Przez wiele lat badań nad zagadnieniami organizacji temat kultury był raczej zarezerwowany dla rozważań socjologów czy antropologów, a nie dla badaczy procesów zarządzania. Dopiero w latach 80. ubiegłego wieku rozpoczęto systematyczną analizę wpływu kultury na działalność organizacji i zachowania pracowników [Lau i Ngo, 1996], a w okresie 1983-1986 każde ze znaczących czasopism poświęconych zarządzaniu podejmowało to, wówczas nowe, zagadnienie [Ahmadi, Salamzade, Daraei i Akbari, 2012]. W uznaniu udziału tak zwanych "miękkich" elementów zarządzania, które wpływają na funkcjonowanie organizacji równolegle z tak zwanymi "twardymi" elementami, szczególny udział mieli Peters i Waterman, autorzy modelu 7S [structure, strategy, systems, shared values, skills, staff and style) [Peters i Waterman, 1982]. Wraz z innymi badaczami, takimi jak Deal, Kennedy, Schein, Sergiovanni i Corbally, uznawani są za inicjatorów badań na kulturą w organizacjach. Dziś wiadomo, że zaproponowany model 7S nie zawsze odpowiada na pytanie, co determinuje sukces organizacji na rynku [Dahlgaard-Park i Dahlgaard, 2006], Jednakże miał on fundamentalne znaczenie w podkreśleniu wagi wartości, norm i wzorów zachowań ludzi w organizacji, czyli kluczowych elementów kultury organizacyjnej(fragment tekstu)