Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sprawiedliwość dystrybutywna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Principles of Distributive Justice, which was originally published in Polish in 2008, and then in 2013 in English, is the result of many years of work, research, and reflection on the problem of just distribution and this can be sensed in every page of the book. Grzegorz Lissowski, a professor at the Institute of Sociology of the University of Warsaw has been engaged on the subject of justice for over twenty years and during this period has published many articles on the topic, including in the prestigious American Political Science Review. The author's almost complete knowledge of the field is palpable in Principles. A 'compendium of knowledge' would probably be the best description of the book if it had to be described in three words. Such a description, however, would miss the nature of the book, which far exceeds the framework for those reliable and thorough works called compendiums. (fragment of text)
Analizy i rozważania filozoficzno-polityczne i społeczno-ekonomiczne dotyczące sprawiedliwości cechuje duża różnorodność. Wielość ujęć i perspektyw wynika nie tylko z faktu złożoności samego pojęcia, ale także z tego, że kwestia sprawiedliwości stanowi centralne zagadnienie dla odmiennych od siebie nurtów myślenia z zakresu teorii moralnej, teorii państwa i prawa, a także ekonomii. W świecie, gdzie istnieje ograniczona ilość dóbr określenie zasad ich sprawiedliwego podziału ma fundamentalne znaczenie. Ten fakt jest jednym z elementów uzasadniających ważność podjęcia problematyki sprawiedliwości dystrybutywnej. W szerszym wymiarze poznawczym analiza zagadnienia sprawiedliwości jest interesującym obszarem badań i refleksji także dlatego, że jest ono centralnym pojęciem ze sfery wartości tworzącym podstawę ładu społecznego. Odpowiedzi na pytanie o istotę sprawiedliwości osadzone są i wywiedzione z systemów wartości. Wartości z kolei są elementem kultury, którą tworzą i od której zarazem zależą. Kierunek i dynamika ewolucji poszczególnych składników kultury uwarunkowane są historycznymi przemianami w tej kulturze oraz tym, jak zmienia się świat ludzkich wartości, pojęć, idei i norm. Sposób pojmowania sensu i znaczenia pojęcia sprawiedliwości kształtuje się w zależności od tego, jakie w danej kulturze dominuje rozumienie prawa, moralności, religii. W niniejszym artykule skupiono się na teoriach sprawiedliwości dystrybutywnej Johna Rawlsa i Amartyi Kumar Sena, jako próbach wypracowania teoretycznych podstaw optymalnego mechanizmu podziału dóbr w społeczeństwie. W kontekście narastających nierówności społeczno-ekonomicznych we współczesnym świecie jest to zagadnienie doniosłe zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i praktycznym. W opracowaniu przedstawiono zasadnicze elementy koncepcji teoretycznych J. Rawlsa i A.K. Sena w ujęciu analityczno-porównawczym, podejmując próbę odpowiedzi na pytanie, która koncepcja stwarza większe szanse na sprawiedliwy podział dóbr i ograniczenie skali nierówności społeczno-ekonomicznych. (abstrakt oryginalny)
Z punktu widzenia ekonomii przez redystrybucję rozumie się ponowny podział dochodów. Pierwotnie podział (dystrybucja) następuje poprzez działanie mechanizmu rynkowego, ale nie zawsze zapewnia on dostęp do najbardziej potrzebnych dóbr. Dlatego też dochodzi do ingerencji państwa, które, dokonując redystrybucji, realizuje swą opiekuńczość. Szersze znaczenie pojęcia redystrybucja zostanie omówione w dalszej części pracy. Termin redystrybucja nie funkcjonuje wyłącznie w języku ekonomicznym. Jest używany w dyskusjach filozoficznych, a także przez przedstawicieli innych nauk społecznych. Powodem tego są relacje między ekonomią a szeroko rozumianą sferą społeczną. W debatach filozoficznych pojęcie redystrybucja pojawia się łącznie z pojęciem uznanie, czasami na zasadzie ich przeciwstawienia. Oba są podstawowymi kategoriami współczesnych rozważań nad sprawiedliwością. (fragment tekstu)
4
Content available remote Skąd się biorą preferencje ludzi wobec zasad sprawiedliwego podziału?
75%
Z nane są trzy główne stanowiska w kwestii sprawiedliwego podziału dochodów w społeczeństwie:(1) stanowisko utylitarystów: zgodnie z nim sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje uśredniony dochód społeczeństwa (tj. sumę dochodów); (2) stanowisko Rawlsa: według tego stanowiska sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje dochód najbiedniejszego członka społeczeństwa (dochód minimalny); (3) stanowisko egalitarystów, zgodnie z którym sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który minimalizuje rozpiętość dochodów między najbogatszym i najbiedniejszym członkiem społeczeństwa (podział równościowy). Prowadzone przez nas badania pozwalają sformułować następujące konkluzje: Choć motywacja odwołująca się do sprawiedliwości jest powszechna i ma 1. wielki wpływ na ludzkie wybory, to w wielu kwestiach nie udaje się osiągnąć zgody co do tego, co jest, a co nie jest sprawiedliwe. Najrzadziej uznawaną w praktyce zasadą sprawiedliwego podziału jest zasada minimalizacji rozpiętości dochodów. Dwie zasady: maksymalizacji dochodu najmniejszego i maksymalizacji dochodu średniego wydają się mieć zbliżony poziom poparcia. Co więcej, pojęcie sprawiedliwości dystrybutywnej jest dalekie od jednoznacz2. ności nawet u pojedynczej osoby. Uszeregowanie trzech abstrakcyjnych zasad sprawiedliwego podziału bardzo się różni od preferencji ujawnianych przy rzeczywistych wyborach. Preferencje zmieniają się także w zależności od wielkości różnych parametrów rozkładu dochodów. Preferencje między różnymi zasadami sprawiedliwego podziału dochodów nie 3. zależą od aktualnej i oczekiwanej pozycji osoby w społeczeństwie. Pozostają natomiast, jak się wydaje, w pewnej relacji do stosunku osoby do ryzyka - preferencja dla zasady maksymalizacji dochodu minimalnego (zasada Rawlsa) koreluje pozytywnie z awersją do ryzyka. Związek taki występuje jedynie przy wyborach między rozkładami dochodów, nie występuje natomiast przy deklarowanych werbalnie preferencjach wobec zasad sprawiedliwego podziału dochodów. (abstrakt oryginalny)
Podział zbioru niepodzielnych i niejednorodnych dóbr prawie nieuchronnie powoduje nierówność udziałów uczestników podziału i stwarza konieczność stosowania losowych metod podziału. Klemens Szaniawski sformułował dwie probabilistyczne zasady równości: równość szans satysfakcji i równość szans wyboru. Wykazał, że nawet w bardzo uproszczonej sytuacji możliwe są różne koncepcje równości, które mogą być sprzeczne ze sobą i z innymi wymaganiami stawianymi metodom podejmowania społecznej decyzji. Taki sposób badania i porównywania zasad sprawiedliwości dystrybutywnej jest obecnie dominujący w teorii wyboru społecznego. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia propozycję typologii zasad sprawiedliwości dystrybutywnej. Wyróżnia się w nim trzy podstawowe relacje, które są różnymi kryteriami społecznych ocen podziałów dóbr. Są to: relacja sprawiedliwości Suppesa, relacja mniejszej zazdrości oraz relacja akceptacji. Stanowią one podstawę wyróżnienia - ze względu na sposób uzasadniania - trzech typów zasad sprawiedliwości. Typologia ta jest związana z trzema wymaganiami: bezstronności, równości i jednomyślności. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Nierówności ekonomiczne i społeczne a zasady sprawiedliwości dystrybutywnej
75%
Celem pracy jest metodologiczna analiza rozmaitych koncepcji nierówności używanych w naukach społecznych i ekonomicznych. Nierówności będą tu rozumiane jako odstępstwo od równości. Praca składa się z czterech części. W części 2. analizujemy pojęcie nierówności i równości. Ukazujemy tu niespójność postulatów równości. W części 3. analizujemy związki pomiędzy nierównościami a pewnymi wielkościami agregatowymi, w szczególności efektywnością gospodarowania. Część 4. poświęcona jest problemom sprawiedliwości dystrybutywnej. W zakończeniu przedstawione są wnioski końcowe i rekomendacje kierunków dalszych badań. (fragment tekstu)
The article aims at presenting the current state of knowledge in the field of organizational justice and its importance for the organization. It includes an overview of changing perception of justice as an idea over the centuries and discusses organizational justice as a part of the field of management science. In the article the author describes three main components of organizational justice: distributive justice, procedural justice, and interactive justice. Additionally, selected research in the area of organizational justice and its impact on the organization and its members has been presented. Conclusions from the presented literature review contain possible directions for further research in the field of organizational justice.(original abstract)
Celem pracy jest przedstawienie koncepcji sprawiedliwości dystrybutywnej Johna Rawlsa oraz jej aksjomatyczna analiza w gospodarce rynkowej, reprezentowanej przez ekonomię Debreu z własnością prywatną. Wprowadzone porównania interpersonalne pozwalają na wyznaczanie jednostek najmniej uprzywilejowanych oraz na zdefiniowanie zasady dyferencji. Następnie zasada ta zostaje uogólniona do leksyminu. Tak zdefiniowane relacje sprawiedliwości, niezależne od stanów ekonomii, charakteryzują cały model ekonomii. Pozwala to na wykorzystanie konstrukcji przestrzeni modeli jako wielozakresowych systemów relacyjnych ze specjalnie zdefiniowaną charakterystyką. Odpowiednio zdefiniowane rozszerzenia systemów i ich charakterystyk ilustrują ekonomię ewolucyjną Schumpetera. W tym ujęciu można zadać pytanie, jakie warunki gwarantują zachowanie zdefiniowanych relacji sprawiedliwości dystrybutywnej. Rozwiązanie przynosi kumulatywne rozszerzenie ekonomii Debreu odpowiadające Schumpeterowskiemu ruchowi okrężnemu. Z kolei zmiany innowacyjne, będące podstawą rozwoju gospodarczego, przy zachowaniu kumulatywności zachowują poziom sprawiedliwości w sensie zasady dyferencji oraz zwiększają poziom sprawiedliwości w sensie leksyminu. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Idea zrównoważonego rozwoju jako zasada sprawiedliwości
75%
Pojawiające się w drugiej połowie XX w. globalne zagrożenia wynikające z szybkiego zużycia zasobów naturalnych, narastania zanieczyszczeń środowiska, nadmiernego wzrostu demograficznego, niezaspokojenia podstawowych potrzeb coraz większych grup ludzi oraz głębokiej destabilizacji systemów przyrodniczych i społeczno-gospodarczych przyczyniły się do intensywnej dyskusji, prowadzonej z dużym udziałem instytucji międzynarodowych, przede wszystkim Organizacji Narodów Zjednoczonych, na temat niepokojących trendów rozwojowych. Ostatecznie, na gruncie zgłaszanej przez polityków, ludzi biznesu i ekonomii potrzeby ustalenia kanonu ogólnoświatowej polityki ochrony środowiska, na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych narodziła się idea zrównoważonego rozwoju. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest empiryczna analiza zgodności taryfy podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) w Polsce z zasadą równych ofiar absolutnych, tj. jedną z podstawowych zasad sprawiedliwego podziału obciążeń podatkowych. Do realizacji tego celu zastosowano metody analizy zaproponowane przez Fishera [1927] i Younga [1990]. Metoda Fishera polega na określeniu zmienności ofiar ponoszonych przez podatników zgodnie z pewną, założoną na potrzeby analizy, postacią funkcji użyteczności dochodu. Metoda Younga polega na wyznaczeniu tej spośród izoelastycznych funkcji użyteczności dochodu, która w największym możliwym stopniu zrównuje ofiary ponoszone przez podatników; następnie wyznacza się taryfę podatku, która zrównuje ofiary wszystkich podatników względem otrzymanej funkcji użyteczności dochodu, i porównuje tę taryfę z faktyczną taryfą opodatkowania. Według przeprowadzonej analizy taryfa podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) w Polsce w latach 1999-2008 była dość dobrze dopasowana do wymogów zasady równych ofiar absolutnych a ofiary większości podatników były zrównywane względem sensownych empirycznie funkcji użyteczności. Niemniej, wyróżniono trzy grupy podatników, których obciążenia podatkowe były niższe niż postulowane na gruncie zasady równych ofiar absolutnych, a także opisano zmienność w czasie zgodności taryfy opodatkowania w Polsce z zasadą równych ofiar absolutnych oraz progresywności tej taryfy. (abstrakt oryginalny)
Większość zarzutów wobec wolnego rynku opiera się na sądach arbitralnych, uwarunkowanych względami moralnymi i politycznymi, często też na błędach logicznych, ale nie na obiektywnych badaniach naukowych. Co gorsza, każda interwencja rządu w mechanizm rynkowy wiąże się ze stosowaniem przemocy i przeświadczeniem urzędników i ustawodawców, że lepiej od obywateli znają skalę ich preferencji i celów. Interwencje państwa w sprawy gospodarcze lekceważą suwerenność konsumentów i ich prawo wolnego wyboru, zniekształcają i ograniczają fundament ekonomiczny i etyczny gospodarki kapitalistycznej (wolnorynkowej), którym jest własność prywatna. (fragment tekstu)
Praca składa się z 4 rozdziałów. W następnym zaprezentowany jest model ekonomii Debreu jako stan quasi-półdynamicznego systemu. Rozdział 2 koncentruje się na analizie głównych idei ubóstwa rozumianego jako możliwość realizacji uprawnień jak i również na zasadzie dyferencji Rawlsa oraz leksyminu. W rozdz. 3 wykorzystuje się rozszerzenie ekonomii Debreu, które zachowuje wprowadzone relacje. W ostatnim stosowane do tej pory statyczne ujęcie zostaje zmienione na dynamiczne. Skonstruowany quasi-półdynamiczny model ekonomii Debreu gwarantuje, że relacje analizowane w sposób statyczny są zachowane w czasie. (fragment tekstu)
W artykule dowiedziono, że pojęcia swobody i wolności są logicznie od siebie niezależne. Główną cechą wolności jednostki jest jej niezależność od woli innych ludzi. Nie istnieje wolność w ogóle, tylko wolności szczegółowe, konkretne, które są instrumentem urzeczywistniania pożądanych przez człowieka wartości. W społeczeństwie otwartym istnieje konieczność ograniczania wolności szczegółowych jednostki oraz regulacji swobody działania. Teoria sprawiedliwości dystrybutywnej J. Rawlsa wymaga uzupełnienia systemu wolności podstawowych o wolności instrumentalne, sformułowane przez A. Sena, i zasadę ochrony słabszego. Obecnie głównym zagrożeniem społeczeństwa otwartego jest postępująca komercjalizacja sfery publicznej i kultury. (abstrakt oryginalny)
Dynamiczny rozwój ekonomii eksperymentalnej, w szczególności jej nurtu związanego z teorią gier, przyczynił się do zakwestionowania podstawowych założeń, na których opiera się klasyczna teoria gier - założenia o racjonalności oraz o egoizmie graczy. W rezultacie zaczęto modyfikować powyższe założenia i tworzyć "bliższe rzeczywistości" modele postępowania ludzi w sytuacjach, które dają się opisać jako gry. Artykuł stanowi krótki przegląd tych modeli, które rezygnują z założenia o egoistycznych preferencjach. W artykule analizowane są przede wszystkim modele dystrybucyjne, w tym modele awersji do nierównych wyników podziału oraz model preferencji quasi-maksiminowych. Prezentowane są także rezultaty eksperymentów projektowanych w celu testowania konkurencyjnych modeli dystrybucyjnych oraz wyniki eksperymentów, które badają znaczenie wzajemności opartej na ocenie intencji jako czynnika motywującego zachowania ludzi. (abstrakt oryginalny)
Nierówności wynagrodzeń na rynku pracy mogą być rozpatrywane z różnych punktów widzenia, np.: ekonomicznego, społecznego lub etycznego. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie etycznego uzasadnienia nierówności wynagrodzeń z perspektywy teorii sprawiedliwości dystrybutywnej. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jak wielkie nierówności w wynagrodzeniach postrzegane są za sprawiedliwe, zostaną zaprezentowane trzy stanowiska. Pierwsze z nich, reprezentowane przez Friedricha von Hayeka, jednego z największych zwolenników mechanizmu rynkowego, podważa zasadność mówienia o sprawiedliwości dystrybutywnej w gospodarce rynkowej. Drugie, wypracowane na gruncie teorii utylitarystycznych, odpowiadając na pytanie o sprawiedliwość nierówności wynagrodzeń, koncentruje uwagę na konsekwencjach, do których one prowadzą. Trzecie, uzasadniane zarówno egalitarystyczną teorią sprawiedliwości dystrybutywnej Johna Rawlsa, jak i odmienną od niej libertariańską teorią Roberta Nozicka, przekonuje, że o sprawiedliwości podziału decydują nie jego konsekwencje, lecz zasady, na podstawie których do niego doszło. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest aksjomatyczna analiza zasad sprawiedliwości dystrybutywnej jako składowej szerokiej idei spójności społecznej w kontekście koncepcji ewolucji Schumpetera. Metodologia badania Schumpeterowskiej ewolucji w dynamicznym ujęciu Arrowa-Debreu jest tu rozwinięta w dwóch kierunkach. Po pierwsze, zanalizowano związek między ruchem okrężnym a rozwojem gospodarczym w rozumieniu Schumpetera, wątek dotąd pomijany. Po drugie, reguły sprawiedliwości dystrybutywnej, stanowiące pewien składnik koncepcji spójności społecznej w ujęciu Rady Europy, są analizowane w sposób ścisły. W szczególności dowodzi się, że rozwój innowacyjny w sensie Schumpetera oparty na zasadzie twórczej destrukcji nie niszczy struktury społecznej zbudowanej na zasadach sprawiedliwości dystrybutywnej Rawlsa. W konsekwencji konstruuje się proces ewolucyjny utrzymujący dany poziom sprawiedliwości dystrybutywnej i wzmacniający spójność społeczną w tym znaczeniu. (abstrakt oryginalny)
Warunkiem skutecznego budowania zaangażowania pracowników jest identyfikacja czynników go warunkujących. Problem badawczy sformułowany został jako pytanie: czy istnieje związek pomiędzy poczuciem sprawiedliwości a poziomem zaangażowania pracowników? Celem artykułu jest wykazanie związku między zmiennymi, określenie siły tego związku oraz wskazanie praktyk z zakresu ZZL, które mogą pozytywnie wpłynąć na postrzeganie sprawiedliwości organizacyjnej i jednocześnie wzmacniać poziom zaangażowania pracowników. Do realizacji tak postawionych celów przeprowadzono badania w grupie 2076 pracowników zatrudnionych w 57 dużych i średnich polskich przedsiębiorstwach. W wyniku przeprowadzonych badań można stwierdzić, że istnieje statystycznie istotny związek pomiędzy sprawiedliwością proceduralną i dystrybucyjną a zaangażowaniem pracowników. Siła tego związku różni się w przypadku różnych rodzajów zaangażowania.(abstrakt oryginalny)
he concept of spatial justice relates to the fair and equitable distribution in space of socially valued resources and opportunities. In other words, spatial justice is the spatial dimension of social justice, placing more emphasis on the geography of distribution. On this basis, this paper examines the innovation ecosystem of the Alexander Innovation Zone of Thessaloniki in Greece. What is attempted is to scrutinise, through the lens of spatial justice, this state's initiative to deal at the regional level with innovation. This paper investigates whether a focus on localities and decentralisation would be better able to deliver the demands of spatial justice. The hypothesis to be tested is that equity in socially valued resources and opportunities can be better achieved through place-based strategies. Based upon empirical material, within the framework of the RELOCAL project (H2020, www.relocal.eu), this contribution attempts to shed some light on the aforementioned research hypothesis. (original abstract)
20
Content available remote Sprawiedliwość partycypacyjna i partycypacyjny system wynagrodzeń
63%
Tak więc sprawiedliwość partycypacyjna opiera się na czterech ważnych zasadach: Po pierwsze, na ogólnej zasadzie podziału powiązanego z tworzeniem. Zasada ta odrzuca sztuczne bariery i granice wzrostu wynagrodzeń i dochodów, bez stymulowania wzrostu cen i inflacji. Jedyną granicę wzrostu wynagrodzeń wyznacza poprawa produktywności. Po wtóre, zasada wiązania podziału z tworzeniem usuwa warstwy oporu przed wzrostem produktywności, gdyż każdy wzrost umożliwia odpowiedni wzrost wynagrodzeń, a więc leży w interesie pracowników, kierowników i przedsiębiorców. Po trzecie, sprawiedliwość partycypacyjna stwarza szansę na wyzwolenie pozytywnej energii, uruchomienia głębszych warstw ludzkiej motywacji, tkwiącej w postawach pracowników. Po czwarte, tak pojmowana sprawiedliwość partycypacyjna leży w interesie zarówno pracowników, jak i pracodawców. Tworzy to korzystne warunki współpracy i współdziałania dla osiągania wspólnych celów. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.