Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 88

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wyrównywanie różnic rozwojowych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Celem opracowania jest próba oceny wpływu udzielanej pomocy na wyrównywanie różnic międzyregionalnych w rozwoju społeczno-gospodarczym Polski.Różnice międzyregionalne są wyrównywane przez kierowanie środków pomocowych głównie do regionów zapóźnionych w rozwoju oraz zagrożonych procesami zapaści społeczno-gospodarczej. Wybór takiej właśnie alokacji środków może jednak grozić obniżeniem efektywności ekonomicznej gospodarki. Dlatego ważne jest, aby w razie ogólnego zapóźnienia cywilizacyjnego kraju znaleźć taki sposób wykorzystywania pomocy Unii Europejskiej, który nie obniży istotnie efektywności gospodarczej i jednocześnie stworzy możliwości wyrównywania różnic międzyregionalnych. Stąd konieczna jest analiza efektów wykorzystywania funduszy pomocowych również z punktu widzenia celów polityki regionalnej. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono systemem wyrównywania dochodów jednostek samorządu terytorialnego w wyniku redystrybucji środków pomiędzy tymi jednostkami. System ten został oparty w Polsce na wpłatach dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego do budżetu państwa z przeznaczeniem na część równoważącą lub regionalną subwencji ogólnej, a wysokość tych wpłat uzależniona jest od wysokości wskaźnika dochodów podatkowych danej jednostki samorządu terytorialnego (w przeliczeniu na 1 mieszkańca). Rozwiązanie to ma według autora istotną wadę, gdyż w niektórych przypadkach powoduje zbyt duże jednostkowe obciążenia i trudno je określić rozłożonymi równomiernie. W zakończeniu zaproponowano zmiany kryterium, na podstawie którego wskazywane byłyby jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane do dokonywania wpłat z tego tytułu. (abstrakt oryginalny)
Zdaniem autora, próba analitycznego spojrzenia na przyszły układ stosunków w znacznie powiększonej Unii, uwzględnić musi nie tylko narodowe różnice ekonomiczne, lecz także rozpiętości cywilizacyjne i obyczajowe, dominujące przekonania ideologiczne, poziom dojrzałości politycznej, oraz inne uwarunkowania społeczne, mogące zarówno sprzyjać, jak też poważnie przeszkadzać trwałemu współżyciu w zespolonym środowisku międzynarodowym. Autor przytoczył postanowienia lizbońskie tworzące zespołową politykę ekonomiczną. Ujednolicona polityka ma m.in. służyć wzmocnieniu euro, sprzyjając zwiększonej konkurencyjności gospodarek Unii w obliczu globalizacyjnych zagrożeń.
Celem przeprowadzonych przez autorów badań było ustalenie kierunku i tempa zmian struktury produkcyjnej rolnictwa polskiego na tle rozwoju tego sektora gospodarki w krajach Unii Europejskiej. W analizie uwzględnili zarówno szybkość zmian strukturalnych, jak i stopień, do jakiego utrzymana jest tendencja zmian. Badanie zostało wykonane z wykorzystaniem danych statystycznych za okres 1992-2002.
Celem artykułu jest przedstawienie polityki Unii Europejskiej wobec regionów najbardziej oddalonych. W szczególności chodzi o analizę zintegrowanego podejścia polityk europejskich, zarówno w wymiarze merytorycznym, jak i terytorialnym. Ponadto autor bada możliwości uprzywilejowania wspomnianych regionów w politykach unijnych z uwagi na ich specyficzne uwarunkowania. Przedmiotem analizy są również kwestie ewolucji działań Unii od roku 2004. W jakim kierunku przebiegają te zmiany, jakie priorytety wsparcia UE zyskują, a jakie tracą na znaczeniu? Na zakończenie przedstawiono wnioski dla polskiej polityki na forum europejskim, w tym również kształtowania stanowiska wobec przyszłych planów polityki spójności. (abstrakt oryginalny)
Współczesne problemy wyżywienia ludności świata wskazują na jednoczesne występowanie dwóch przeciwstawnych procesów, tj. z jednej strony niskiego poziomu produkcji żywności i wiążącego się z tym niedożywienie oraz głód ludności w krajach rozwijających się Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej, a z drugiej strony stałą nadwyżka produkcji żywności w krajach wysokorozwiniętych. Organizacje międzynarodowe nie są w stanie rozwiązać tego problemu. Również procesy globalizacji świata nie są skutecznym instrumentem przeciwdziałania zjawisku dysproporcji w produkcji i wyżywieniu ludności świata. Problem ten wymaga skutecznych działań w XXI wieku. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono plusy i minusy funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych, których celem jest zmniejszanie dysproporcji w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego między regionami.
Jednym z ważniejszych obszarów integracji europejskiej jest polityka regionalna. Panuje przekonanie, że zbyt duże rozpiętości w poziomach rozwoju poszczególnych regionów Unii Europejskiej mogą zagrozić spójności Wspólnoty. Stąd polityka regionalna w Unii Europejskiej w dużej mierze jest ukierunkowana na zmniejszanie zróżnicowań regionalnych istniejących na obszarach państw członkowskich. Konieczność przeciwdziałania nadmiernym zróżnicowaniom regionalnym została zapisana już w traktacie rzymskim i potwierdzana w kolejnych traktatach. Traktat rzymski ustanawiający Wspólnotę Europejską (1957) dał równocześnie podstawy realizacji polityki spójności, którą definiuje jako politykę służącą wzmacnianiu spójności gospodarczej i społecznej w Unii Europejskiej poprzez zmniejszenie dysproporcji w poziomie rozwoju poszczególnych jej regionów oraz ograniczanie zacofania regionów najmniej uprzywilejowanych, w tym stref wiejskich. Celem artykułu jest przedstawienie genezy polityki spójności UE, ewolucji jej celów w kolejnych okresach programowania oraz aktualnie obowiązujących strategicznych wytycznych Wspólnoty. (fragment tekstu)
Celem autorki było wykazanie, że dysproporcje w zasobności poszczególnych regionów kraju oddziałują, wraz z innymi czynnikami decydującymi o ich charakterze i stopniu rozwoju, na strukturę dochodów gmin, powiatów i województw. Obowiązujący w Polsce system dochodów samorządowych uwzględnia bowiem konieczność wyrównywania dysproporcji pomiędzy nimi.
10
Content available remote Dysproporcje w rozwoju sektora ICT w okręgach federalnych Rosji
75%
Udział sektora ICT (technologie informacyjno-komunikacyjne) w gospodarce Federacji Rosyjskiej kształtuje się na znacznie niższym poziomie niż w krajach o wysoko rozwiniętej gospodarce rynkowej. Jednakże w procesie transformacji gospodarczej Rosji występuje tendencja do upodobniania się struktury i rozmiarów sektora ICT do struktury i rozmiarów tego sektora typowych dla rozwiniętych gospodarek rynkowych. Celem badania było ukazanie przestrzennych zróżnicowań w rozwoju sektora ICT w Federacji Rosyjskiej na poziomie okręgów federalnych. (fragment tekstu)
W niniejszym artykule przedstawiono porównanie poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego w dwóch grupach krajów RWPG i EWG w okresie czasu 1970-1982.
Podjęto próbę ukazania zakresu oddziaływania czynników różnicujących poziom wsparcia gospodarstw środkami UE. Szczegółowej analizie poddano płatności bezpośrednie i płatności dla obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW). Ich wielkość rozpatrywano w relacji do dochodu z gospodarstwa rolniczego. (abstrakt oryginalny)
Specjalne strefy ekonomiczne stały się ważnym elementem polityki Chin na rzecz transformacji jej gospodarki i zwiększenia dynamiki rozwoju oraz przyciągnięcia zagranicznych inwestycji bezpośrednich. W artykule wskazano na strefy ekonomiczne funkcjonujące w Chinach oraz ich ewolucję. Obecnie te strefy rozwoju gospodarczego mają na celu przyciągnięcie nowoczesnych technologii, mają stać się także ośrodkami wzrostu, których pozytywne efekty będą rozprzestrzeniać się na regiony mniej uprzywilejowane. Niemniej jednak dysproporcje pomiędzy poszczególnymi chińskimi regionami wciąż istnieją i podejmowane są działania, aby te zróżnicowania kontrolować i zmniejszać. (abstrakt oryginalny)
Od 2004 roku Polska jest członkiem Unii Europejskiej, co dla organizacji społeczno-gospodarczej wiąże się z działaniami na rzecz podniesienia poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego. Przebieg tego procesu na poziomie samorządu lokalnego był przedmiotem analizy w tym artykule.
Rozszerzająca się Unia Europejska coraz bardziej różnicuje się ekonomicznie. Nigdy wcześniej podziały na państwa bogatsze i biedniejsze nie były w UE tak głębokie, jak po wejściu do niej w 2004 r. dziesięciu nowych państw. W artykule przedstawiono sytuację po rozszerzeniu Unii.
16
63%
Problematyka konwergencji ma fundamentalne znaczenie dla krajów Unii Europejskiej. Na usuwanie dysproporcji rozwojowych pomiędzy państwami członkowskimi i ich regionami przeznacza się najwięcej środków z unijnego budżetu. W związku z powyższym w niniejszym artykule podjęto próbę weryfikacji konwergencji dochodowej i technologicznej w krajach UE w latach 2000-2011. Do oceny konwergencji wykorzystano miary klasyczne: P- i a-konwergencji oparte na PKB per capita, sumarycznym wskaźniku innowacyjności, wydajności pracy, zatrudnieniu w high-tech oraz eksporcie towarów high-tech. Wykorzystano również współczynnik zmienności do analizy zmian wydajności pracy oraz indeks ujawnionych przewag komparatywnych do oceny specjalizacji w sektorze high-tech. Na podstawie analizy stwierdzić można, że kraje UE zbliżały się do siebie pod względem dochodowym i technologicznym w badanym okresie, jednak na skutek kryzysu światowego proces ten został w dużym stopniu spowolniony. (abstrakt oryginalny)
Badanie efektów nakładów finansowych na cele edukacyjno - socjalne powinno być wykorzystywane systematycznie do analizy sektora finansów publicznych. Wydatki na zadania edukacyjne na szczeblu samorządu terytorialnego nierzadko przekraczają 50% wydatków ogółem i dlatego też brak monitoringu tej części budżetu stanowi poważną przeszkodę w realizacji programu naprawy finansów publicznych. Celem artykułu jest próba ustalenia miary celów jakie zostały osiągnięte przy zaangażowaniu środków publicznych na realizację programu wyrównywania szans edukacyjnych w postaci wypłaty stypendiów szkolnych. W badaniach wykorzystano analizę wskaźników realizacji, tj.: wskaźniki wkładu, produktu, rezultatu i oddziaływania (kluczowych kompetencji stypendystów w świetle wyników egzaminów gimnazjalnych, kosztów kontynuacji kształcenia stypendystów, skutków finansowych zbiegu tytułów prawnych z zakresu form pomocy edukacyjnej). (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Wybrane współczesne nierówności regionalne w Polsce
63%
Artykuł jest poświęcony analizie kluczowych nierówności regionalnych współczesności. Celem jest opisanie i analiza najważniejszych współcześnie nierówności, rozwijających się pod wpływem otwarcia kraju w związku z globalizacją i europeizacją, urbanizacją i zmianami demograficznymi, przejściem do ery poprzemysłowej. Zwięźle omówiono nierówności rynku pracy, kapitału ludzkiego i społecznego, innowacji i konkurencyjności i dostępności infrastruktury (komunalnej i strategicznej).(abstrakt oryginalny)
W literaturze przedmiotu powszechne są opinie, iż bezpośrednie inwestycje zagraniczne, które są siłą napędową procesu globalizacji w sposób istotny wpływają na kondycję oraz funkcjonowanie gospodarki kraju importującego je. Celem artykułu jest próba oceny zmiany sytuacji gospodarczej nowych państw członkowskich Unii Europejskiej w długim czasie, w wyniku napływu do tych gospodarek bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Do realizacji tego celu zostanie przeprowadzone badanie, w którym autorka przeanalizuje wpływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych (importowanych i eksportowanych) na podstawowy miernik makroekonomiczny, określający poziom rozwoju gospodarczego, jakim jest PKB per capita. Przeprowadzona przez autorkę analiza statystyczna wykazała, iż z roku na rok wartość importowanego i eksportowanego kapitału w dwunastu nowych krajach członkowskich wzrasta i nie tylko wiąże się to z ich funkcjonowaniem w strukturach unijnych. (abstrakt oryginalny)
Jednym z celów polityki Unii Europejskiej jest, finansowo wspierane z jej budżetu, eliminowanie dysproporcji pomiędzy państwami członkowskimi. Stąd potrzeba ciągłego monitorowania poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego w krajach Wspólnoty. W prezentowanym badaniu zbudowano, adresowane do porównań w ramach UE: syntetyczny taksonomiczny miernik rozwoju SMR (z wzorcem) i wskaźnik względnego poziomu rozwoju BZW (bez wzorca). Wykorzystano 21 zmiennych z 6 grup tematycznych, takich jak: warunki życia ludności, edukacja, opieka medyczna i zdrowie, ochrona środowiska, infrastruktura techniczno-ekonomiczna i społeczeństwo informacyjne. Porównano uzyskane oceny rozwoju z ocenami według wskaźnika HDI. Badania przeprowadzono odnośnie do lat 1990-2006.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.