Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Wyznaczanie mediany Litvaka w przypadku występowania obiektów równoważnych w ocenie grupowej

100%

Bury H., Wagner D.

Studia i Materiały Polskiego Stowarzyszenia Zarządzania Wiedzą

|

2007

|

10

19-34

Wiele metod wyznaczania oceny grupowej można stosować w sytuacjach, kiedy w ocenach ekspertów występują obiekty równoważne. Uwzględnienie możliwości występowania obiektów równoważnych w ocenie grupowej jest trudniejszym zagadnieniem i w wielu metodach wyklucza się taką ewentualność, co w istotny sposób ogranicza zakres dopuszczalnych rozwiązań. Jest to szczególnie istotne w przypadku metod wyznaczania oceny grupowej, których podstawą stanowi minimalizowanie stosownie zdefiniowanej odległości między uporządkowaniami obiektów. Przyjęcie założenia o występowaniu obiektów równoważnych w ocenie grupowej wyznaczanej na podstawie odległości między uporządkowaniami wiąże się z koniecznością uwzględnienia wszelkich możliwych postaci uporządkowań przyjmowanych jako ocena grupowa. Zadanie to można rozwiązać przeszukując wszystkie możliwe uporządkowania. Możliwość zastosowania tego podejścia ogranicza liczba uporządkowań, które należy uwzględnić, szybko rosnąca ze wzrostem liczby obiektów. Racjonalnym podejściem wydaje się próba wyznaczenia oceny grupowej poprzez rozwiązanie odpowiedniego zadania optymalizacji. W pracy przedstawiono sformułowanie tego zadania. Podano również przykłady numeryczne.(abstrakt oryginalny)

2

Optymalny grupowy wybór (praca przeglądowa)

100%

Florek J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2003

|

nr 1006 Zastosowanie statystyki i matematyki w ekonomii

30-38

Praca ma charakter przeglądowy. Głównym jej celem jest przedstawienie szeregu wybranych zagadnień i twierdzeń dotyczących modelowania wyborów grupowych. Większość prezentowanych wyników autor przedstawił już we wcześniejszych publikacjach. Oryginalna jest uwaga, że funkcję grupowego wyboru można zdefiniować, opierając się na minimalizacji rozrzutu w sposób równoważny, na mocy twierdzenia 3, z innymi definicjami grupowego wyboru opartymi na maksymalizacji wagi lub minimalizacji sumy odległości. (fragment tekstu)

3

Grupa kasownikowa

100%

Misztal A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1994

|

nr 686 Zastosowania metod ilościowych

141-149

Przedstawiono rozważania z zakresu macierzy, a dotyczące grupy kasownika (określenie użyte przez autora oznaczające grupę macierzy 3 x 3 o wyrazach 0 lub 1, odwracalnych nad ciałem F2). Grupę tą poddano analizie pod kątem jej elementów, podgrup oraz dzielników normalnych. Część analiz wykonano "ręcznie" a część za pomocą programu napisanego przez autora w języku PASCAL.

4

Emerytury branżowe w Polsce w kontekście teorii grup interesu

75%

Grodzicki M.

Studia Ekonomiczne / Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Ekonomicznych

|

2012

|

nr 3 (74)

345-370

W Polsce cztery grupy zawodowe (górnicy, mundurowi, sędziowie i prokuratorzy oraz rolnicy) są objęte odrębnymi rozwiązaniami w zakresie zabezpieczenia emerytalnego. Dotychczasowe liczne próby zreformowania emerytur branżowych okazywały się nieskuteczne. Celem artykułu jest dokonanie charakterystyki czterech systemów emerytur branżowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich genezy oraz funkcjonalności społecznej. Podjęto także próbę wyjaśnienia wysokiej skuteczności branżowych grup interesu w zabieganiu o przywileje emerytalne. Analiza została oparta na kategoriach teorii grup interesu, a dla pełności obrazu odwołano się do publikacji medialnych oraz danych statystycznych. Okazuje się, że emerytury branżowe pobiera obecnie ponad 1,5 mln osób, a roczne wydatki publiczne na nie stanowią 2% PKB. Systemy branżowe w różny sposób uprzywilejowują swoich uczestników. Są one dysfunkcjonalne dla rozwoju gospodarki i społeczeństwa, a także dla samych branż, których dotyczą. W artykule pokazano, że utrzymanie przywilejów było możliwe dzięki pewnym cechom polskiego systemu reprezentacji interesów. Najsilniejszymi podmiotami są w nim sektorowe związki zawodowe, czyli grupy zainteresowane ukrytą redystrybucją dochodów. Brakuje natomiast dużych, silnych grup, dbających o interes całej gospodarki. Przywilejom emerytalnym sprzyja nadal utrzymujący się stan dualizmu systemowego, w którym organizacje pracowników w sektorze państwowym mają nieporównywalnie większą siłę przetargową od tych w sektorze prywatnym. (abstrakt oryginalny)

5

A Note on Additive Groups of Some Specific Associative Rings

75%

Woronowicz M.

Annales Mathematicae Silesianae

|

2016

|

30

219-229

Almost complete description of abelian groups (A, +, 0) such that every associative ring R with the additive group A satisfies the condition: every subgroup of A is an ideal of R, is given. Some new results for SR-groups in the case of associative rings are also achieved. The characterization of abelian torsion-free groups of rank one and their direct sums which are not nil-groups is complemented using only elementary methods.(original abstract)

6

Cele właścicieli a cele przedsiębiorstwa

63%

Wrońska E. M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2006

|

40

351-364

Z popularnej w ostatnich latach koncepcji zarządzania przez wartość wynika, że celem nadrzędnym funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej winna być maksymalizacja majątku właściciela. Eksponowana potrzeba realizowania przez menedżerów oczekiwań stawianych przez właścicieli wynika z rozdzielenia własności i zarządzania oraz ujawnienia różnic w interesach właścicieli i zarządzających. W artykule zostały przedstawione wybrane koncepcje opisujące relację celów akcjonariuszy oraz przedsiębiorstwa, w tym m.in.: teoria agencji oraz teoria grup udziałowych. Wielość teorii podejmujących próbę wyjaśnienia tych relacji oznacza, że są one istotne z punktu widzenia procesu zarządzania przedsiębiorstwem, jego efektywności oraz z punktu widzenia kształtu i efektywności rynku kapitałowego w gospodarce. (abstrakt oryginalny)

7

Autopoiesis of the Innovation Group (team)

63%

Akulich M., Melnik V., Khvesko T.

Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze

|

2018

|

nr 9

5-15

Artykuł omawia działalność innowacyjnego zespołu, utworzonego jako specyficzna grupa funkcjonalna. Projekt bada tworzenie grupy i jej aktywność poprzez teorię samoorganizacji (synergie) i autopojezy. Autopoeza jest procesem trójfazowym, który określa stan funkcjonalny zespołu a synergetyczne podejście do tworzenia grupy pozwala na analizę samoorganizacji zespołu. Podejście to ujawnia specyfikę struktury roli grupy i informuje o koncepcji funkcjonalnej grupy innowacyjnej. Artykuł ten opiera się na teorii wspólnot społecznych przedstawionej przez P. Bourdieu (1990), J. Woodwarda (1960) i badaniach zespołów społecznych D. Boddy'ego i R. Patona (2002). Artykuł nie uwzględnia idei G. Hofstede, który porównuje indywidualizm i kolektywizm jako cechy charakterystyczne kultury organizacyjnej różnych krajów (1994). Artykuł wykorzystuje synergetyczne podejście metodologiczne jako ogólną teorię organizacji społecznej. Stosowane jest specjalne podejście do badania przemian społecznych, korelacji samoorganizacji i zarządzania w systemach społecznych. Przedstawiono model badań innowacyjnej działalności zespołu kierowanego przez aktora jako generatora nowych pomysłów. (abstrakt oryginalny)

8

Polityczna pogoń za rentą: peryferyjna czy strukturalna patologia polskiej transformacji?

51%

Zybertowicz A., Pilitowski B.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2009

|

z. nr 14

110-132

Analiza prowadzona jest za pomocą narzędzi używanych w ramach dwóch obszarów teorii wyboru publicznego: teorii pogoni za rentą oraz ekonomicznej teorii grup interesów. Celem tekstu jest uzasadnienie następującej hipotezy: Państwo polskie nie jest w stanie prowadzić konsekwentnie pro wzrostowej, służącej rozwojowi zrównoważonemu polityki gospodarczej, bez podjęcia otwartej konfrontacji z grupami interesów, które polityczną pogoń za rentą realizują korzystając m.in. z zasobów specyficznych dla dwóch ważnych instytucji państwa: służb specjalnych oraz sądownictwa. Przezwyciężenie istotnych ograniczeń polskiego potencjału rozwojowego nie jest możliwe zatem bez działań stricte politycznych polegających na odsłonięciu i przezwyciężeniu konfliktu w obrębie szeroko rozumianej maszynerii państwa. Ponieważ konflikt ten dotyczy rdzeniowych instytucji państwa, można mówić, że wchodzące w grę patologie mają charakter strukturalny, a nie jedynie peryferyjny dla dynamiki systemu. (abstrakt oryginalny)

9

Teoria grupy społecznej Tadeusza Szczurkiewicza

51%

Sikora J.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1990

|

nr 153 Wybrane zagadnienia socjologii Tadeusza Szczurkiewicza

46-56

Jednym z podstawowych teoretyczno-empirycznych zagadnień socjologii ogólnej jest koncepcja grupy społecznej. W publikacjach naukowych z tej dyscypliny spotykamy często wieloznaczne określenia grupy społecznej, które najczęściej akceptujemy i nie zastanawiamy się nad ich głębszym znaczeniem. Pojęcia te są nieraz sztucznymi konstrukcjami, pozbawionymi empirycznych podstaw, są często powierzchowne i nie zbliżają nas do rzeczywistości społecznej, nie zaostrzają naszej obserwacji. Na problem ten zwrócili uwagę między innymi S. Ossowski i T. Szczurkiewicz. Ten ostatni pisze: "Każdy uczciwy socjolog musi dziś stwierdzić, że terminologia, którą rozporządza jest niewystarczająca, że dalszy rozwój socjologii nierozłącznie związany jest z koniecznością rozbudowy i uściślenia jej terminów". Podobnie zauważa S. Ossowski, który stwierdza, że w rozważaniach dotyczących pojęcia grupy społecznej w socjologii występują różne perypetie, pewne fikcje i pewne tradycyjne nieporozumienia, które nie straciły żywotności i niejednokrotnie brużdżą przy nauczaniu socjologii w szkołach akademickich. W artykule niniejszym pragnę zwrócić uwagę na niektóre definicje wyjaśniające jedno z podstawowych zagadnień socjologii, jakim jest grupa społeczna i w ich świetle przedstawić koncepcję definicji grupy społecznej sformułowaną przez T. Szczurkiewicza. W opracowaniu ograniczam się do zaprezentowania niektórych bardziej znanych określeń grupy społecznej i do ich pobieżnej analizy. Bowiem bardziej wnikliwe rozważania nad tematem mogłyby stanowić szersze opracowanie. (fragment tekstu)

10

Zrzeszenia społeczne w myśli Tadeusza Szczurkiewicza na tle koncepcji innych autorów

51%

Wojnarski R.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1990

|

nr 153 Wybrane zagadnienia socjologii Tadeusza Szczurkiewicza

86-104

W socjologii funkcjonuje bardzo popularny, dychotomiczny podział grup społecznych na wspólnoty (communities) i zrzeszenia (associations). Podział ten uzasadniony występowaniem dwóch form życia zbiorowego - wsi i miasta oraz dwóch płaszczyzn formowania się stosunków społecznych - terytorialnej i aktywistycznej, upowszechnił Robert MacIver. Wprawdzie upowszechnienie przeciwstawienia community - association jest dziełem Maclvera, to trzeba wszelaki pamiętać, że zagadnienie strukturalnej i funkcjonalnej odmienności dwóch zasadniczych typów grup społecznych znalazło już swój wyraz w durkheimowskiej kategorii solidarności mechanicznej i solidarności organicznej, a przede wszystkim w stworzonym przez Ferdinanda Tonniesa podziale związków na Gemeinschaften i Gesellschaften. Tonnies twierdził, iż związki te powstają na bazie woli, która jest źródłem życia społecznego. Te formy woli, które są nieodłączne od samego istnienia, tkwią głęboko w istocie człowieka, mają swoje źródło we wrażliwości, dyspozycjach i instynktach, które potęgując się przez działanie stają się nawykiem a swój ostateczny wyraz znajdują w postaci wiary i zaufania - konstytuują wspólnoty (Gemeinschaften). Wolę, która je powołuje do życia Tonnies nazwał wolą istotną (Wesenswille). Wola ta to irracjonalne, z istoty życia płynące dążenie do współżycia, akceptujące naturalne formy nie szukające ani wyboru ani celu w organizacji społecznej. (fragment tekstu)

11

Czynnik instytucjonalny w różnych nurtach teorii ekonomii.Część II

45%

Stanek Z.

Kwartalnik Historii Myśli Ekonomicznej / Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

|

2010

|

nr 4

65-109

W ostatnim okresie następuje przyspieszenie rozwoju różnych nurtów ekonomii instytucjonalnej, w coraz większym też stopniu czynniki instytucjonalne są uwzględniane - choć nadal w sposób dalece niewystarczający - w ekonomii głównego nurtu. Przyspieszenie to w dużym stopniu wiąże się ze zjawiskami kryzysowymi we współczesnej gospodarce światowej. Powstają pytania o potrzebie nowego paradygmatu w teorii ekonomii; kwestionowane są zwłaszcza założenia metodologiczne ekonomii neoklasycznej, mającej decydujący wpływ na ekonomię głównego nurtu. W ramach ekonomii instytucjonalnej trwa proces swoistej "syntezy w ramach ekonomii instytucjonalnej". Prezentowany tekst ma charakter historyczny, powstał w latach 2004-2005, czyli poprzedzających kryzys finansowy i gospodarczy, nie zawarto w nim zatem problemów teoretycznych i praktycznych z tym związanych. Kwestia ta może stanowić trzecia część cyklu prezentowanych artykułów.