przykładzie doświadczeń wysokogórskich wspinaczy i ich autointerpretacji światopoglądowej. Rodzaj pracy. Artykuł prezentujący koncepcje teoretyczne. (abstrakt oryginalny)

12

Starogrecka filozofia przyrody jako podstawowe źródło wiedzy o świecie ożywionym niezbędne dla rozwoju nauk przyrodniczych

63%

Musiał K. M.

Rozprawy Społeczne

|

2022

|

16

|

nr 1

261-272

Poznanie świata jako takiego było procesem rozpoczętym właściwie już od czasu "uczłowieczenia" Homo sapiens, co miało miejsce około 200 tysięcy lat temu. Filozofia przyrody lub kosmologia filozoficzna to najczęściej używane nazwy osadzone w tradycji filozoficznej odnoszące się do tzw. "nauk naturalnych", a zatem skupiających się na świecie ożywionym. Początki filozofii przyrody sięgają starożytności, kiedy to wniosła ona do myśli ludzkiej nowy sposób analizowania faktów, podkreślający możliwości ludzkiego rozumu. Dotyczyło to refleksji nad miejscem człowieka w środowisku przyrodniczym oraz nad relacjami świata ludzkiego i przyrody. Myśl filozoficzna była ważna w kształtowaniu się protonaukowej fazy rozwoju przyrodoznawstwa. Współcześni przedstawiciele różnych gałęzi wiedzy w obrębie nauk indukcyjnych, jak np. biolodzy czy fizycy, są świadomi istnienia w obszarze nauk przyrodniczych problematyki filozoficznej, która niejako dała podstawy dla ich wyodrębnienia się i rozwoju. (abstrakt oryginalny)

13

Stefan Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005, 209 s.

63%

Ciszek M.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2011

|

nr 2

205-207

Ekofilozofia jako nauka normatywna pozwala bowiem wyznaczyć odpowiedni kierunek edukacji proekologicznej, ustalając i uzasadniając odpowiednie normy i wartości realizowane w procesie edukacji. Z tego powodu książka S. Konstańczaka może stanowić bardzo dobry podręcznik dla specjalistów od animacji i wychowania proekologicznego, studentów i nauczycieli. Swoje rozważania autor zamknął w sześciu rozdziałach. Pierwszy poświęcił relacjom człowieka z przyrodą. Podjął w nim również zagadnienia: ekologii człowieka i bezpieczeństwa ekologicznego. Drugi rozdział dotyczy filozoficznych refleksji na temat przyrody i potrzeby jej ochrony. Metafizyka albowiem w przekonaniu autora implikuje również specyfikę postrzegania problemów ekologicznych. Trzeci rozdział książki ma natomiast charakter metodologiczny, porządkujący poruszone wcześniej problemy. Rozdział czwarty stanowi prezentację i analizę pięciu głównych koncepcji ekofilozoficznych: ekofilozofii Henryka Skolimowskiego, ekologii głębokiej, ekofeminizmu, ekoteologii i enwironmentalizmu. W piątym rozdziale autor kreśli wizję stanu, do którego zmierza ludzkość. Na podstawie omawianych poglądów ekofilozofów, wskazuje drogi, które umożliwią ludzkości uniknąć ekologicznych zagrożeń. W ostatnim, szóstym rozdziale książki autor odniósł się do fenomenu życia w perspektywie filozoficznej, ukazując m.in. jego bioróżnorodność i zarazem biojedność. (fragment tekstu)

14

Education for the Value of Sustainable Development in Selected Concepts of Ecophilosophy

63%

Klimska A.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2019

|

z. 141

161-172

As part of ecophilosophy, new thinking and action models are proposed in harmony with the natural environment and the vision of sustainable development. The models contain axiological (eco-axiological) indications often justified by different positions, including anthropocentric and biocentric. The article presents axiological indications of selected concepts of ecophilosophy and the methods of their implementation into social practice. Particular attention was paid to the issue of axiological education and management of socially important values as important elements of education for sustainable development. (original abstract)

15

L. Ferry "Nowy ład ekologiczny. Drzewo, zwierzę, człowiek"

63%

Kiełczewski D.

Ekonomia i Środowisko

|

1996

|

nr 1-2 (8-9)

199-201

Książka L. Ferry'ego Nowy ład ekologiczny jest lekturą interesującą z co najmniej trzech powodów. Po pierwsze reprezentuje ona francuski nurt filozofii ekologii czyli refleksji nad stosunkiem człowieka do środowiska przyrodniczego. Nurt ten jest w Polsce mato znany. Lukę tę wypełnia właśnie Nowy ład ekologiczny, książka ceniona we Francji; (autor otrzymał za nią prestiżową nagrodę Medicis). Po drugie L. Ferry prosto, rzetelnie, dowcipnie i sugestywnie przedstawia prawie wszystkie najważniejsze obecnie uprawiane nurty filozofii ekologii. Po trzecie, autor stara się podjąć kwestie ekologiczne bez nadmiernego radykalizmu, który w publikacjach z tej dziedziny nie jest rzadkością. L. Ferry wyróżnia trzy nurty filozofii ekologicznej: nurt humanistyczny odwołujący się do praw i godności człowieka, nurt wyzwolenia zwierząt postulujący podmiotowość etyczną zwierząt oraz nurty biocentryczne określane przez autora jako ekologia głęboka (deep ecology), do których zalicza on ekozofię A. Naess 'a, etykę Ziemi J. Lovelocka, bioregionalizm, ekofeminizm, ideę kontraktu z przyrodą M. Serres'a oraz etykę odpowiedzialności H. Jonasa. Siebie Ferry określa jako humanistę. Głównym celem rozprawy jest wykazanie, że tradycyjny humanizm (antropocentryzm) może w twórczy sposób podjąć zagadnienie ochrony środowiska. Autor udowadnia, że gruntowna przemiana kulturowa, do której często nawołują zwolennicy filozofii ekologii, nie jest obecnie człowiekowi potrzebna. L. Ferry nie zadowolił się krytyką i próbą uzupełniania tradycyjnych ujęć antropocentryzmu, co czyniono już w wielu publikacjach, lecz zmierza ku wykazaniu bezzasadności nieantropocentrycznych ujęć relacji między człowiekiem a przyrodą i przyjęciu perspektywy humanistycznej jako jedynej, odpowiednio uzasadnionej filozoficznie. W tym sensie Nowy lad ekologiczny jest filozoficzną krytyką ekologizmu. W książce zostały przedstawione niemal wszystkie najciekawsze nurty filozofii ekologicznej. Autor opisuje najważniejsze tezy tych nurtów, a następnie przedstawia argumenty na rzecz odrzucenia tych koncepcji jako filozoficznych podstaw polityki ekologicznej.(fragment tekstu)

16

Etyka edyktów króla Asioki

51%

Reichel J.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka

|

1997

|

z. 29, nr 786

127-136

Artykuł "Etyka edyktów króla Asioki" prezentuje rolę jaką buddyzm odgrywa współcześnie w kształtowaniu świadomości ekologicznej oraz w dyskusji dotyczącej rozwiązania problemów środowiskowych. Autor podkreśla ową aktualność buddyzmu i stara się wykazać, że elementów, które o tej aktualności decydują należy szukać już w początkach kształtowania się myśli buddyjskiej. W szczególności omówiona jest postać i filozofia prezentowana przez indyjskiego króla Asiokę. (abstrakt oryginalny)

17

Rozwój termodynamiki a entropijność systemów społeczno-ekonomicznych

51%

Czaja S.

Ekonomia i Środowisko

|

1996

|

nr 1-2 (8-9)

7-22

Powyższe zestawienie wybranych konsekwencji rozwoju współczesnej termodynamiki dla nowego sposobu rozumienia związków między gospodarką i społeczeństwem z jednej strony, a środowiskiem przyrodniczym z drugiej może stanowić punkt wyjścia rozszerzonej interpretacji entropijności systemów społeczno-ekonomicznych. Konsekwencje te dotyczą nie tylko rozwoju nauk ekonomicznych, ale również dyscyplin rozwijających się na pograniczu, o interdyscyplinarnym charakterze, takich jak na przykład ekonomia środowiskowa. Niosą również określone konsekwencje dla implementacyjnych aspektów rozwoju poszczególnych nauk. Pozostają bowiem w ścisłym związku z koncepcją racjonalności postępowania człowieka, a poprzez nią z rachunkiem ekonomicznym. Można mieć jednak nadzieję, ze konsekwencje rozwoju nauk przyrodniczych (zwłaszcza fizyki, termodynamiki biologii), metodologii nauk czy filozofii nie pozostaną poza obszarem zainteresowania nauk ekonomicznych czy ekonomiczno-ekologicznych. W takim bowiem przypadku oznaczać to będzie pogłębiającą się nieadekwatność ich teorii i twierdzeń do otaczającej rzeczywistości, dogmatyzację metod badawczych i brak koherentności z osiągnięciami nauk przyrodniczych.(fragment tekstu)