Doświadczając hojności. Autoetnograficzny szkic z procesu koordynacji badań życia teatralnego w pandemii

• Autorzy: Maria Babicka , Justyna Czarnota-Misztal

Warianty tytułu

Experiencing Generosity. An Autoethnographic Sketch from the Process of Coordinating the Research on Theatrical Life in the Pandemic

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

My, autorki tego tekstu, jesteśmy aktywnymi pedagożkami teatru - nasza praca często jest widoczna, mamy kontakt z uczestnikami i odbiorcami działań. Jednocześnie jako producentki projektów w Dziale Pedagogiki Teatru Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, w którym jesteśmy zatrudnione, często wykonujemy pracę zakulisową. Jedna z nas jest kierowniczką (Justyna), a druga pracownicą (Maria), ale wiele projektów zrealizowałyśmy razem, zajmując się nimi ramię w ramię. Historię naszej wspólnej zawodowej drogi otwiera produkcja i tour menedżerowanie objazdowego projektu artystyczno-edukacyjnego w namiocie cyrkowym1 (2015-2019). Zorganizowałyśmy również Ogólnopolską Konferencję Naukową "Teatr Jana Dormana - poszukiwania, inspiracje, refleksje" w 2019 roku2. W 2020 roku wspólnie koordynowałyśmy realizację siedmiu badań socjologicznych, które są zapisem obrazu życia teatralnego w czasie pandemii. W tym tekście dzielimy się doświadczeniem naszej ostatniej współpracy, ponieważ uważamy ten aspekt za słabo obecny w dyskursie zarządzania projektami. (fragment tekstu)

EN

The publication is the result of the autoethnographic research covering a year-long process of coordinating the implementation of seven sociological studies on theatrical life in the COVID-19 pandemic in 2020 by two theatre pedagogists - a manager and an employee of the Department of Theatre Pedagogy of the Zbigniew Raszewski Theatre Institute. The authors try to answer the following research question: What does the autoethnographic analysis of the experience of people responsible for project management bring to the cultural sector, and how? Thus, they attempt to strengthen the project management discourse with the perspective of those whose work is not visible. As a result of the analyses, they have identified and described two subconscious coordination strategies: playing the speed game and playing the sense game. In order to draw the attention of cultural workers to the influence of private life on professional life and to the value of support received from a co-worker, the authors introduce the details of the experience by describing collaboration in a duet. The answer to the research question is enriched with the reflection that the project coordination methodology adopted by the authors has its source in the values of theatre pedagogy. The text is divided into four parts. The first one is a description of the method of autoethnography. The second one presents the dynamics of actions in a changing reality of pandemic. The third one is focused on cooperation in a duet. Finally, the fourth one presents the authors' conversation summarising their autoethnographic analyses and showing the influence of the authors' roots in the theatre pedagogy on the project management. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Pedagogika; Teatr; Zarządzanie projektem; COVID-19; Pandemia

EN

Pedagogy; Theater; Project management; COVID-19; Pandemic

• Czasopismo: Zarządzanie w Kulturze
• Rocznik: 2021
• Tom: 22
• Numer: z. 2
• Strony: 1--20

Twórcy

autor

Maria Babicka

• Uniwersytet Warszawski

autor

Justyna Czarnota-Misztal

• Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa

Bibliografia

• Babicka M., Kalinowska K., Kukołowicz P. (2018), Teatr w kulturze familijnej. Badanie potrzeb publiczności spektakli dla dzieci, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Babicka M., Dudkiewicz M. (2021), "Tego się jedną pandemią tak łatwo nie przerwie". Raport z badań teatru amatorskiego w pandemii, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Blumer H. (2007), Interakcjonizm symboliczny. Perspektywa i metoda, tłum. G. Woroniecka Kraków: Zakład Wydawniczy "Nomos".
• Boyle M., Parry K. (2007), Telling the Whole Story: The Case for Organizational Autoethnography, "Culture and Organization, No. 13 (3), s. 185-190.
• Brown B. (2019), Odwaga w przywództwie: cztery kompetencje autentycznego lidera, tłum. M. Witkowska, Warszawa: MT Biznes.
• Buchner A., Fereniec-Błońska K., Kalinowska K., Wierzbicka M. (2021), Obecność teatrów w przestrzeni online w trakcie pandemii, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Czarnota J., Morawska-Rubczak A., Ogrodzka D., Rochowska A., Sobczyk J., Stokfiszewski I., Szpak M. (2016), Daleki punkt dojścia, "Dialog", nr 7-8, s. 180-193.
• Ćwikła M., Laberschek M., Rapior W., Smolarska Z. (2021), Krytyka teatralna w Polsce w czasie pandemii COVID-19. Raport z badań, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Daszczuk T., Krukowska J. (2018), Samotność długodystansowca, [w:] J. Czarnota-Misztal, M. Szpak (red.), Pedagogika teatru. Kierunki, refleksje, perspektywy, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, s. 72-79.
• Doloriert C., Sambrook S. (2012), Organisational Autoethnography, "Journal of Organizational Ethnography", No. 1, s. 83-95.
• Drozdowski R., Frąckowiak M., Krajewski M., Kubacka M., Luczys P., Modrzyk A., Rogowski Ł., Rura P., Stamm A. (2020), Życie codzienne w czasach pandemii. Raport z drugiego etapu badań, Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Fatyga B., Kietlińska B. (2016), My jesteśmy kulturalna kolejka a nie żadne chamstwo. Raport z badania "Bilet za 400 groszy" zrealizowanego w dniu 14.05.2016 dla Instytutu Teatralnego przez Fundację Obserwatorium Żywej Kultury - Sieć Badawcza, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Gustavsson T.K., Hallin A. (2015), Goal seeking and goal oriented projects - trajectories of the temporary organisation, "International Journal of Managing Projects in Business", Vol. 8, Iss. 2, s. 368-378.
• Holman Jones S. (2014), Autoetnografia. Polityka tego, co osobiste, [w:] N.K. Denzin, Y.S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 175-218.
• Ilczuk D. (red.) (2021), Artystki i artyści teatru w czasach COVID-19. "Dopóki jawi się przede mną kolejna premiera, będę walczyć". Raport z badania, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Kacperczyk A. (2014), Autoetnografia - technika, metoda, nowy paradygmat? O metodologicznym statusie autoetnografii, "Przegląd Socjologii Jakościowej", t. 10, s. 32-74.
• Kalendarz "Pedagogika teatru" na rok 2021 (2021), Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, s. 8.
• Kalinowska K. (2018), Praktyki flirtu i podrywu. Studium z mikrosocjologii emocji, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 141-174.
• Kalinowska K., Kułakowska K., Bargielski M., Buchner A., Wierzbicka M. (2021), Pracownice i pracownicy teatrów w pandemii. Zawody teatralne w perspektywie antropologicznej, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Kietlińska B. (2021), "Kiedy skończy się kwarantanna i będzie można wrócić do teatru, ja wrócę". Raport z badania publiczności teatralnej w czasie epidemii koronawirusa w Polsce, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Krajewski M., Frąckowiak M. (2021), W poszukiwaniu strategii działania instytucji teatralnych w czasie pandemii. Raport z badania prowadzonego z osobami kierującymi instytucjami teatralnymi w Polsce, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
• Odell J. (2020), Jak robić nic? Manifest przeciw kultowi produktywności, Białystok: Wydawnictwo Kobiece.
• Pluta K. (2020), Instytucje kultury tworzą ludzie, [w:] J. Kubicka (red.), W stronę uważności w kulturze, Białystok: Podlaski Instytut Kultury w Białymstoku, s. 17-28.
• Rochowska A. (2019), Pedagogika teatru - próba definicji. Zwrot edukacyjny w teatrze, "Kultura Współczesna", nr 2 (105), s. 133-144.
• Rakowski T. (red.) (2013), Etnografia/Animacja/Sztuka: nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
• Skrzypek A. (2017), Zwinne zarządzanie organizacją w warunkach zmienności otoczenia, "Nowoczesne Systemy Zarządzania", z. 12, nr 1, s. 283-293.
• Szreder K. (2016), ABC Projektariatu. O nędzy projektowania życia, Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
• Wiśniewska M. (2018), W stronę polskiego modelu pedagogiki teatru, [w:] J. Czarnota-Misztal, M. Szpak (red.), Pedagogika teatru. Kierunki, refleksje, perspektywy, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, s. 15-30.
• Wyka A. (1993), Badacz społeczny wobec doświadczenia, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
• Zawadzki M. (2014), Bez kryzysów nie ma rozwoju: Autoetnografia organizacji festiwalu kulturalnego, [w:] M. Kostera (red.), O zarządzaniu historie niezwykłe. Studia przypadków z zarządzania humanistycznego, Warszawa: Difin SA, s. 86-100.
• Zawadzki M. (2015), Autoetnografia, [w:] M. Kostera (red.), Metody badawcze w zarządzaniu humanistycznym, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno, s. 61-70.
• Zgrzebnicki P. (2020), Autoetnografia jako forma nauki, [w:] M. Kafar, A. Kacperczyk, (red.), Autoetnograficzne "zbliżenia" i "oddalenia". O autoetnografii w Polsce, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 323-348.

Identyfikatory

DOI

10.4467/20843976ZK.21.008.13762