Cel: Celem artykułu jest rozpoznanie zaufania i ufności jako kolejnych (szóstej i siódmej) składowych modułu uczuciowego jakości życia. I w tym artykule, podobnie jak w poprzednich publikacjach z tego cyklu, jego treść będzie zawierać odpowiedzi na cztery następujące ważne pytania: pierwsze - co to jest zaufanie i ufność? (to uczucia czy emocje); drugie -jakie są uczucia pokrewne zaufaniu i ufności? (inne uczucia wspierające zaufanie i ufność oraz kulturę zaufania/ufności); trzecie -jakie są emocjonalne zasłony zaufania i ufności? (główni "usypiacze" tych stanów uczuciowych, wzmacniające "kulturę" nieufności) i czwarte - dlaczego powinniśmy być ufni i okazywać zaufanie? (to kolejna odsłona naszego człowieczeństwa). Jak widać, zestaw pytań badawczych tego artykułu nawiązuje w dużym stopniu do pięciu poprzednich prac (nr 3, 6, 7-8 i 11-12 z 2021 oraz nr 1 z 2022 roku), opublikowanych w "Problemach Jakości" [10,11,12,13,14]. Podjęto w nich próbę rozpoznania takich komponentów modułu uczuciowego jakości życia, jak: nadzieja, wdzięczność, empatia, współczucie i cierpliwość. Projekt badania/metodyka badawcza/koncepcja: Ze względu na konieczność zapewnienia spójności podejścia do analizy pojęć, rozważanych w ramach tego cyklu publikacji, i w tym artykule przyjęto strukturę analizy podobną do tej, którą wykorzystano w publikacjach [13, 14]. Ten celowy zabieg daje możliwość porównywania poszczególnych elementów tej struktury, zawartych w dotychczasowych pracach tego cyklu. Rozpoznanie zaufania i ufności, według wspomnianych wyżej czterech problemów (pytań), oparto na przeglądzie literatury i analizie semantycznej oraz logicznej tych kategorii. Wyniki/wnioski: Główna konkluzja artykułu sprowadza się do trzech stwierdzeń: po pierwsze - zaufanie, jak i ufność mają swoje źródło w sferze uczuciowej (duchowej) i logice uczuciowej, czyli obie wartości spełniają wszystkie trzy kryteria uczucia - pozytywności, bezwarunkowości i trwałości (por. [10]); po drugie- zaufanie jest energią, która ma trzy strumienie (rodzaje zaufania): zaufanie do siebie, zaufanie do innych ludzi i zaufanie okazywane nam przez innych. Dwa ostatnie strumienie tej energii uczuciowej tworzą w konkluzji zaufanie wzajemne; po trzecie - w artykule zawarta jest odpowiedź na ważne pytanie: czy można mieć zaufanie do obiektów pozaludzkich, zarówno materialnych (np. technologii, samochodu itp.), jak i niematerialnych (usługi, idei itp.)? W odpowiedzi zwrócono uwagę, że obiekty te są tylko pośrednikami naszego zawierzenia dobrej (etycznej) intencji ich twórców, opartego na mądrym rozpoznaniu wiarygodności tych ludzi - ich kompetencji. Bez takiego rozpoznania zaufanie staje się iluzją - emocją naiwności. Oryginalność/wartość poznawcza: Cech nowości poznawczej tego artykułu należy przede wszystkim upatrywać w: zaprezentowanym podejściu do kategorii zaufania i ufności, opartym na wyraźnym odróżnieniu uczuć od emocji; w interdyscyplinarnym podejściu do tej wartości; zaproponowaniu podejścia do definiowania zaufania na podstawie kategorii dobrej (etycznej) intencji, wiarygodności oraz kompetencji. W artykule zaproponowano też definicję ufności jako skłonności (gotowości) do okazywania zaufania. (abstrakt oryginalny)