Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Social policy doctrines
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł zawiera rozważania i propozycje autora dotyczące wymiaru regionalnego polityki społecznej. Ten aspekt polityki społecznej nie cieszy się jak dotąd dużym zainteresowaniem. Zakres regionalizmu i jego formy są powiązane z dominującą w danym państwie doktryną społeczną. Wyraża się to w relacji dochodów własnych samorządów terytorialnych do dochodów budżetu państwa oraz w swobodzie samorządów w kształtowaniu świadczeń społecznych, czyli w decentralizacji. W Polsce zmiany polityczne powiązane z doktrynalnymi utrudniają rozwój regionalnej polityki społecznej. Może to negatywnie wpływać na koordynację i realizację przedsięwzięć polityki społecznej podejmowanych na różnych szczeblach administracji i na dostosowanie struktury świadczeń społecznych do potrzeb mieszkańców regionu. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawił ruch liberalny w Polsce w latach 80-tych i 90-tych. Skoncentrował się na jednej z trzech odmian liberalizmu - liberalizmie gospodarczym, był on bowiem dominujący. Ukazał społeczne reakcje na liberalizm, jego podłoże społeczne, granice oraz liberalizm jako ruch polityczny i gospodarczy.
3
Content available remote Julian Auleytner: Polityka społeczna. Teoria i praktyka
100%
Polityka społeczna. Teoria a praktyka jest pracą bardzo mocno ustrukturalizowaną. Spis treści jest rozbudowany, o licznych wyodrębnionych wątkach. Wśród nich, autor na początku wyróżnia teoretyczne podstawy nauki o polityce społecznej, dyskutując przedmiot kwestii socjalnej i związane z nim stanowiska jako czynniki konstytutywne, rozwój sądów wartościujących, polskie tradycje w poświęconym polityce społecznej myśleniu konceptualnym i teoretycznym. Z kolei obszernie omówione są główne doktryny polityki społecznej, z uwzględnieniem ujęć liberalnych, narodowych, konserwatywnych, socjalistycznych, katolickiej nauki społecznej, ekologicznych. Wreszcie, pojawia się zespół zagadnień składających się na podmioty polityki społecznej, ze wskazaniem agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej oraz ogólnopaństwowych podmiotów polskiej polityki społecznej (wraz z funduszami celowymi), samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych. Książkę uzupełniają aneksy w postaci wybranych kluczowych dokumentów międzynarodowych oraz biogramów niektórych intelektualnych prekursorów polityki społecznej w naszym kraju; umieszczenie owych biogramów okazało się bardzo trafnym pomysłem na dopełnienie całości. Obszerność i szczegółowość książki powoduje, że streszczam ją tylko w minimalnym stopniu, mając na celu zachęcenie do lektury. Zapewniam, że postępujący w ślad za tą radą potencjalny czytelnik nie zawiedzie się, wręcz przeciwnie; w szczególności dotyczy to studentów nauk społecznych. (fragment tekstu)
Chiny odnoszą gigantyczne sukcesy gospodarcze dzięki temu, że nie porzuciły swojej konfucjańskiej tradycji, aby dołączyć do rewolucji przemysłowej - oto moja główna teza. Tylko Zachód dwieście lat temu, w imię postępu, rozpoczął tę rewolucję. Oznaczało to pójście w stronę liberalizmu i całej jego doktryny. Zerwane zostały w ten sposób bliskie więzi między tymi cywilizacjami. Tym, co przez wieki łączyło zachodnie i chińskie społeczności, jako dwie największe cywilizacje, było rozumienie ekonomii jako formy etyki, to znaczy działania na rzecz innych ludzi motywowanego miłością. Były w tej kwestii różnice, ponieważ w ujęciu chińskim, czyli konfucjańskim, moralnym celem człowieka jest dobro rodziny, a w tradycji zachodniej chodzi głównie o dobro ogółu. W obu sposobach myślenia wierzy się, że impuls moralny pochodzi z miłości. W podejściu zachodnim jest to jednak bardziej miłość powszechna w stosunku do naszych bliźnich, natomiast tradycja chińska stawia na miłość rodzicielską1. Podczas gdy Chiny kontynuują swoje tradycyjne podejście do etyki i miłości, Zachód zrezygnował z własnej tradycji, porzucając etykę i miłość jako podstawowe kategorie analityczne.(fragment tekstu)
W artykule przedstawiono projekt filozoficznej koncepcji dobra wspólnego w demokracji - strukturę wartości, w której wyróżniono wartość sprawiedliwości (wartość naczelna), następnie pokój społeczny, wolność pozytywną, osobę ludzką, demokrację oraz wartość gospodarki (gospodarka jako wartość została po raz pierwszy włączona do koncepcji dobra wspólnego). Opisano status ontologiczny, aksjologiczny i przedmiotowy dobra wspólnego oraz jak ono może być realizowane w polityce demokratycznej w sensie instytucjonalnym. Uzasadniono pogląd, że każda wykładnia takiego dobra jest koncepcją filozoficzną (ewentualnie ideologiczną), a zatem nie może być uznawana za teorię dobra wspólnego. W ostatnim punkcie analizowane są związki między wartościami dobra wspólnego a polityką społeczną w zakresie teoretycznym, gdy formułuje się doktrynę takiej polityki oraz w zakresie empirycznym, gdy projektowane są zasady realizacyjne doktryny albo pozadoktrynalne zasady polityki społecznej. (abstrakt oryginalny)
Dominujące w debacie społecznej doktryny mogą wpływać na kierunek działań podmiotów publicznych i niepublicznych w sferze polityki społecznej wobec kobiet. Mogą one zniechęcać kobiety z jednej strony do podejmowania aktywności zawodowej, z drugiej strony do poświęcenia na rzecz życia rodzinnego. W artykule zwrócono uwagę na związek między systemami wartości a kształtem polityki społecznej, w tym takimi kategoriami jak: nierówność, sprawiedliwość oraz stosunek wobec kobiety i rodziny. By odpowiedzieć na pytanie, jak Kościół katolicki oddziałuje na postawy kobiet w Polsce, autorka analizuje oficjalne nauczanie tego podmiotu wobec kobiety i jej roli w życiu społeczno-ekonomicznym. (abstrakt oryginalny)
Na początku artykułu zarysowano zasadnicze różnice między indywidualizmem a kolektywizmem. W części drugiej przedstawiono sformułowaną przez Antoniego Kostaneckiego koncepcję rozwoju kultury jako wzajemne oddziaływanie nurtów indywidualistycznego i kolektywistycznego w myśli ekonomicznej i pozaekonomicznej. Następnym zagadnieniem jest prezentacja koncepcji sformułowanych przez współczesnych Kostaneckiemu myślicieli - Ferdynanda Zweiga i Leona Petrażyckiego. W podsumowaniu zarysowano dylematy związane ze współczesnym odbiorem tych koncepcji. (abstrakt oryginalny)
Autor wysunął tezę, że z końcem XIX wieku został stworzony podstawowy model polityki społecznej państwa, obejmujący przede wszystkim ochronę pracy, system opieki i ubezpieczeń społecznych, który ewolując w międzyczasie, poszerzając swój zakres podmiotowy i przedmiotowy, funkcjonuje do czasów współczesnych. Autor omówił poglądy na temat polityki społecznej, w tym dwa kontrastujące ze sobą podejścia do problemu polityki społecznej stanowiska J.Ch.L. Simonde de Sismondi i D. Ricarda, liberalizm socjalny J.S. Milla i ewolucjonizm Spencera, a dalej koncepcję socjalizmu utopijnego, w tym odrębną koncepcję Marksa oraz XIX-wieczne katolickie reformy społeczne w duch chrześcijańskim. Odrębne miejsce w referacie zajmuje polityka społeczna w Europie XIX wieku. Autor omówił m.in. zagadnienia ochrony zdrowia i higieny, ówczesny system ubezpieczeń społecznych oraz charakter opieki społecznej i działalności charytatywnej.
Praca zajmuje się teoretyczną stroną polityki społecznej. Omówiono definicje polityki społecznej, jej teorie, konstruowanie modeli polityki społecznej i ich opis, a także znaczenie takiego modelowania.
W artykule podejmuje się analizę doktryny społecznej Marsyliusza z Padwy (1275-1343), Włoski filozof zajmował widoczne stanowisko w ówczesnym sporze między władzą świecką a władzą duchowną, opowiadając się po stronie tej pierwszej instytucji. Przedstawił różne argumenty na rzecz rozstrzygnięcia tego sporu, sięgając do tradycji filozoficznej, biblijnej i scholastycznej. W tekście stawia się również tezę, iż Marsyliusz przyczynił się do rozwoju myśli nowożytnej, przedstawiając rozwiązania z zakresu instytucjonalnej sekularyzacji, czyli rozdziału państwa świeckiego od Kościoła. Jednak niektóre doktrynalne rozwiązania Marsyliusza nie doczekały się praktycznej recepcji społecznej.(abstrakt oryginalny)
Zamierzeniem autora było rozwinięcie lokalnej, choć posiadającej cechy uniwersalne, poznańskiej koncepcji kultury o jej fragment gospodarczy.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.