Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Postmodernizm - moda intelektualna czy doktryna naukowa?

100%

Wątroba W.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2003

|

8

|

nr 1008

136-155

Koniec lat sześćdziesiątych przyniósł rosnącą popularność wszelkich "post-" występujących w formie przedrostka przed terminami opisującymi społeczeństwo kapitalistyczne. W artykule podjęto próbę charakterystyki terminów często stosowanych, szczególnie w latach osiemdziesiątych i na początku dziewięćdziesiątych, w obszarze nauk społecznych, próbujących opisać społeczne aspekty współczesnego kapitalizmu. Terminy te, często mylnie stosowane zamiennie, to postmodernizm i ponowoczesność. Uznanie tych terminów za synonimy wynika w dużej mierze z podobnego ich brzmienia w języku angielskim: postmodernism i postmodernity. Jednak są to terminy odnoszące się do różnych aspektów rzeczywistości. Najogólniej rzecz biorąc, ponowoczesność odnosi się do opisu społecznej i politycznej sfery rzeczywistości, określając w tych aspektach epokę, która następuje po epoce nowoczesności. Z kolei - przyjmując wysoki stopień ogólności analizy - postmodernizm odnosi się do produktów kulturowych (w sztuce, filmie, architekturze, obyczajach, stylu życia czy wreszcie w praktykach konsumenckich), które różnią się od produktów kulturowych epoki nowoczesności. (fragment tekstu)

2

The Sublime in Don DeLillo's Mao II

80%

Behrooz N., Pirnajmuddin H.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2015

|

50

137-145

The world that DeLillo's characters live in is often portrayed with an inherent complexity beyond our comprehension, which ultimately leads to a quality of woe and wonder which is characteristic of the concept of the sublime. The inexpressibility of the events that emerge in DeLillo's fiction has reintroduced into it what Lyotard calls "the unpresentable in presentation itself" (PC 81), or to put it in Jameson's words, the "postmodern sublime" (38). The sublime, however, appears in DeLillo's fiction in several forms and it is the aim of this study to examine these various forms of sublimity. It is attempted to read DeLillo's Mao II in the light of theories of the sublime, drawing on figures like Burke, Kant, Lyotard, Jameson and Zizek. In DeLillo's novel, it is no longer the divine and magnificent in nature that leads to a simultaneous fear and fascination in the viewers, but the power of technology and sublime violence among other things. The sublime in DeLillo takes many different names, ranging from the technological and violent to the hollow and nostalgic, but that does not undermine its essential effect of wonder; it just means that the sublime, like any other phenomenon, has adapted itself to the new conditions of representation. By drawing on the above mentioned theorists, therefore, the present paper attempts to trace the notion of sublimity in DeLillo's Mao II, to explore the transformation of the concept of the sublime under the current conditions of postmodernity as depicted in DeLillo's fiction.(original abstract)

3

Moral Dilemmas of the Development of Postmodern Societies

80%

Płachciak A.

Annales : etyka w życiu gospodarczym

|

2017

|

20

|

nr 8

53-60

The aim of the article is to present tensions that occur in social, cultural, political, and technological spheres as a result of the development of postmodern societies. The changes that have been taking place in those areas involve, along with unquestionable benefits, a type of risk which, without any moral reflection, can cause a serious global crisis. The postmodern times should be understood as a continuation of the modern formation where all typical features of modernism take a more radical form. The postmodern specific style of life is characterised by uncertainty, the unpredictability of the future, as well as a decline of traditional values and morals. Moreover, the present postmodern tendencies in the area of morals can hinder the right course of development of society, economy and ecology. (original abstract)

4

Wpływ konsumpcji na tworzenie Ja w społeczeństwie ponowoczesnym - perspektywa psychologiczna

61%

Drążkowski D.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2018

|

45 Oblicza współczesności. Perspektywa psychologiczna

199-215

In the psychological works describing the relationship between the individual's self and consumption, there are many references to the achievements of postmodernists dealing with this issue. Meanwhile, postmodernism understands in a different way than psychologists the basic concepts and mechanisms that allow explaining the relationship between the self and consumption. The aim of this article is to relate the basic statements of postmodernists on the self-creating by consumption of individual living in a postmodern society to the achievements of psychology, and in particular to the psychological understanding of the notion of the self and to the psychological theories and results of research explaining the relationship between the self and consumption. The article describes the definition of identity and lifestyle among postmodernists and presents how, in their opinion, the consumption of goods in postmodern society influences the formation of (unstable) identity. It was then described how identity is defined in psychology in the context of related concepts. The following parts of the article describe selected theoretical models describing the mechanisms of creating the self with the use of consumption and present the results of research testing these models. At the end of the article, conclusions were drawn from the comparison of the approach to the relationship between the self and the consumption of postmodernists to the approach of psychologists.(original abstract)

5

Społeczeństwo czasu wolnego i konsumpcji w dobie postmodernizmu : analiza socjologiczna

61%

Czubocha K., Rejman K.

Humanities and Social Sciences

|

2015

|

20 (XX)

|

nr 22 (4)

99-109

Rozważania autorów opierają się na tezie, zgodnie z którą współczesny kapitalizm oparty jest na kondycji ponowoczesności z kulturowego punktu widzenia. Postmodernizm ukształtował się w tym samym czasie co kapitalizm konsumpcyjny. Wewnętrzna sprzeczność neoliberalnego kapitalizmu polega na zbyt dużej podaży w stosunku do popytu. Rozwiązaniem problemu stała się kultura konsumencka oparta na postmodernistycznych podstawach. Konsumpcja jest utożsamiana przez zwolenników neoliberalnego kapitalizmu z wolnością wyboru, kształtowaniem własnej tożsamości i równością konsumentów. Socjologia odnosi się krytycznie do tego dyskursu wskazując, że konsumpcja stanowi podstawę dla rozwoju współczesnego kapitalizmu. W związku z tym postmodernizm należy uważać za prąd kulturowy wspierający właścicieli kapitału a nie wolność i kreatywność jednostki. Konsumenci podlegają manipulacji w celu zachęcenia ich do praktykowania kultury konsumenckiej. W ten sposób czas wolny staje się czasem konsumpcji a jednostka realizuje się jako konsument, co nie przynosi jednak trwałego zadowolenia. Przepracowani ludzie kupują coraz więcej nietrwałych i podlegających częstym zmianom produktów. Konsumpcja jest wyznacznikiem samooceny jednostki oraz jej statusu społecznego, dlatego ludzie współzawodniczą między sobą poprzez wzmożoną konsumpcję. W rezultacie pogarsza się jakość relacji międzyludzkich co skutkuje pogorszeniem stanu psychicznego społeczeństw państw kapitalistycznych. Zakres artykułu obejmuje także współczesny kryzys gospodarczy i finansowy od 2008 r. Konsumpcja na kredyt zapoczątkowała współczesny kryzys gospodarczy i finansowy poprzez niewypłacalność relatywnie ubogich Amerykanów zachęconych do zaciągania kredytów hipotecznych. Autorzy dochodzą do wniosku, że w obecnej kryzysowej sytuacji możliwości konsumpcyjne będą ograniczone a w związku z tym sens życia człowieka nie może się ograniczać do konsumpcji a ludzie powinni być świadomi skali manipulacji jakiej podlegają. (abstrakt oryginalny)

6

Problem tożsamości Europy w świetle założeń postmodernizmu

61%

Petrecka B., Pietrzyk U., Stecko J.

Humanities and Social Sciences

|

2015

|

20 (XX)

|

nr 22 (4)

135-143

W artykule podjęty został problem tożsamości Europy w kontekście postmodernizmu. Autorki zwracają uwagę na wielorakie pojmowanie rozumienia Europy i kształtowania jej tożsamości. Kultura europejska jest pod coraz wyraźniejszym wpływem takich nurtów myślowych, które albo nie przystają do dawnego dziedzictwa europejskiego, albo wprost je kwestionują. Jednym z nich jest postmodernizm, który radykalnie odrzuca wcześniejszą kulturę Europy opartą na dziedzictwie chrześcijańskim. Autorki zaprezentowały w skrócie postmodernizm, w kontekście dziedzictwa europejskiej kultury klasycznej, jako jeden z nurtów, który może stanowić o przyszłej tożsamości Europy. Postmodernizm to szeroki ruch myślowy, który powstał w ostatnich dekadach XX wieku jako krytyka poprzedzającego go modernizmu. Charakteryzują go trzy fundamentalne cechy: ahistoryzm, antyesencjalizm i antybinaryzm. Ahistoryzm to potępienie i odrzucenie tradycji i myślenia historycznego, które jest z nią związane. Antyesencjalizm z kolei oznacza odrzucenie modernistycznego dogmatu o istnieniu stałych zasad. Chodzi przy tym o zasady zarówno poznawcze, ontologiczne, artystyczne jak i religijne. Trzecia cecha, antybinaryzm, to negacja mitu przeciwstawienia: rozum - uczucia, prawda - fałsz, dobro - zło itp. Tego rodzaju przeciwstawienia prowadzą do nierozstrzygalnych problemów, między innymi w kwestii definicji sztuki i prawdy, a w konsekwencji do nietolerancji jako bezzasadnego uprzywilejowania uznanych wartości. W postmodernizmie oprócz wymiennych wyżej negacji występują dwie kluczowe afirmacje: aktualizm i kontekstualizm. Według pierwszego istnieje tylko teraźniejszość (aktualne "teraz"), według drugiego wszystko jest wypadkową wielorodnego i dynamicznego kontekstu, stanowi sumę przypadkowych relacji. Znaczenia postmodernizmu w kształtowaniu się współczesnej tożsamości Europy nie można bagatelizować. Tym bardziej, że widoczne są jego wyraźne przejawy na kulturalnej arenie Europy, między innymi w postaci redukcjonistycznych wizji człowieka, relatywizmu poznawczego, aksjologicznego. (abstrakt oryginalny)

7

The Phenomenological Concept of Anxiety and Guilt Overlapping Into Education

61%

Kalábova H.

Forum Scientiae Oeconomia

|

2016

|

vol. 4, no. 2 spec.

27-34

The paper aims to further clarify anxiety, guilt and responsibility in the context of education and education of man in a postmodern society. Furthermore, it aims to clarify, through phenomenological philosophical thinking, the concept of existential anxiety, the space-timeness of the existence of man in temporality, and the educational process in Heidegger's human life movement. Education is regarded as a way of opening up possibilities in the community of the world. (original abstract)

8

Wymiana symboliczna i jej konsekwencje dla metod badań problemów organizacji i zarządzania

61%

Strużyna J.

Organizacja i Kierowanie

|

2014

|

nr 2

57-70

Od ponad 50 lat prowadzona jest dyskusja o wpływie postmodernizmu na ocenę wartości prac naukowych. Artykuł dotyczy jednego z rzadziej podejmowanych zagadnień - kwestii wpływu wymiany symbolicznej na treść założeń badań z zakresu organizacji i zarządzania. W wyniku porównania cech wymiany symbolicznej i ekwiwalentnej zostały sformułowane sugestie dotyczące założeń metodologicznych badań. Ten tekst uwypukla pozytywne aspekty postmodernizmu, choć autor zdaje sobie sprawę z zagrożeń płynących z postmodernistycznej fascynacji. (abstrakt oryginalny)

9

Kryzys metafizyki a lyotardowska koncepcja ponowoczesności

61%

Chromik K.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2012

|

nr 9

31-37

Artykuł prezentuje związek pomiędzy głównymi koncepcjami ponowoczesno- ści Jean-Francois Lyotarda a wieszczonym końcem metafizyki w filozofii współczesnej. Pokazuje on zmieniające się nastawienie do metafizyki począwszy od Kanta, przez Nietzschego i Hedeggera aż do kryzysu i przypuszczalnego końca filozofii pierwszej w czasach ponowoczesnych. Szczególny nacisk został położony na zmieniającą się rolę metafizyki w epoce Oświecenia i na to, co Lyotard nazwał "upadkiem wielkich narracji" w czasach, które nastąpiły później: prawdopodobnemu końcowi idei wykraczających poza istniejącą rzeczywistość oraz były przyczynkiem wielkich zmian w historii. Tego typu zmiany były możliwe dzięki filozofii definiującej samą naturę ludzkiego istnienia i przez naukę, która w wieku rozumu w dużym stopniu przejęła rolę narzędzia do badania zasad rządzących światem. Wraz z nadejściem kapitalizmu rola metafizyki ponownie została zepchnięta na margines, jako że nie mogła dostosować się do rzeczywistości rządzącej się innym zestawem wartości i zasad; jednocześnie zmianie uległa sama definicja filozofii. (abstrakt oryginalny)

10

Zagubiony i odnajdywany Lewiatan w ponowoczesnym ładzie międzynarodowym: wyzwania, ograniczenia, szanse

61%

Łoś-Nowak T.

Stosunki Międzynarodowe

|

2014

|

50

|

nr 2

87-100

Ład międzynarodowy jest swoistym fenomenem o ponadczasowym wymiarze. W świecie realnym układał się przemiennie z chaosem (czasem bezładem), z brakiem sił zdolnych stanowić normy i reguły, ramy, instytucje i mechanizmy gwarantujące porządek, poczucie bezpieczeństwa, potencjał do działań w przypadku zagrożeń dla jego stabilności i trwałości. Jako metafora ład międzynarodowy stawał się symbolem "porządku" w systemie międzynarodowym. Taką metaforą, na trwale osadzoną w dyskursie naukowym jest "ład westfalski", ale również był nią "ład zimnowojenny". Obecnie staje się nią ład "ponowoczesny". Jako skrót myślowy każda z jego konstrukcji jest zawsze przejawem kondensacji wyobrażeń o rozwiązaniach instytucjonalnych, formalno-prawnych, normatywnych i innych dominujących w systemie międzynarodowym w określonej czasoprzestrzeni, jego fundamentalnych aktorów. Mówi nam o rozkładzie potencjałów w systemie międzynarodowym, o podmiotach dysponujących możliwościami uprawdopodabniającymi ich szczególne znaczenie, pozycję i możliwości reagowania w sytuacjach zagrożeń lub naruszeń wartości, interesów i racji utrwalonych i sankcjonowanych umowami, sojuszami, traktatami międzynarodowymi, gotowych do konfrontacji z każdym, kto chciałby je naruszyć, zagrozić funkcjom pełnionym przez uczestników stosunków międzynarodowych oraz odgrywanym przez nich rolom. (fragment tekstu)

11

Ponowoczesne rozterki demografii, czyli kto się boi postmodernizmu?: uwagi w związku z pracą Nancy E. Riley i Jamesa McCarthy'ego, Demography in the age of the postmodern, Cambmbridge 2003.

61%

Szołtysek M.

Studia Demograficzne

|

2006

|

nr 1(149)

89-109

Mechanizmy postępu naukowego wciąż zajmują filozofów nauki. Pozostaje przedmiotem sporu, czy jest on efektem ciągłego falsyfikowania kolejnych propozycji teoretycznych, następstwa niewspółmiernych paradygmatów czy raczej rozwoju programów badawczych o coraz większym potencjale wyjaśniania i predykcji. Nie ulega jednak wątpliwości, że czynnikiem, który postawił w stan alarmu, a zdaniem niektórych zrewolucjonizował nauki społeczne i humanistykę ostatnich dekad, był zespół propozycji teoretycznych, metodologicznych i epistemologicznych określanych mianem postmodernizmu. Krytyka postmodernistyczna znalazła szeroki oddźwięk nie tylko w sztuce, filozofii i literaturze, lecz także w obszarze antropologii, historii, socjologii, a nawet ekonomii. Pewne jej elementy zostały zaakceptowane w naukach społecznych i humanistyce mimo to, że oprócz zwolenników posiadają zagorzałych przeciwników.(fragment tekstu)

12

Sustainable Development in Postmodern Society

61%

Plachciak A.

Economics & Sociology

|

2010

|

3

|

nr 2

86-91

The article presents how the idea of sustainable development might function in the frames of postmodern society. It is obvious that postmodernity refers to the contemporary society where all different changes take place. There is a new understanding of the world. People face a new form of risk. And a new morality rules over the attitudes of people. Generally there is no one common project for the world. On the other hand sustainable development proposes the idea of building global balance in the area of social, economical and ecological orders. (original abstract)

13

Spory o wartości a wyzwania postmodernizacyjne

61%

Słaboń A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2012

|

nr 900

5-18

W artykule rozpatrywany jest problem wyzwań, jakie stoją przed współczesnymi społeczeństwami w dobie ponowoczesności. Wskazuje się na różnice między społeczeństwami typu nowoczesnego i ponowoczesnego. Za główne wyzwanie stojące przed społeczeństwami ponowoczesnymi uznaje się umiejętność rozwiązywania tzw. wojen kulturowych. Spory o wartości traktowane są jako efekt przyjętych mikrostrategii generowania poczucia sensu. Przyjęcie tego typu perspektywy poznawczej stwarza nowe możliwości regulowania i rozwiązywania konfliktów spowodowanych różnicami w sferze wartości. (abstrakt autora)

14

From the Guest Editor

61%

Grotowska-Leder J.

Studia Demograficzne

|

2019

|

nr 2(176)

5-9

Life course research (e.g. Arnett, 2000; Brzezińska & Syska, 2016; Grotowska-Leder, 2019; Kohli, 1986; 2007; Kotowska, 2018; Leisering, 2004; Settersten, 2004; Szu kalski, 2016; Walter 2006, Walther, 2009) has been on the rise since the early 1980s in the West and since the turn of the century also in Poland. The growing popularity of the life course perspective is associated with the transformation of industrial/modern societies into post-industrial/post-modern ones and the emergence of a new order. The normative life pattern typical of the industrial stage implies that the successive stages of life, i.e., youth, adulthood and old age, or time for study, work, family life and retirement, occur in chronological order.(fragment of text)

15

Revision of the American Frontier in Doctorow's; Welcome to Hard Times

61%

Ramin Z.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2014

|

17 (2)

150-160

The present paper seeks to demonstrate how Doctorow revises the history of America in his Welcome to Hard Times. The novel is written in the tradition of a parody which is the most characteristic technique employed in postmodern fiction. Setting his novel in the late nineteenth century Dakota County, Doctorow debunks traditional notions of the west as a land of endless opportunity, freedom and success. This he achieves through the inversion of character, setting and events in the cyclic structure of the novel. But the novel is not only a parody of the western. In this novel parody is a tool which provides Doctorow a means to reach a broader objective; by inverting traditional notions of the western, Doctorow not only the reader revise his understanding of the western myth of frontier expansion in particular and the American dream of hope for a better future and economic prosperity in general. (original abstract)

16

Wiedza w ponowoczesnym podejściu do strategii

61%

Dziubińska A.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2017

|

nr 322

7-18

Celem artykułu jest konceptualizacja strategii w świetle założeń "ponowoczesności", w szczególności określenie zaznaczenia i roli wiedzy w procesie powstawania strategii. W treści artykułu przedstawiono niektóre z argumentów krytyki modernistycznego podejścia w nauce oraz ich konsekwencje dla nauk o zarządzaniu. Następnie, przyjmując perspektywę tradycji filozofii europejskiej, scharakteryzowano podstawowe typy wiedzy, które mają znaczenie także w zarządzaniu. W dalszej części określono efekty interakcji między typami wiedzy w procesie tworzenia strategii. Wyróżnienie typów wiedzy i charakterystyka interakcji pozwoliła m.in. wskazać na potencjalne kierunki rozwoju procesów strategii w organizacji.(abstrakt oryginalny)

17

Governance w optyce metodologii postmodernistycznego myślenia

61%

Rokita J.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2013

|

nr 141 Governance - korporacje, instytucje publiczne, sieci

9-20

Podsumowując powyższe rozważania, można stwierdzić, że otwartą kwestią jest to, czy postmodernizm doprowadzi do nowego paradygmatu. Badanie postmodernizmu na gruncie teorii organizacji jest utrudnione z powodu braku właściwych metod i technik, które miałyby odpowiednie fundamenty w teorii. Nie ma na razie jednostronnych odpowiedzi na takie pytania, jak: 1. Jakimi metodami i technikami możemy posługiwać się, poszukując drogi i sposobu osiągania celów? 2. W jaki sposób ocenić wartość takich metod, jak dekonstrukcja, genealogia, generatywna konwersacja? Niemniej postmodernizm zwraca uwagę na takie ważne dla codzienności kwestie, jak rola emocji czy poczucie radości w pracy. Są one całkowicie pomijane przez inne podejścia. Popiera też kreatywność opierającą się na różnorodności oraz stwarza warunki dla myślenia o tym, jak maksymalizować efekty uczenia się i osiągania sukcesów w nowych warunkach funkcjonowania organizacji. (fragment tekstu)

18

Niepewność, postmodernizm i wzrost gospodarczy

61%

Pietrewicz L.

Humanities and Social Sciences

|

2017

|

22 (XXII)

|

nr 24 (2)

233-246

Istnienie wzajemnego wpływu gospodarki i kultury nie budzi dziś wątpliwości. Panuje też szeroka zgoda odnośnie do zakończenia ery industrialnej w gospodarce i modernizmu w kulturze. Natomiast kwestie definicji i kluczowych cech wyróżniających obecnej kondycji ludzkości są przedmiotem nieustających sporów. Jednym z dominujących określeń współczesnej kultury jest postmodernizm. Pozostawiając na boku dyskusje dotyczące prawidłowości przyjętej nazwy, przedmiotem niniejszego artykułu są relacje wyróżniających cech współczesnej kultury i wzrostu gospodarczego. Celem artykułu jest poszerzenie naszej wiedzy o styku gospodarki i kultury poprzez zbadanie zależności kontynuacji wzrostu gospodarczego na obecnym etapie rozwoju kapitalizmu od wykształcenia w kulturze cech postmodernizmu. Główna teza pracy mówi, że zasadnicze cechy kulturowe, współdecydujące o nastaniu epoki postmodernizmu, są obecnie warunkiem koniecznym dalszego wzrostu popytu, a tym samym wzrostu gospodarczego. W artykule pokazano, w jaki sposób ponowoczesna kultura pełni swoją kluczową funkcję, polegającą na pobudzaniu popytu i zapewnianiu, by nigdy nie został w pełni zaspokojony. Popyt, wbrew temu, co zakłada się w ekonomii głównego nurtu, nie może wraz ze wzrostem dochodów samoistnie rosnąć w nieskończoność. Wraz ze wzrostem dochodu, dalszy wzrost konsumpcji jest coraz bardziej utrudniony. Wzrost popytu staje się coraz bardziej zależny od zmiany samego podejścia do konsumpcji i jej rozumienia - od wykształcenia się cech postmodernizmu. Dopełnieniem analizy jest powiązanie z rozwojem postmodernizmu koncepcji tzw. zwrotu kulturowego w gospodarce. (abstrakt oryginalny)

19

Kim jest postmodernistyczny homo oeconomicus, czyli pytanie o współczesne relacje pomiędzy rodziną a rynkiem

61%

Michalski M. A.

Annales : etyka w życiu gospodarczym

|

2011

|

14

|

nr 1

141-156

Tak zarysowany temat dotyczyć będzie kwestii aktualnego rozumienia koncepcji, która w ekonomii oraz innych naukach społecznych od dawna znana jest jako homo oeconomicus, czyli "człowiek ekonomiczny". Będziemy starali się zarazem zastanowić jaki wpływ ma myślenie postmodernistyczne na jego obraz, a przez to na status relacji pomiędzy osobą ludzką a rynkiem, co z kolei wiąże się z sytuacją rodziny, jej postrzeganiem i traktowaniem w sferze gospodarowania. Celem naszej wypowiedzi nie jest w żadnej mierze próba zdyskredytowania kapitalistycznej gospodarki rynkowej, która tak często kojarzy się nam z koncepcją homo oeconomicusa. Należy to wyraźnie stwierdzić, gdyż tak rozumiany podmiot gospodarujący bywa kojarzony z fundamentalnymi założeniami systemu rynkowego. (fragment tekstu)

20

Aṣābiʿ Lūlītā: Postmodernizing the Postcolony: Nedjma and beyond

61%

El Aref K.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2017

|

76

1-14

This essay tackles the way the postcolony is refigured in Waciny Laredj's Aṣābiʿ Lūlītā (2012). It makes use of a number of theoretical insights to uncover the interplay between the representation of the colony during the colonial period through a brief examination of the fly metaphor in Nedjma, first published in 1956, and that of the postcolony. Relying on intertextuality, the essay attempts to highlight how the metaphor of the femme fatale, a key trope in Nedjma, is relocated in the interstices between national and transnational ways of constructing Arab identity that continues to be both here and there. The intertextual nature of Aṣābiʿ complicates the postcolony as it rewrites it. This rewriting seems to highlight the tragic position of Arab characters that continue to vacillate between a traditional past and a postmodern present. Thus, Waciny Laredj subverts the femme fatale trope by making it literal and ends up shaking the very basis of the postcolonial state. (original abstract)