Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 316

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka bezpieczeństwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
Niniejsze opracowanie ma na celu analizę zmian w polityce USA wobec Chin w świetle rezultatów ostatniej wizyty prezydenta USA w Chinach w aspekcie bilateralnym i wielostronnym oraz porównanie strategicznych celów i interesów obu państw. Analiza ma służyć uzyskaniu odpowiedzi na pytania, czy mamy obecnie do czynienia z nową, strategiczną koncepcją polityki USA wobec Chin, czy tylko z korektą jej dotychczasowych założeń, i jakie z tego mogą wynikać implikacje dla interesów amerykańskich. (fragment tekstu)
Hungary joined the European Union in 2004 but started to participate in EU crisis management operations well before. Since the Common Security and Defence Policy (CSDP) was a new policy area at that time, it was an extraordinary experience for Hungary to be integrated into a policy still under development. Aft er briefl y detailing the foreign and security policy options Hungary faced right aft er the transition from communism, this paper analyses Hungary's contribution to the CSDP. Th e CSDP is based on two pillars - one operational and the other related to capability-building. Th e paper first analyses Hungary's participation in the civilian and military operations launched in the framework of the CSDP. Specifi cally, it explores the operations Hungary has joined, the kind of capacities it has contributed and the defi ciencies and problems that have emerged in this sphere. Second, the paper addresses Hungary's perspectives and aspirations regarding capability development. Specifically, it looks at how Hungary views the future of the CSDP, especially in light of the country's participation in permanent structured cooperation (PESCO), the central element in the EU's joint defence capability development. Methodologically, the paper employs qualitative content and discourse analysis, drawing on relevant secondary literature and analyses of official EU and Hungarian (legislative and non-legislative) documents. Surveying Hungary's participation in EU crisis management operations since the beginning of the CSDP, the paper finds it has joined 42 per cent of civilian and 70 per cent of military operations. These have been in the immediate neighbourhood but also distant locations (Africa, Central Asia, and the Near East). At the same time, distinct challenges have hampered Hungary's contribution to certain operations, such as a dearth of foreign language skills and a lack of strategic airlift and mobile logistics capabilities. Th e paper also finds that regional defence cooperation was not the central driver of cooperation within PESCO projects. Overall, Hungary is somewhere in the middle of the pack in terms of the number of PESCO projects it participates in. (original abstract)
3
Content available remote Dokąd podąża świat w XXI wieku?
100%
The purpose of the article is to determine the possible directions of change in the architecture of international security, which in the second decade of the 21st century is the result of intensification and reinforcement of threats mainly from international terrorism, fallen states, massive emigration to Europe of civilian population from regions affected by armed conflicts, as well as irresponsible politics of countries with power aspirations. Since the end of the Cold War, international security policy has clearly become complicated. Instead of two opposing blocks, which kept each other in "check", ensuring at the same time the order and stability of the international security architecture, many actors have appeared today, whose cooperation or lack of it depends on security in the global dimension. The current wars in Syria and Ukraine are evidence of how difficult it is currently to undertake joint actions in the context of solving crisis situations and overcoming conflicts. At present, threats have become comprehensive and interconnected with each other creating a very dangerous "system of connected vessels".(original abstract)
Artykuł przedstawia koncepcję budowy polityki bezpieczeństwa danych osobowych w placówce medycznej, ze szczególnym uwzględnieniem przetwarzanych danych osobowych, w świetle zmian, które obowiązywać będą od 25 maja 2018 r. po wprowadzeniu Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych. W jego ramach została opracowana koncepcja w postaci spisów treści dokumentów dostosowanych do istniejących regulacji oraz przyszłych wymogów prawnych.(abstrakt oryginalny)
W dniach 12-13 grudnia 2002 r. odbył się w Kopenhadze szczyt szefów państw i rządów UE. Sukcesem Rady Europejskiej było zamknięcie negocjacji akcesyjnych z pierwszą grupą państw (Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta Polska Słowacja Słowenia i Węgry), rozstrzygnięcie daty przystąpienia pozostałych kandydatów -Bułgarii i Rumunii - a także terminu rozpoczęcia negocjacji z Turcją. Omówiono finansowe i budżetowe aspekty pierwszej fali rozszerzenia. Udało się również osiągnąć przełom w tworzeniu Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony.
6
100%
Oderwanie procesu tworzenia strategii bezpieczeństwa narodowego i prowadzenia polityki bezpieczeństwa od doświadczeń historycznych prowadzi do katastrofy. "Koniec historii" w globalnej wiosce nie nastąpił, wręcz przeciwnie. Do przeszłości odwołują się i odwoływać się będą wszystkie siły i podmioty uczestniczące w grze politycznej w wymiarze regionalnym i geopolitycznym. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest analiza wpływu pamięci historycznej na politykę zagraniczną i bezpieczeństwa na przykładzie relacji Serbia - Kosowo. Pamięć historyczna stanowi obciążenie, wyzwanie i szansę dla polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz ma ogromny wpływ na stosunki dwustronne między państwami, które wcześniej były w konflikcie. Pamięć historyczna generuje liczne pytania badawcze, m.in.: kto jest architektem pamięci, jacy są aktorzy rządowi i pozarządowi, jakie są mechanizmy, narzędzia i instrumenty jej powstawania, jak jest wykorzystywana do utrzymania władzy oraz jakie są jej efekty. Istotne jest tak odgórne, jak i oddolne jej tworzenie oraz wykorzystywanie (np. przywódcy wykorzystują pamięć historyczną do tworzenia osobnych tożsamości i zdobywania władzy; organizacje pozarządowe do upamiętnienia ofiar). Pamięć historyczna obecna jest w upamiętnianiu ważnych dat, miejsc historycznych, zabytków i wydarzeń, kreacji bohaterów narodowych, zwraca uwagę na stereotypy w podręcznikach szkolnych oraz sprawiedliwość okresu przejściowego (transitional justice). Najważniejszą przestrzenią pamięci historycznej w analizie jest Kosowo, rola podmiotu międzynarodowego - Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego (NATO). Pamięć historyczna odgrywa istotną rolę w procesie pojednania regionalnego, który jest niezbędnym warunkiem współpracy i bezpieczeństwa na Bałkanach Zachodnich.(abstrakt oryginalny)
In December 2003, the European governments were unable to agree on a (new) constitution for the European Union. The most visible point of disagree was the ponderation of votes in the European Council. The main protagonists were the governments of Germany and France on the one hand and those of Spain and Poland on the other hand. Thus, the lines of division concerning the war against Iraq resurfaced. At that time, the governments in Paris and Berlin pleaded for a multilateral and non-military solution whereas the governments of Aznar and Miller were the main US allies in Europe besides the British government. This indicates that interpretations of the disagreement that highlight national egoisms and incapable Italian concialition efforts do not go to the core of the issue. The disagreements go much deeper. As the Polish foreign minister, Wlodzimierz Cimoszewicz, underlined, it is a struggle for the "form of integration" (cit. in HlouSek 2004: 20). The dividing line is mainly, though not exclusively, between governments in centre and periphery. The question is whether an instutional model acceptable to all member state migjht emerge from the debate. (original abstract)
Celem artykułu jest przedstawienie propozycji kierunków polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Polski w strefie euroatlantyckiej po 2018 roku, będących funkcją maksymalizacji szans i minimalizacji zagrożeń wynikających z oceny jej uwarunkowań wewnętrznych z jednej strony, stanu dwustronnych stosunków Polski w poszczególnymi krajami, stosunków wielostronnych Polski z NATO i Unią Europejską oraz zmian sytuacji na arenie międzynarodowej w latach 1999-2018 z drugiej strony. Z uwagi na obiektywne ograniczenia wynikające z objętości niniejszego opracowania realizację celu dokonano poprzez: (i) omówienie wybranych obiektywnych uwarunkowań wewnętrznych Polski (środowisko geograficzne, potencjał ludnościowy, gospodarczy oraz militarny); (ii) analizę relacji w stosunkach Polski z Niemcami, Francją, USA, Białorusią, Ukrainą, Rosją oraz umownych powiązań Polski z NATO i Unią Europejską; (iii) próbę kategoryzacji tych czynników jako szans i zagrożeń; (iv) propozycję kierunków polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Polski w strefie euroatlantyckiej po 2018 roku, będących funkcją maksymalizacji szans i minimalizacji zagrożeń jak wyżej. W analizie przyjęto następującą hipotezę badawczą: zmiany w środowisku międzynarodowym oraz dwustronnych i wielostronnych stosunkach Polski, powodują, iż konieczna jest rewizja i korekta kierunków polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Polski w taki sposób, aby jej pozycja uległa zasadniczej odbudowie zarówno na arenie europejskiej i międzynarodowej, jak i w obszarze bezpieczeństwa. (abstrakt oryginalny)
Oczekuje się, że obecna republikańska administracja Busha będzie opowiadała się za zapewnieniem skutecznego przywództwa USA w NATO i na scenie globalnej, przy jednoczesnym wspieraniu Europejskiej Tożsamości Bezpieczeństwa i Obrony (ESDI). Zapewni ona realizację interesów USA poprzez wzmacnianie roli NATO jako europejskiego systemu bezpieczeństwa, oraz poprzez wzmacnianie europejskiego partnera, który w przyszłości może rozważać realizację szerszych strategii globalnych w partnerstwie z USA.
Artykuł przedstawia kierunki i perspektywy rozwoju współpracy między RFN a USA koncentrując się na polityce bezpieczeństwa. Autor zastanawia się czy bardziej korzystny będzie rozwój oddzielnych od NATO europejskich struktur obronnych czy współpraca transatlantycka w ramach sojuszu północnoatlantyckiego.
W polityce bezpieczeństwa Republiki Niemieckiej przeważają aktualnie elementy zmian. W okresie Schroedera Niemcy poraz pierwszy wzięły udział w operacji wojskowej o statusie bojowym, co wyraźnie kontrastuje z zachowaniem polityków niemieckich na początku pozjednoczeniowej dekady, kiedy to w 1990 roku wszystkie partie odmówiły udziału RFN w legalnej z punktu widzenia prawa międzynarodowego operacji wyzwolenia Kuwejtu. Niemcy pod naciskiem sojuszników zaaprobowały czynnik militarny i są skłonne do stosowania go jedynie w ramach prawa międzynarodowego, aczkolwiek głównie do zadań niebojowych.
13
Content available remote Funkcjonowanie paneuropejskiego systemu bezpieczeństwa KBWE/OBWE
100%
Autor analizuje funkcjonowanie paneuropejskiego systemu bezpieczeństwa rozwijanego obecnie w ramach Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE). Stanowi on kontynuację procesu zapoczątkowanego w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych przez Konferencję Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE).
Nowa koncepcja human security powinna zakładać, że pojęcie bezpieczeństwa (wewnętrznego i zewnętrznego) jest zjawiskiem prawnym, którego analiza wymaga:interdyscyplinarnego podejścia w układzie "rynek-kultura-prawo" w skali "państwo-kontynent-świat";wypracowania decyzji optymalnej, ze względu na cel działania, z uwzględnieniem relacji między celowością, bezpieczeństwem i sprawiedliwością;zbudowania alternatyw decyzyjnych w oparciu o badanie stanu faktycznego;stosowania wzorców pragmatycznych, które nie są przejawem konformizmu. (abstrakt oryginalny)
15
100%
W opracowaniu przedstawiono istotę bezpieczeństwa państwa w rozumieniu leksykalnym. Odniesiono się do głównych aspektów polityki bezpieczeństwa Polski bez dokonywania jej oceny. Istotną część opracowania stanowi przedstawienie generalnych celów, zadań i sposobów realizacji polityki bezpieczeństwa ujętych w najnowszej (aktualnie obowiązującej) Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej (2007). Opracowanie ma charakter dydaktyczny. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote European Intelligence Community - the Unfulfilled Pillar of the European Union
100%
Biorąc pod uwagę zjawiska: poszerzania autonomii kompetencyjnej na poziomie UE oraz aprecjacji znaczenia uwarunkowań informacyjnych - wyraźnie zarysowuje się potrzeba dokonania redefinicji roli, funkcji i miejsca wywiadu nie tylko w strukturze państwa, ale również w przestrzeni globalnych aliansów ponadnarodowych. Europa potrzebuje wspólnego poczucia bezpieczeństwa, jednolitego postrzegania zagrożeń, a tym samym wspólnych ocen ryzyka. Z tego względu UE winna zaoferować ramy zintensyfikowanej współpracy, co najmniej rozwijając tzw. społeczność wywiadowczą - dopasowaną do deklarowanych ambicji politycznych Europy. Pytaniem pozostaje kwestia tego, czy UE potrzebuje pomocy specjalnie dedykowanych, wspólnotowych agencji wywiadowczych, czy wystarczają jej instytucje już funkcjonujące na poziomie unijnym i poszczególnych państw członkowskich. A jeżeli tak, to jakich agencji - jak skonstruowanych i jak uwspólnotowionych. Jeżeli o europejskiej wspólnej polityce wywiadowczej nie można mówić w kategoriach instytucjonalnych, to tylko dlatego, że nie ma na razie takiej woli politycznej. Przeszkodami są m.in.: brak zaufania, finanse, utrata partnerów zagranicznych, kwestie techniczno-logistyczne, aspekty prawno-instytucjonalne, różnice kulturowe, polityka, czy ideologia. W przypadku zmiany woli politycznej, w kontekście propozycji rozwiązań można mówić o rozbudowywaniu dotychczasowego modelu zachowującego status quo, modelu zwiększonej współpracy, bądź modelu pełnego wywiadu europejskiego z Europejską Agencją Wywiadowczą na czele. (abstrakt oryginalny)
After Russia invaded Ukraine, Finland quickly applied for NATO membership. This step is not necessarily that drastic should Finland's security policy development in the long term be examined with one's focus set on a gradually-developed defence policy. It represents an important continuity in security policy, but also played a central role in advancing Finland's steps to becoming NATO members. On the basis of different studies and accounts, the following points seem to be critical in constructing a preliminary narrative about Finland's road to the Alliance. After the Second World War, Finland's western relations became dependent on its bilateral relations with the Soviet Union. Finland was aware that it could not expect any support from the West as regards its security. Despite a security policy based on recognising facts, and the FCMA Treaty with the Soviet Union, the eastern neighbour was seen as the main, and, later on, the only military threat on the basis of history and Finland's vulnerable geopolitical position. The threat, however, was concealed by so-called "doubletalk" in security policy discourse until the 2010s. In this context, state defence was developed to be an independent and modern territorial defence, ultimately there to defend against a large-scale invasion. Finland's defence enjoyed high legitimacy and confidence in society, especially from the 1970s. Security policy was raised above normal politics to be a kind of super-politics with a strong political consensus. When the Cold War ended and Finland joined the European Union, defence policy and the defence establishment got a leading role in working an approaching NATO. Finland's opportunities to conduct stabilisation policy in its close neighbourhood were seen as being limited, especially after Russia adopted a self-asserting foreign and security policy towards the West after 2007. At the same time, the subsequently increased cooperation, networking, and integration stimulated perceptions about western defence dependence. This increased emphasis on defence actually turned people's attention to the extra security that NATO membership might provide. Applying for NATO, however, required the shock of a Russian invasion of Ukraine before the Finnish public was ready to see the risks of NATO membership as being less than that of its benefits. (original abstract)
Wraz z fundamentalnymi polityczno-strukturalnymi zmianami w systemie stosunków międzynarodowych w Europie w latach 1989-1991 przewartościowana została również dotychczasowa polityka zagraniczna Polski i Republiki Federalnej Niemiec. Zakończenie konfrontacji Wschód-Zachód prowadziło wprawdzie do zwiększenia poziomu bezpieczeństwa, jednak automatycznie nie stwarzało stabilnego porządku pokojowego. Budowa zrębów wspólnej polityki bezpieczeństwa państw europejskich stawała się nakazem chwili.
19
Content available remote Neutrality and Austria's Security Policy - Determinants and Challenges
100%
Artykuł omawia fenomen neutralności jako konstrukcję teoretyczną oraz pragmatyczną zasadę realizowaną w polityce bezpieczeństwa Republiki Austrii. Ukazuje zarys definicyjny pojęcia, jego uwarunkowania, funkcje, zastosowanie oraz rolę w obliczu współczesnych wyzwań zmieniającej się rzeczywistości międzynarodowej. (abstrakt oryginalny)
Obecny model bezpieczeństwa międzynarodowego tworzony był przez wiele lat, a nawet wieków, i jest oparty na teoriach konfrontowanych z praktyką, które podlegały modyfi kacjom i korektom. Wpływ na model miały m.in. zmiany zachodzące na międzynarodowej scenie politycznej, układ sił, tworzone koalicje, instytucjonalizacja związków, prawodawstwo czy różny rodzaj zagrożeń, a także efektywność przyjętych rozwiązań. Obecnie model ten poddany jest poważnemu testowi sprawdzającemu adekwatność przyjętych rozwiązań do istniejących zagrożeń, ich kompleksowość i skuteczność. Bezpieczeństwo międzynarodowe jest dziedziną interdyscyplinarną. Zmiany zachodzące w sferze zagrożeń bezpieczeństwa i przygotowywane w odpowiedzi na nie reakcje, a także przyjęte formy stosowane w zarządzaniu bezpieczeństwem, powodują, że coraz trudniej jest ocenić trafnie zarówno stan zagrożenia, jak i stan zabezpieczeń gwarantujących bezpieczeństwo. W opracowaniu opisano te problemy, następnie wskazano atuty i słabości obecnego systemu, wskazując na możliwe kierunki jego doskonalenia. Tezą artykułu, którą będę starała się udowodnić, jest twierdzenie, że obecny system bezpieczeństwa międzynarodowego pod względem politycznym i militarnym może być oceniony jako spełniający pokładane w nim nadzieje, a więc jest skuteczny, niemniej jednak wymaga wsparcia w innych sferach pozamilitarnych.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.