Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Diagnoza społeczności lokalnej dla celów animacji i aktywizacji

100%

Smykowski B., Rosińska A.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2015

|

39 Nauki humanistyczne i społeczne w defensywie czy w ofensywie?

197-214

Celem artykułu jest stworzenie ramy teoretycznej do opracowywania konkretnych procedur i narzędzi do diagnozowania społeczności lokalnej. Kluczowe dla powstania takiej ramy jest uporządkowanie podstawowych pojęć i terminów. W tym artykule koncentrujemy się na terminach: animacja i aktywizacja. Ich rozróżnienie prowadzi do opracowania dwóch odmiennych procedur postępowania diagnostycznego. Naszym głównym celem jest ich opis i wyjaśnienie. Innym celem jest doprowadzenie do refleksji nad działalnością związaną z animacją i aktywizacją społeczną. Nasze doświadczenia z planowaniem i realizacją działań adresowanych do lokalnych społeczności prowadzą do wniosku, że dotychczasowa refleksja jest w tym obszarze niewystarczająca. Jako edukatorzy, koordynatorzy, tutorzy i ewaluatorzy wielu projektów dostrzegamy znaczenie diagnozy jako procesu społecznego i badawczego. Występując w wyżej wymienionych rolach, widzimy również, że postępowanie diagnostyczne w działaniach społecznych bywa marginalizowane, nieuporządkowane i pozbawione założeń, przez co "odrywa się" od procesu planowania i wdrażania społecznych zmian oraz traci wewnętrzną spójność2. Do realizacji tego celu konieczne są więc uogólnienia dotyczące tej praktyki. Celem jest taka refleksja uogólniająca3, która przyczyni się do stworzenia pojęć teoretycznych dotyczących obszaru praktyki związanej z animacją i aktywizacją społeczną.(fragment tekstu)

2

Sukces zespołu performerskiego - próba operacjonalizacji

100%

Lipka A.

Zarządzanie i Finanse

|

2018

|

R. 16, nr 1, cz. 1

59-68

Przedmiotem niniejszych rozważań uczyniono pracę zespołową artystów-performerów (funkcjonujących m.in. w organizacjach, których misją jest zaspokojenie potrzeb kulturalnych), a celem - opracowanie narzędzia do oceny ich sukcesu. Artykuł prezentuje - wypracowaną na bazie studium literatury przedmiotu - metodykę badawczą określania dwóch podstawowych wymiarów sukcesu zespołów performerskich, zoperacjonalizowanych na kilkanaście zmiennych, a także demonstruje przykład jej zastosowania. (abstrakt oryginalny)

3

Świat społeczny rekonstrukcji historycznej epoki późnego średniowiecza: podstawowe założenia, problemy i wyzwania badawcze

100%

Pietrzyk M.

Turystyka Kulturowa

|

2016

|

nr 6

32-50

Celem artykułu jest ukazanie najważniejszych założeń i zjawisk organizujących świat rekonstrukcji historycznej epoki późnego średniowiecza. Artykuł podzielony został na kilka części, z których każda dotyczy określonych zjawisk, czy też problemów związanych z analizą rekonstrukcji historycznej. W pierwszej z nich zaprezentowane zostały rozważania definicyjne i terminologiczne dotyczące omawianego zjawiska oraz analiza podstawowych, według autora, elementów rekonstrukcji historycznej (to jest inscenizacji, życia obozowego i kulis). W kolejnych częściach pracy ukazane zostały problemy związane z wyznaczaniem granic świata rekonstrukcji historycznej, przedstawiona została także typologia działań podejmowanych przez rekonstruktorów historycznych. Ostatnim omawianym zagadnieniem w którym autor niniejszego artykułu odnosi się do własnych doświadczeń badawczych, jest ekskluzywność świata rekonstrukcji historycznej. Główne wnioski oraz tezy przedstawione w artykule są zwieńczeniem dotychczasowych praktyk i zainteresowań tak badawczych jak i osobistych autora. (abstrakt oryginalny)

4

Istota animacji urlopowej i jej rola w kształtowaniu jakości obsługi ruchu turystycznego

100%

Toczek-Werner S.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2016

|

nr 2(34)

211-223

Animacje urlopowe odgrywają znaczącą rolę w zagranicznym ruchu turystycznym, ale nie dostrzega się ich znaczenia w rozwoju turystyki polskiej, mimo że kraj nasz dysponuje odpowiednim zagospodarowaniem obszarów i miejscowości turystycznych oraz posiada pewne tradycje w zakresie organizacji czasu wolnego turystom. W opracowaniu postawiono problem teoretyczny dotyczący kształtowania jakości obsługi ruchu turystycznego przez usługi animacji traktowane jako określony system działań oraz problem empiryczny, dotyczący postawy turystów wobec animacji urlopowej i jej związku z faktycznym udziałem w jej programach animacyjnych. W celu rozwiązania problemu empirycznego zastosowano podejście strukturalne do badania postaw, polegające na ocenie trzech różnych jej aspektów: wymiaru poznawczego, afektywnego i behawioralnego. W ocenie postaw zastosowano skalę Likerta. Wyniki badania potwierdzają postawioną hipotezę, że obecni uczestnicy krajowego ruchu turystycznego w zasadzie nie korzystają z animacji urlopowych, jeśli już takie są w pakiecie usług hotelowych, mimo że mają na ich temat określoną wiedzę, pozytywne przekonania i uczucia wobec nich. Z badań wynika, że uczestnicy krajowego ruchu turystycznego nisko oceniają jakości obsługi turystów i wiążą tę ocenę z brakiem zainteresowania organizatorów turystyki ich oczekiwaniami w zakresie intensyfikacji przeżyć i doświadczeń urlopowych. (abstrakt oryginalny)

5

Animacja jako sztuka pamiętania. Doświadczenia Ośrodka "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów" w Sejnach

100%

Sieroń-Galusek D.

Zarządzanie w Kulturze

|

2016

|

17

|

z. 2

159-165

Krzysztof i Małgorzata Czyżewscy oraz Bożena i Wojciech Szroederowie stworzyli w Sejnach Ośrodek "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów", w którego autorskim programie zawarto oryginalną propozycję pracy z historią i pamięcią w konkretnym miejscu oraz w realnej społeczności, a jej rezultaty i znaczenie wykraczają daleko poza kontekst lokalny. "Pogranicze" jest dziś jednym z najważniejszych laboratoriów kulturowych, którego metoda i filozofia stanowią inspirację oraz model dla innych tego typu inicjatyw na świecie. Potwierdzają to również liczne nagrody, między innymi: Małe Berło Kultury Polskiej (1999), Nagroda Profesora Aleksandra Gieysztora (2007), Nagroda im. Jerzego Giedroycia (2008) czy przyznana w 2014 roku Nagroda Dana Davida. (...) Nagroda Dana Davida jest jednym z najważniejszych wyróżnień w dziedzinie humanistyki na świecie. Uhonorowanie nią polskiego animatora i intelektualisty jest dobrą okazją do namysłu nad kierunkiem, w jakim zmierzać powinna polska kultura współczesna; do postawienia pytań: czy podmioty kultury powinny przede wszystkim dostrajać się do wymogów rynkowych, czy może tym, co mogłoby nas wyróżniać, budując przy tym markę polskiej kultury, powinna stać się nowatorska i zarazem autorska formuła ośrodków kultury? Specyfika naszej rodzimej animacji kultury może wykraczać poza rozumienie jej jako oferty czasu wolnego, wskazując raczej na jej wymiar humanistyczny i czyniąc z animatorów praktyków - humanistów. (fragment tekstu)

6

Promocja talentów muzycznych niepełnosprawnej młodzieży w Ciechocinku

84%

Biernacka E., Szczudlińska A., Smogulecka N.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2015

|

nr 45(7)

28-36

Celem rozważań jest przedstawienie nowych form działalności na rzecz osób niepełnosprawnych przez promocję ich zdolności artystycznych, a w szczególności talentu muzycznego. W Ciechocinku, jednym z najstarszych, największych i najbardziej znanych kurortów w Polsce słynącym z niezwykłych możliwości leczniczych, bogatego życia kulturalnego, popularności wśród artystycznej bohemy, muzyków, śpiewaków uznających ten kurort za miejsce magiczne dla ciała i duszy, od kilkunastu lat działa Fundacja Pro Omnibus. Prekursorem jej dzieła była fundacja "Naprawdę ktoś czeka" założona przez nieżyjącą już piosenkarkę Grażynę Świtałę, która w 1996 roku zainicjowała "Festiwal Piosenki Dzieci i Młodzieży Specjalnej Troski". Fundacja Pro Omnibus jest wspaniałą kontynuacją tradycji kulturowej i muzycznej Uzdrowiska. Ta szeroko zakrojona działalność promowania utalentowanej młodzieży niepełnosprawnej wzbogaca walory turystyczne i rekreacyjne Ciechocinka. Motywem przewodnim Fundacji jest wielokierunkowa pomoc młodzieży niepełnosprawnej, a w szczególności utalentowanej muzycznie. Fundacja Pro Omnibus wraz z młodzieżą niepełnosprawną stworzyła ciepłe, pełne empatii środowisko, które funkcjonuje zgodnie z duchem nazwy Fundacji. Rodowód nazwy Fundacji wywodzi się z łacińskiej sentencji "Unus pro omnibus, omnes pro uno" - "Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". Zadaniem Fundacji jest promowanie talentów muzycznych młodzieży i stworzenie jej możliwości kształcenia, a przede wszystkim umocnienia wiary w sens i piękno życia. Dzieło to dynamicznie rozwija się obejmując swoim działaniem coraz większy zasięg terytorialny wykraczający już poza granice Polski. Głównym celem Fundacji jest promowanie talentów muzycznych młodzieży niepełnosprawnej przez organizowanie imprez artystycznych, impresji artystycznych, festiwali piosenki z jej udziałem. Uzdrowisko Ciechocinek, dzięki działaniom Fundacji stało się miejscem nie tylko o niezwykłych walorach rekreacyjnych, lecz także miejscem o wysokich walorach humanistycznych. Jest to godne popularyzacji, gdyż stanowi wzorzec dla wszystkich czujących potrzebę i sens szeroko zakrojonej działalności na rzecz rozwoju rekreacji i turystyki dostępnej wszystkim ludziom niezależnie od ich stanu zdrowia i sprawności fizycznej. (abstrakt oryginalny)

7

Wychowawcza rola animatora czasu wolnego dzieci w obszarze społecznym współczesnej turystyki dziecięcej

84%

Modrzejewska J., Walaszek-Latacz J.

Przegląd Nauk Stosowanych

|

2015

|

nr 6 Relacje w przestrzeni społeczno-ekonomicznej

44-54

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie dotyczące miejsca edukacji w szeroko rozumianym życiu współczesnego dziecka, tzn. nie tylko w instytucjach oświatowych tj. szkoła, lecz także w czasie wolnym od zajęć szkolnych. Propozycją dla współczesnego pedagoga, którego celem jest wykorzystanie działań edukacyjnych w zakresie turystyki dziecięcej może być właśnie edukacja czasu wolnego. Nauczyciel-pedagog, który zdobył kwalifikacje animatora czasu wolnego może podjąć się niełatwego zadania zastąpienia w życiu dziecka wszechobecnej elektroniki, pośpiechu, krzykliwej reklamy, czy też braku sensu i celu działań, właśnie edukacja czasu wolnego, a turystyka dziecięca jest wymarzonym obszarem do takich celowych i konstruktywnych działań(abstrakt oryginalny)

8

Kultura jest Babą" : wizja animacji kultury na wsi w działaniach Stowarzyszenia Folkowisko

84%

Rodak O., Szawiel J.

Wieś i Rolnictwo

|

2015

|

nr 1.2 (166.2)

157-162

Niniejszy artykuł jest poświęcony przedstawieniu działalności Stowarzyszenia Folkowisko oraz omówieniu reprezentowanej przez Stowarzyszenie filozofii działań animacyjnych i kulturotwórczych oraz strategii wpływania na kształt debaty publicznej na temat współczesnej wsi. (abstrakt oryginalny)

9

Interakcje w przestrzeni - nowe trendy w animacji turystyki

84%

Połucha I., Žukovskis J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2015

|

nr 1(29)

73-83

Nowe trendy w turystyce uwzględniają oczekiwania współczesnej generacji turystów preferujących gry dostępne w różnorodnych urządzeniach mobilnych. Wychodząc naprzeciw ich potrzebom, uzasadnione staje się kreowanie form zwiedzania udostępniających dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze poprzez interaktywne gry w otwartej przestrzeni. Coraz szerzej podejmowane są działania na rzecz popularyzacji innowacyjnych metod zwiedzania obszarów miejskich i wiejskich, edukacji regionalnej, twórczego wypoczynku. Ważna jest promocja idei motywującej do poznawania "małych ojczyzn" i wpisującej się w trend nazwany "4 x E" (entertainment, emotion, education, engagement). Wdrażanie tej idei odbywa się m.in. poprzez gry terenowe (np. gry turystyczne i edukacyjne, questing, geocatching) oraz wydarzenia kulturalne (happening, LARP itp.). W artykule zaprezentowano współczesne formy turystyki odzwierciedlające trendy związane ze sposobem myślenia obecnego pokolenia funkcjonującego w świecie wirtualnych przeżyć, które determinują zainteresowania potencjalnych turystów. Nowoczesna animacja turystyki potrzebuje innowacyjnych metod aktywizacji turystycznej.(abstrakt oryginalny)

10

The International Festivals of Polish Children Folk Ensembles

84%

Rożek T.

Humanities and Social Sciences

|

2018

|

23 (XXIII)

|

nr 25 (3)

309-321

Wynikiem emigracji Polaków była ciągła tęsknota za krajem rodzinnym. Powodowała ona tworzenie się polonijnych społeczności kultywujących tradycje narodowe. Dzięki współpracy Polonii z organizacjami i wspólnotami społecznymi w Polsce możliwe było utrzymanie łączności Polonusów z krajem ojczystym. Najlepszym sposobem na podtrzymywanie tożsamości narodowej była obecność Polonii w kraju ojców. Doskonale służyły temu organizowane na Podkarpaciu festiwale folklorystyczne. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie historii oraz organizacji i przebiegu Polonijnych Festiwali Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych. Materiał badawczy stanowią dokumenty źródłowe zgromadzone w Centrum Dokumentacji Polonijnego Ruchu Artystycznego Stowarzyszenia Wspólnota Polska Oddział w Rzeszowie. Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" dążyło do współpracy polskich i polonijnych organizacji celem utworzenia festiwali polonijnych w Polsce. Przykładem takiego festiwalu był Festiwal Dziecięcych Polonijnych Zespołów Folklorystycznych. Festiwale te organizowane były w Iwoniczu-Zdroju z uwagi na infrastrukturę uzdrowiska, a koncerty odbywały się w wielu miastach Podkarpacia. Organizatorami festiwalu były: Urząd Wojewódzki w Krośnie, Urząd Miejski w Krośnie, Urząd Miasta i Gminy w Iwoniczu-Zdroju oraz Wojewódzki Dom Kultury w Krośnie. W jego organizację włączały się także władze samorządowe, a także firmy prywatne i indywidualne osoby. Poszczególnymi zadaniami zajmowały się komitety powołane przez Biuro organizacyjne festiwalu. Na program festiwalu składały się koncerty przeglądowe, galowe oraz szereg imprez towarzyszących. W festiwalach brało udział co roku od 6 do 17 dziecięcych zespołów. Festiwal Dziecięcych Polonijnych Zespołów Folklorystycznych były dla polonijnych dzieci szansą na poznanie i kultywowanie tradycji swoich przodków. Dzieci miały też okazję nawiązywać kontakty ze swoimi rówieśnikami z Polski i wymieniać doświadczenia, a także ćwiczyć język polski. (abstrakt oryginalny)

11

Kultura w neoliberalizm zaplątana

84%

Zych K.

Rynek - Społeczeństwo - Kultura

|

2014

|

nr 1(9) Urynkowienie

16-22

W zależności od priorytetów jakie przyjmiemy, możemy mówić o dwóch aspektach kultury. W wymiarze materialnym, kultura obejmuje wszelkie wytwory człowieka i jego umiejętności praktyczne, a w duchowym, wierzenia, sztukę i wszystko to, co jest wytworem ludzkiego umysłu. Podział wydaje się zasadny i oczywisty, jednak paradygmat polityczno-ekonomiczny, w którym obecnie funkcjonujemy, powoduje, że nie jest tak jednoznaczny i linearny. W mojej ocenie neoliberalna kultura kładzie akcent na wymiar materialny. Co więcej odnoszę wrażenie, że to co duchowe zostaje zawłaszczone przez to co materialne, albo innymi słowy, to co duchowe materializuje się w neoliberalnym kalejdoskopie. Przywoływana przez zwolenników neoliberalizmu wolność ekonomiczna, powoduje co prawda nieskrępowaną działalność jednostek w sferze kultury, nosi ona jednak znamiona działalności gospodarczej. Zjawiska, na które chciałabym zwrócić uwagę to: nekrologizacja/ zjawisko okazjonalności, instrumentalizacja kultury, festiwalizacja, utelewizyjnienie i pseudo animacja. (abstrakt oryginalny)

12

Taniec jako element socjoterapii młodzieży ze środowisk zagrożonych

84%

Niedbała J.

Chowanna

|

2011

|

1(36) Twórczość - ekspresja - aktywność artystyczna w rozwoju dzieci i młodzieży

265-280

Pomysł zbadania wpływu tańca na efekty prowadzonej socjoterapii młodzieży ze środowisk zagrożonych powstał dzięki prowadzonym przeze mnie działaniom praktycznym na terenie Dziennego Ośrodka Socjoterapii dla Dzieci i Młodzieży w Chorzowie. Jestem bowiem instruktorem zajęć tanecznych w tej placówce. Pomysł zorganizowania zajęć zrodził się z moich osobistych zainteresowań tańcem oraz potrzeb naszych wychowanków, a raczej wychowanic, gdyż na zajęcia uczęszczają same dziewczyny. Zajęcia cieszą się dużą popularnością i sprawiają uczestniczkom wiele radości. Zastanawiał mnie jednak ich terapeutyczny sens i wpływ na funkcjonowanie dziewcząt. (fragment tekstu)

13

Działalność animatorów kultury w okresie pandemii COVID-19. Refleksje osób realizujących projekty w sieci

84%

Michalak-Pawłowska A., Plebańczyk K.

Zarządzanie w Kulturze

|

2021

|

22

|

z. 2

83-98

Celem podjętego badania było poznanie opinii związanych z funkcjonowaniem osób podejmujących działalność o charakterze animacji kultury w trakcie trwania pandemii, wyzwań i barier, które się przy tej okazji pojawiły, nabywania nowych kompetencji, refleksji dotyczących osobistego stosunku do zaistniałej sytuacji. (fragment tekstu)

14

Taniec integracyjny jako forma aktywności wpływająca pozytywnie na samopoczucie dzieci niepełnosprawnych ruchowo

84%

Wiśniewska E.

Chowanna

|

2011

|

1(36) Twórczość - ekspresja - aktywność artystyczna w rozwoju dzieci i młodzieży

281-296

Dostrzegając terapeutyczną wartość tańca integracyjnego dla rozwoju dzieci niepełnosprawnych ruchowo, pojęto próbę poznania jego wpływu na ich samopoczucie. Z uwagi na przedmiot badań, jaki stanowi znaczenie tańca integracyjnego dla samopoczucia dzieci z dysfunkcją narządu ruchu, badania opierały się przede wszystkim na zainteresowaniu badacza jednostkowym wymiarem odbioru przez badane dzieci jego oddziaływań oraz ich jakości. Podejmowane badania należały zatem do badań o charakterze jakościowym. Celem przeprowadzonych badań było poznanie korzyści płynących z uczestnictwa w zajęciach tańca integracyjnego dla samopoczucia dzieci z dysfunkcją narządu ruchu. Problem badawczy zawarto w pytaniu: "Jak taniec integracyjny wpływa na samopoczucie dzieci niepełnosprawnych ruchowo?". (fragment tekstu)

15

Cielesne kreowanie roli. Wizualizacyjne techniki parateatralne jako wsparcie rozwoju

84%

Krasoń K.

Chowanna

|

2011

|

1(36) Twórczość - ekspresja - aktywność artystyczna w rozwoju dzieci i młodzieży

297-313

Badania analizujące efektywność parateatralnej techniki wizualizacji kinestetycznej prowadzone były w jednej ze społecznych szkół podstawowych w Katowicach i obejmowały grupę specjalnie wyłonionych przez nauczyciela wychowawcę 6 uczniów klasy III - z problemami emocjonalnymi, w uczeniu się i z adaptacją w grupie rówieśniczej. Dzieci poddano badaniom za pomocą Arkusza Zachowania się Ucznia, autorstwa Barbary Markowskiej (bez uwzględnienia sfery V - seksualnych zainteresowań), wypełnianego dwukrotnie: przed przeprowadzeniem dwumiesięcznego cyklu zajęć opartych na tworzeniu spektakli ruchowych oraz po nim3. Eksploracja miała charakter quasi-eksperymentu indywidualizującego. Empiryczne dane zostaną przedstawione w formie jakościowej z elementami ilościowego pomiaru cech, wynikającego z zastosowania narzędzia, jego wyniki zaś zebrano - w celu egzemplifikacji - w postaci profili 1-6 (zamieszczonych na s. 303-308). Na podstawie tej ikonicznej prezentacji pretestu i posttestu4 sporządzono sylwetki dzieci w ujęciu dynamicznym, co umożliwiło określenie zmian wynikających z zastosowania wizualizacji kinestetycznej jako strategii wsparcia rozwoju społecznego i emocjonalnego uczniów. (fragment tekstu)

16

Internet drugiej generacji jako narzędzie i obszar animacji kultury

84%

Kloza S.

e-mentor

|

2009

|

nr 5

16-19

Wzrost znaczenia internetu we współczesnym społeczeństwie doprowadził do wielu przeobrażeń w obszarze kultury, zmieniając m.in. sposoby uczestnictwa w niej. Celem opracowania jest analiza oraz wskazanie możliwości, jakie dają narzędzia i usługi internetowe drugiej generacji (Web 2.0) w działaniach określanych mianem animacji kultury. Jest to również próba odpowiedzi na pytanie o zasadność prowadzenia tych działań w sieci i poprzez sieć. (abstrakt oryginalny)

17

Kultura i animacja kultury w kontekście działań politycznych i biznesowych

84%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2012

|

13

31-46

W artykule przedstawiono podstawowe, najważniejsze relacje, wzajemne związki i zależności pomiędzy sektorami kultury, polityki i biznesu. Omówiono warunki formalnoprawne, finanse, zróżnicowanie mechanizmów i źródeł wsparcia, zasady dystrybucji dóbr i środków finansowych oraz infrastrukturę kultury - bazę lokalową, wyposażenie i jakość przestrzeni.

18

Interpretacja przedstawień symbolicznych jako metoda personalizacji narracji przewodnickiej (na przykładzie analizy symboli zoomorficznych w wybranych godłach kamienic krakowskich)

84%

Janeczko K.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2019

|

nr 52

141-169

Cel. Identyfikacja autorskiej interpretacji przedstawień symbolicznych o charakterze zoomorficznym, jako rozwojowej i atrakcyjnej metody wzbogacenia interpretacji dziedzictwa historycznego w pracy przewodnika miejskiego oraz samodzielne konstruowanie tematycznych tras zwiedzania dla różnych grup odbiorców. Metoda. Analiza historyczno-kulturowa funkcji i istoty wybranych, pojemnych znaczeniowo symboli w charakterze naukowej interpretacji semiologicznej i pragmatycznego wzorca. Wyniki. Przeprowadzone analizy wykazały bogatą znaczeniową "pojemność" oraz związaną z tym atrakcyjność zoomorficznych przedstawień symbolicznych w architekturze starego Krakowa dla potrzeb przewodnictwa miejskiego. Ograniczenia badań i wnioskowania. Ze względu na ograniczenia o charakterze logistycznym, analiza dotyczy centrum starego Krakowa, z nielicznymi odniesieniami do szczególnie interesujących przedstawień poza centrum miasta. Implikacje praktyczne. Przedstawiona w pracy autorska koncepcja interpretacji symbolicznej dziedzictwa może znaleźć praktyczne zastosowanie jako "konkurencyjna rynkowo" forma personalizacji narracji przewodnickiej. Ważne jest też to, że można ją z powodzeniem zastosować w pracy ze zwiedzającymi w każdym wieku. Oryginalność. Artykuł łączy analizę historyczną, artystyczną oraz aspekty praktyczne i metodyczne. Przedstawione w pracy propozycje mogą stanowić interesujące przykłady do wykorzystania, zwłaszcza dla początkujących przewodników miejskich. Rodzaj pracy. Artykuł o charakterze przeglądowo-dydaktycznym, prezentujący autorskie metody narracji przewodnickiej w ujęciu praktycznym. (abstrakt oryginalny)

19

Wykorzystanie wielkich wydarzeń w promocji miasta - na przykładzie Katowic

67%

Cieślikowski K., Kantyka J.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2015

|

nr 40

29-41

Celem rozważań jest pokazanie różnych wydarzeń (kulturalnych, sportowych i biznesowych) jako skutecznej formy promocji, wykorzystywanej do kreowania pozytywnego wizerunku miasta i pozwalającej przełamywać stereotypy. W artykule przeprowadzono rozpoznanie typologii wydarzeń i zaproponowano także własną wraz z uzasadnieniem przyjętych kryteriów podziału. Autorzy dokonali analizy i charakterystyki wielkich wydarzeń zrealizowanych w ostatnich latach w Katowicach. Przedstawione statystyki potwierdzają duże znaczenie promocyjne tych wydarzeń i konieczność dalszego zaangażowania administracji miasta w utrzymanie cyklicznych i przyciąganie kolejnych imprez. (abstrakt oryginalny)

20

Rap się sprawdza

59%

Wójcik A.

Marketing w Praktyce

|

2018

|

nr 9

14-16

Artysta może z powodzeniem funkcjonować jako ambasador marki. Dotyczy to również raperów. Duża i długofalowa kampania, w której marka opiera się na wizerunku konkretnego artysty o wartościach korespondujących z tym, co reprezentuje marka, może przynieść nadspodziewane efekty. Specjalny gość marki staje się wówczas wzorcem jej konsumenta. W ramach kampanii można zaplanować szereg działań cross-mediowych, zrealizować eventy i koncerty, nagrać teledyski. Całość wpłynie pozytywnie na content marki i jej wizerunek. (abstrakt autora)