Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Liberalna zasada sprawiedliwości a dynamika płac w Polsce

100%

Daszkowski J.

Przegląd Organizacji

|

2008

|

nr 11

29-34

Analiza dynamiki realnych wartości miar decylowych wynagrodzeń netto w latach 1992-2006 wykazuje, że w Polsce stałemu wzrostowi siły nabywczej wynagrodzeń wysokich często towarzyszy stagnacja, a nawet spadek siły nabywczej wynagrodzeń niskich. W odniesieniu do płac jest to efekt sprzeczny z głoszoną w środowiskach liberalnych propozycją, aby instytucjonalne struktury społeczne zapewniały największe korzyści dla najmniej uprzywilejowanych. (abstrakt oryginalny)

2

Determinanty wzrostu płac

100%

Welfe A.

Ekonomista

|

1997

|

nr 4

459-469

The augmented Phillips curve constituted the starting point of the analysis. It was additionally generalized to capture the effects of negative growth rates of labor productivity and excess demand for labor force which was characteristic for the years prior the transformation of the Polish economy. Empirical verification was based on annual data covering the period from 1960 to 1993. 10 industry branches and 5 sectors of the economy were distinguished. Basing on the results it can be stated that the increase of cost of living was the most important factor causing wage rises. Also labor productivity and excess demand for labor force proved to be significant in determining wages. (original abstract)

3

Zróżnicowanie i dynamika wynagrodzeń w gospodarce polskiej

100%

Daszkowski J.

Wiadomości Statystyczne

|

2004

|

nr 11

11-21

W artykule podjęto próbę graficznego obrazowania danych Głównego Urzędu Statystycznego dotyczących wynagrodzeń. Zamieszczono wykresy: rozpiętość decylowa wynagrodzeń nominalnych brutto w październiku 2001 r. i 2002 r.; zmiany miar decylowych i przeciętnej rozkładów nominalnych wynagrodzeń brutto między październikiem 2002 r. a październikiem 2001 r.; decylowe realne wynagrodzenia netto i przeciętne wynagrodzenia w październiku 2002 r. jako procent odpowiednich miar z września 1982 r. i października 2001 r.; wartość miar pozycyjnych realnych wynagrodzeń netto w latach 1982-2002 jako procent realnego wynagrodzenia netto mediany z września 1982 r.; decylowe zróżnicowanie wynagrodzeń nominalnych brutto w wielkich grupach zawodów na tle zróżnicowania ogółem w gospodarce polskiej w październiku 2002 r.; decylowe zróżnicowanie wynagrodzeń nominalnych netto w wielkich grupach zawodów na tle zróżnicowania ogółem w gospodarce polskiej w październiku 2002 r.; bezwzględne przyrosty miar decylowych wynagrodzeń nominalnych netto w wielkich grupach zawodów w Polsce od października 1998 r. do października 2002 r.; przyrosty miar decylowych wynagrodzeń nominalnych netto w wielkich grupach zawodów w procentach przyrostu przeciętnego od października 1998 r. do października 2002 r.

4

Spadający udział płac w PKB w trzeciej RP a ekonomiczna sytuacja siły roboczej

84%

Machaj M.

Optimum : studia ekonomiczne

|

2017

|

nr 2(86)

28-38

Przez potransformacyjny okres udział płac w PKB w Polsce systematycznie spadał. W spłyconym rozumieniu, udział płac w PKB odzwierciedla pogarszającą się sytuację ekonomiczną siły roboczej zarówno w kwestii poziomu życia, jak i nierówności dochodowych. Celem artykułu jest wskazanie na to, że spadający udział płac nie oznacza pogarszającej się sytuacji pracy, gdyż jako wskaźnik jest wypadkową wielu rozmaitych czynników. Co więcej, Polska specjalnie nie wyróżnia się na tle innych krajów ani wysoko rozwiniętych, ani tych po transformacji, w których udział płac również spada. Niezależnie od tego, w Polsce płace dynamicznie rosną, a w ostatnich latach nawet szybciej od produktywności, zaś wskaźniki nierówności dochodowych utrzymują się na stałym lub nawet malejącym poziomie. Należy zatem uznać, że spadający udział płac może iść w parze z poprawą sytuacji ekonomicznej siły roboczej. (abstrakt oryginalny)

5

Analiza płac specjalistów

84%

Czasopismo "Ekonomia i Zarządzanie"

|

2014

|

nr 2

43

W roku 2014 w zdecydowanej większości kraju podwyżki będą wyższe, niż te przyznane w roku ubiegłym. Dynamika wzrostu płac najlepiej przedstawia się w Polsce Wschodniej, gdzie płace w zeszłym roku wzrosły o ponad 4%, a wg prognoz, w roku bieżącym wzrost będzie wynosił około 5,5%. Pokazuje to, że trwa powolny proces zmniejszania dysproporcji płacowych tego regionu wobec reszty kraju. Najniższe przewidywane podwyżki dotyczą województw mazowieckiego, dolnośląskiego i opolskiego - nie powinny przekroczyć 3%. (fragment tekstu)

6

Liberalna "zasada" sprawiedliwości a dynamika płac w Polsce

84%

Daszkowski J.

Przegląd Organizacji

|

2008

|

nr 11

28-30

Analiza dynamiki realnych wartości miar decylowych wynagrodzeń netto w latach 1992-2006 wykazuje, że w Polsce stałemu wzrostowi siły nabywczej wynagrodzeń wysokich często towarzyszy stagnacja, a nawet spadek siły nabywczej wynagrodzeń niskich. W odniesieniu do płac jest to efekt sprzeczny z głoszoną w środowiskach liberalnych propozycją, aby instytucjonalne struktury społeczne zapewniały największe korzyści dla najmniej uprzywilejowanych. (abstrakt oryginalny)

7

Dekompozycja nierówności w rozkładzie płac w Polsce

84%

Ulman P.

Studia i Prace Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2009

|

nr 2

271-282

W niniejszym opracowaniu skupiono się na podejściu stosowanym w naukach ekonomicznych, pamiętając jednak o złożoności pojęcia nierówności społecznych. Takie podejście powoduje zawężenie znaczeniowe pojęcia nierówności społecznych do nierówności ekonomicznych, które najczęściej jest rozumiane jako nierówności w rozkładzie dochodów, płac lub wydatków badanej społeczności. Przedstawiono metodę pomiaru i dekompozycji nierówności ekonomicznych oraz wykorzystane dane statystyczne, a także zaprezentowano wyniki badań. (fragment tekstu)

8

Analiza wpływu nierówności płac na wzrost gospodarczy z wykorzystaniem funkcji asymetrycznej

84%

Kumor P.

Wiadomości Statystyczne

|

2010

|

nr 3

23-39

W ekonomii formułowane są dwie przeciwstawne hipotezy o kierunku wpływu nierówności dochodów na wzrost gospodarczy. Z jednej strony postulaty zwolenników większych różnic zarobków, gdyż zróżnicowanie wynagrodzenia pełni funkcje motywacyjną, z drugiej strony zwolennicy egalitaryzmu, którzy postulują zasadę równości dochodów (wynagrodzeń za pracę), jako jedynej drogi do uzyskania społecznego dobrobytu. Argumenty obu obozów, zwolenników i przeciwników nierówności są ważne. Wskazują jednak na konieczność wypracowania kompromisu między nimi. Dopiero po 2000 r. podjęto próbę "pogodzenia" obu stanowisk. Zaproponowano parabolę (odwróconą literę U), za pomocą której odwzorowano wpływ nierówności płac (dochodów) na wzrost gospodarczy. W tym ujęciu wzrostowi różnic w płacach (dochodach), czyli współczynnika Giniego, towarzyszy początkowo przyspieszenie wzrostu gospodarczego, a potem jego spowolnienie. Przeprowadzono porównanie efektywności zbyt małych i zbyt dużych nierówności płac z wykorzystaniem nieliniowych funkcji na podstawie modelu wzrostu gospodarczego dla okresu obejmującego lata 1970-2006. Na podstawie przeprowadzonej analizy potwierdzono hipotezę o niejednakowym, niesymetrycznym, wpływie nierówności płac na wzrost PKB.

9

Wykorzystanie modelu kapitału ludzkiego do koordynacji krajowych stosunków zatrudnienia

84%

Kozioł W.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2009

|

z. nr 14

361-375

W artykule podano ekonomiczne znaczenie i zasady kształtowania stosunków zatrudnienia (ang. Collective Bargaining) na poziomie krajowym. W pierwszej części publikacji przybliżono dorobek współczesnej ekonomii w zakresie spojrzenia na rynek pracy i możliwości jego instytucjonalizacji. Następnie zaprezentowano wyniki badań kilku autorów nad związkiem miedzy kształtem krajowych stosunków zatrudnienia a wskaźnikami ekonomicznymi, takimi jak: inflacja, wzrost PKB czy też poziom i dynamika bezrobocia. Wyniki badań dowodzą, że ujednolicenie krajowej polityki płac może przynieść poprawę parametrów makroekonomicznych. Stwierdzenie to pozwoliło na podanie w ostatniej części artykułu propozycji oparcia takiego systemu o model kapitału ludzkiego. (abstrakt oryginalny)

10

Współzależność nierówności płac ze wzrostem gospodarczym w Polsce

84%

Kumor P.

Wiadomości Statystyczne

|

2009

|

nr 7

10-28

W pracy przedstawiono wyniki badań ekonometrycznych, gdzie zostały zweryfikowane dwie hipotezy : hipoteze Kuznets'a (jako pierwsza), która dotyczy wpływu poziomu rozwoju gospodarczego na nierówności płac i druga określająca paraboliczny wpływ nierówności płac na wzrost gospodarczy. W artykule przedstawiono zbiór danych opisujących nierównomierność płac w Polsce, współczynniki Giniego, w latach 1970-2006.

11

Nierównomierność rozkładu płac

84%

Kumor P.

Wiadomości Statystyczne

|

2006

|

nr 9

1-12

Problematyka nierównomierności płac budzi powszechne zainteresowanie. Wynagrodzenia za pracę różnią się. Wynika to z wielu czynników, w tym między innymi z motywacyjnej funkcji płacy. W artykule zaprezentowano nierównomierność płac osób pełnozatrudnionych w Polsce w latach 1980-2004 za pomocą współczynnika koncentracji Lorenza. Stwierdzono, że od 1990 r. nierówności płac systematycznie rosną. Współczynnik Lorenza wzrósł o około 2/3 w roku 2004 w stosunku do roku 1989. Przedstawiono także wyniki oszacowań wpływu nierównomierności płac na wzrost PKB, gdzie zmienną nierównomierność płac wprowadzono liniowo. Na ich podstawie przypuszcza się, że wzrost współczynnika koncentracji Lorenza o 1 pp. powoduje wzrost gospodarczy o ok. 0,3 pp. w przyszłym roku. Artykuł posłużył także jako baza informacyjna dla równolegle prowadzonego badania modelu wzrostu gospodarczego, w którym nierównomierność płac wprowadzono parabolicznie. Wynik tego badania wskazuje na zbyt dużą nierównomierność płac w Polsce w latach 1995-2004, co spowalniało wzrost gospodarczy.

12

Nierównomierność rozkładu płac w Polsce w latach 1956-2002

84%

Oprych R.

Wiadomości Statystyczne

|

2005

|

nr 11

26-36

Celem badania jest określenie stopnia nierównomierności płac w Polsce w okresie powojennym, z uwzględnieniem podstawowych działów gospodarki narodowej. Ze względu na dostępność i porównywalność danych statystycznych wybrano i zanalizowano trzy działy gospodarki: przemysł, rolnictwo i budownictwo. Przedmiotem badania były rozkłady płac pracowników zatrudnionych ogółem i w wybranych działach gospodarki, obserwowane w latach 1956, 1976, 1985, 1995 i 2002. Zastosowane metody badania (wskaźniki wahania kwartylowego i decylowego, współczynnik koncentracji Giniego) wykazały, że nierównomierność rozkładu płac w Polsce w ostatnich latach silnie wzrosła. Szczególnie zauważalny jest wzrost zróżnicowania płac od początku lat 90. Świadczy o tym wzrost wartości mierników dyspersji płac i dochodów, a przede wszystkim wzrost wartości współczynnika koncentracji Giniego.

13

Najniższe wynagrodzenia w Polsce

67%

Lichniak I.

Polityka Społeczna

|

1999

|

nr 7

11-14

Celem niniejszego artykułu jest analiza najniższych wynagrodzeń, otrzymywanych przez zatrudnionych w gospodarce polskiej w latach 1989-97. Przedmiotem rozprawy są wynagrodzenia najniżej uposażonych spośród 8026,3 tys. zatrudnionych osób. Podstawą analizy są głównie informacje zawarte w corocznych publikacjach GUS.

14

Optymalna nierówność płac w Polsce - analiza ekonometryczna

67%

Kumor P., Sztaudynger J. J.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2007

|

z. nr 10

494-511

Naszym celem jest zbudowanie ekonometrycznego modelu wzrostu, w którym podejmiemy próbę oszacowania optymalnego zróżnicowania płac. Przez optymalne będziemy rozumieli takie zróżnicowanie płac, przy którym stopa wzrostu PKB byłaby najwyższa. Obliczenie optymalnego zróżnicowania płac jest możliwe dzięki wprowadzeniu do modelu zmiennej - zróżnicowanie płac w sposób paraboliczny. Stawiamy hipotezę, że istnieje optymalne zróżnicowanie płac. Jeśli zróżnicowanie płac jest mniejsze od optymalnego jednostki najbardziej twórcze, pracowite i efektywne nie są wystarczająco wynagradzane i motywowane do wykorzystywania swoich możliwości w procesie wytwarzania produktu krajowego. Jeśli zróżnicowanie płac jest wyższe od optymalnego pracownicy o niższych kwalifikacjach mają niskie płace, czemu towarzyszy poczucie niesprawiedliwości, a czasami nawet wyzysku. Poczucie niesprawiedliwości i wyzysku godzi w więzi międzyludzkie, ogranicza zaufanie i kapitał społeczny. Do wydajnej pracy motywuje jedynie czynnik materialny. Natomiast brak jest pełnego, twórczego zaangażowania licznych pracowników zarabiających poniżej średniej płacy. Analiza empiryczna została przeprowadzona dla gospodarki Polski w latach 1980-2004. Z naszych wstępnych oszacowań wynika, że od 1996 roku zróżnicowanie płac jest wyższe od optymalnego i stopniowo narasta. Istotne statystycznie spowolnienie wzrostu PKB spowodowane nadmiernym zróżnicowaniem płac wystąpiło od 2000 roku (najwyższe w 2004 roku - około 2.2 punktu procentowego). Wynik ten wydaje się przeszacowany, chyba że uznamy, iż zmienna ta reprezentuje nie tylko samą siebie, ale też inne zmienne, na przykład przestępczość. (abstrakt oryginalny)

15

Evolution of the Public-Sector Wage Premium in Poland

67%

Grotkowska G., Wincenciak L., Gajderowicz T.

Gospodarka Narodowa

|

2017

|

nr 1

5-31

Celem artykułu jest oszacowanie premii z tytułu zatrudnienia w sektorze publicznym w Polsce w ujęciu netto, w latach 1999-2012. W artykule skorzystano ze zbioru danych indywidualnych pochodzących z badania wynagrodzeń wg zawodów (BWZ) przeprowadzanego przez GUS co dwa lata na reprezentatywnej próbie firm zatrudniających więcej niż 9 osób. W celu rozwiązania kilku problemów metodologicznych związanych z badaniem zróżnicowania wynagrodzeń, zastosowano metodę regresji kwantylowej oraz dekompozycję Ñopo.Pokazano, iż przy kontroli strukturalnych różnic w wynagrodzeniach, w ostatnich latach nie jest widoczny wyraźny trend, jeśli chodzi ewolucję premii z tytułu zatrudnienia w sektorze publicznym w ujęciu netto. Podejście parametryczne wskazuje na dodatnią i rosnącą premię, przy jednoczesnym występowaniu istotnych różnic w różnych częściach rozkładu płac. Podejście nieparametryczne przynosi inne wyniki, wskazując na negatywną premię i brak wyraźnego trendu jej zmian w całym okresie 1999-2012. Jednocześnie w ostatnich latach obserwowany jest spadek wartości bezwzględnej ujemnej premii z tytułu zatrudnienia w sektorze publicznym. Oznacza to, iż polski rynek pracy w coraz większym stopniu upodabnia się w tym aspekcie do rynków krajów wysoko rozwiniętych. (abstrakt oryginalny)

16

Zróżnicowanie wynagrodzeń w przekroju gałęzi przemysłu w Polsce

67%

Antoszak P.

Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy

|

2014

|

nr 7

103-115

Celem artykułu jest przeprowadzenie analizy i oceny zróżnicowania wynagrodzeń w przekroju gałęzi przemysłu w Polsce w latach 2005-2012. Natomiast szczegółowym celem artykułu jest wskazanie różnic w poziomie wynagrodzeń w gałęziach przemysłu w Polsce oraz identyfikacja czynników, które miały wpływ na to zróżnicowanie. W tym celu wykorzystane zostaną dane o przeciętnych miesięcznych wynagrodzeniach brutto, o różnicach przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń brutto w gałęziach przemysłu w porównaniu do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w przemyśle w Polsce oraz o dynamice wzrostu przeciętnych miesięcznych wynagrodzeniach brutto w Polsce w latach 2005-2012. (abstrakt oryginalny)