Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Program Powszechnego Uwłaszczenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Powstanie krakowskie było pierwszym polskim zrywem niepodległościowym, który stawiał sobie za główny cel poza odzyskaniem niepodległości, również głęboką reformę stosunków agrarnych. Manifest władz powstańczych, będący podstawowym aktem prawnym rewolucji krakowskiej, zapowiadał przyznanie każdemu prawa do ziemi oraz nadanie chłopom na własność gruntów przez nich użytkowanych bez odszkodowania na rzecz dziedziców. Ludności bezrolnej na wsi i innym uczestnikom powstania przyrzekano nadanie działek ziemi z dóbr narodowych, a ludziom ubogim i niezdolnym do pracy opiekę społeczną. Zgodnie z postanowieniami programowymi Manifestu deklarowano: zniesienie pańszczyzny, bezwarunkowe uwłaszczenie (bez wykupu) chłopów użytkujących ziemię, zapowiedź nadzielenia ziemią z dóbr narodowych tych bezrolnych, którzy wezmą udział w powstaniu, zrównanie wszystkich względem praw politycznych. Mimo iż powstanie trwało zaledwie kilka dni i skończyło się fiaskiem, to postanowienia władz powstańczych uznane zostały w światowej historiografii za fundamentalne dla rozwoju europejskiej doktryny demokratycznej i społecznie postępowej. W trakcie niniejszej analizy autor charakteryzuje wpierw status prawny ludności wiejskiej w zaborze austriackim w latach poprzedzających powstanie, następnie przedstawia koncepcje reform włościańskich w programach polskich ugrupowań politycznych na emigracji, zaś w dalszej kolejności dokonuje analizy postanowień podstawowych aktów prawnych reformujących status prawny chłopów w okresie powstania. Całość rozważań zamyka analiza skutków powstania krakowskiego dla sprawy reformy agrarnej w zaborze rosyjskim i zaborze austriackim. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem opracowania jest Program Powszechnego Uwłaszczenia, jego podstawowe zasady, realizacja Kredytowego Bonu Inwestycyjnego, tezy do ustawy o Skarbie państwa i urzędzie Ministra Skarbu Państwa, a także Prokuratorii Generalnej.
Prezentowany artykuł odnosi się do zagadnienia prawnego związanego z nabywaniem mienia komunalnego przez gminy i uwłaszczeniem przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe, co było następstwem przekształceń własnościowych w Polsce po 1989 r. Rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w powyższym zakresie stały się asumptem do podjęcia rozstrzygnięcia przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale z dnia 27 lutego 2017 r. (sygn. akt I OPS 2/16) wskazał, że pozostawanie nieruchomości we władaniu przedsiębiorstwa państwowego PKP bez udokumentowanego prawa w sposób określony w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 22, poz. 99 ze zm.) oznacza, że nieruchomość ta należała w dniu 27 maja 1990 r. do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, ze zm.). Treść uchwały, a przede wszystkim motywy wnioskowania, skłoniły autora do postawienia pytania, czy podjęte rozstrzygnięcie oparte jest na pełnej analizie zagadnienia oraz czy jest ono zgodne z intencją ustawodawcy wyrażoną w przepisach prawa. Autor w swoim opracowaniu przedstawił krótki rys historyczny przemian własnościowych w Polsce, związanych ze zniesieniem zasady jednolitego funduszu własności państwowej i rozdziału majątku, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dotyczących nabywania praw majątkowych przez PKP. Wskazał dwie linie orzecznicze, które skłoniły Prezesa NSA do postawienia pytania prawnego. W dalszej części autor zaprezentował stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartego w uchwale oraz zagadnienia budzące jego wątpliwości, które następnie zostały szczegółowo przeanalizowane m.in. w oparciu o treść aktów prawnych, uzasadnienia do projektów ustaw oraz orzecznictwo. Przeprowadzona analiza wskazuje zdaniem autora, że podjęta uchwała oparta jest na pobieżnej analizie badanego zagadnienia oraz nie uwzględnia aspektu celowościowego przepisów uwłaszczeniowych. Powyższe skutkowało tym, że artykuł przybrał formę glosy krytycznej. (abstrakt oryginalny)
Artykuł jest próbą podsumowania efektów prawie 10-letniej działalności Narodowych Funduszy Inwestycyjnych. W analizie skupiono się na dwóch podstawowych celach PPP - ekonomicznym i społeczno-edukacyjnym - oraz stopniu ich realizacji. Analiza zawartych w artykule danych prowadzi do wniosku, że nie zostały one osiągnięte. Celu społeczno-edukacyjnego nie osiągnięto głównie z powodu skomplikowanej dla przeciętnego Polaka konstrukcji programu, jak i pogarszającej się z czasem kondycji ekonomicznej - zarówno samych NFI, jak i należących do nich spółek. Główne korzyści z programu odniosły firmy zarządzające NFI wraz ze swoimi właścicielami. Zadecydowały o tym przyjęte w NFI rozwiązania, sprzyjające raczej drenażowi spółek parterowych niż działaniom na rzecz poprawy ich kondycji. Z tego powodu trudno również mówić o pełnej realizacji głównego ekonomicznego celu programu, jakim było zwiększenie wartości przedsiębiorstw i poprawienie ich szans rozwojowych. (abstrakt oryginalny)
W pierwszej części artykułu przedstawiono różne spojrzenia na problem powszechnego uwłaszczenia. Następnie zaprezentowano spojrzenie społeczeństwa na proponowane rozwiązania prawne. W zakończeniu autorka próbuje przewidzieć los powszechnego uwłaszczenia, sugerując, że może być ono bronią w politycznej walce szczególnie przedwyborczej.
Przedmiotem artykułu są koncepcje powszechnego uwłaszczenia obywateli Polski począwszy od ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych z 1990 r., poprzez propozycje poszczególnych polityków czy partii politycznych a także dylematu referendum uwłaszczeniowego z 1995 roku.
Zagadnienie powszechnego uwłaszczenia ukazano w kontekście problematyki własności i prywatyzacji. Omówiono koncepcję powszechnego uwłaszczenia oraz założenia Programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.
Przedmiotem opracowania jest zjawisko tworzenia własności prywatnej poprzez prywatyzację własności państwowej, w celu określenia roli, jaką odegrał aspekt uwłaszczeniowy. Problematyka pracy obejmuje okres pomiędzy kampaniami prezydenckimi w latach 1990 i 2000. Omówiono ekonomiczne i socjologiczne aspekty problematyki własności prywatnej i państwowej oraz jej prywatyzację. Następnie przedstawiono ewolucję rozwiązań prawnych dotyczących prywatyzacji przedsiębiorstw i wpływ uwarunkowań społecznych, politycznych i gospodarczych na ich konstytuowanie. Podjęto próbę skonfrontowania efektów realizacji polskiej prywatyzacji z normatywnymi wizjami tworzenia kapitalizmu w Polsce. Zaprezentowano problematykę dotyczącą kwestii uwłaszczenia oraz programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.