Wzrastające coraz bardziej zapotrzebowanie na miedź, niezbędną we wszystkich gałęziach gospodarki, a szczególnie w energetyce, przemyśle elektrotechnicznym i elektronicznym, a z drugiej strony wyeksploatowanie bogatych jej złóż, zmusza do wykorzystywania nawet takich pokładów rud tego metalu, których eksploatację uważano dotychczas za nieopłacalną. Oczywiście, wykorzystanie ubogich rud wymaga zastosowania nowych metod ich przygotowania i przeróbki. Muszą one być wzbogacane w procesach flotacyjnych, w których powstaje bardzo duża ilość odpadów, zawierających z reguły pewną, niewielką ilość miedzi. Powinna ona być usunięta przed zastosowaniem ich do innych celów, np. do produkcji elementów budowlanych. Te niewielkie ilości miedzi można wymywać rozcieńczonym roztworem kwasu i z uzyskanego, bardzo rozcieńczonego roztworu, wydzielać miedź metodami hydrometalurgicznymi za pomocą metod znanych i stosowanych na skalę przemysłową.Jedna z tych metod polega na ekstrahowaniu miedzi z rozcieńczonego kwaśnego roztworu wodnego ekstrahentem rozpuszczonym w nafcie, benzenie, benzynie lub innym rozpuszczalniku organicznym nie mieszającym się z wodą. Miedź zawarta w roztworze wodnym przechodzi do fazy organicznej, z której może być następnie reekstrahowana kwasem do warstwy wodnej. Reekstrakcję prowadzi się tak, aby uzyskać możliwie największe stężenie miedzi w roztworze kwasu użytego do reekstrakcji. (fragment tekstu)