Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Consumer policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Model ochrony konsumentów w Unii Europejskiej
100%
Państwa demokratyczne długo nie widziały potrzeby ustanowienia odrębnych praw ochrony konsumentów. Zaważyła na tym wiara w zalety wolnego rynku oraz zaufanie do koncepcji suwerenności konsumenta. Polityka konsumencka pojawiła się dopiero na początku lat 70. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, natomiast w UE znacznie później. Jej początki były oparte na prawie miękkim i dopiero wpisanie zadań z zakresu ochrony konsumentów do prawa traktatowego stworzyło jej formalne podstawy. Pokazanie ułomności teorii ekonomii z punktu widzenia pozycji konsumenta na rynku, przyczyn późnego pojawienia się polityki konsumenckiej w UE i analiza głównych elementów modelu tej polityki są celami prezentowanego artykułu.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 8
121-136
Polityka konsumencka stanowi od lat obszar aktywnych działań rządów państw o rozwiniętej gospodarce rynkowej. Jej istotą jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i interesów ekonomicznych konsumentów, a także wspieranie ich prawa do informacji, edukacji i reprezentacji. Potrzebę ochrony tłumaczy asymetria pozycji rynkowej konsumenta wobec profesjonalnych uczestników obrotu gospodarczego i wynikające stąd zagrożenia jego interesów.
We współczesnej gospodarce walka toczy się o satysfakcję konsumenta. Zadowolony klient wraca do firmy, wygłasza na jej temat pochlebne opinie, dokonuje większych zakupów, przyprowadza swoich bliskich - staje się jej "ambasadorem". Aby tak się stało, muszą być honorowane jego prawa, musi być on spokojny, iż naturalne przyczyny jego słabości nie są wykorzystywane, że otrzymuje rzetelne informacje i dobry produkt.Mimo znacznych dokonań w zakresie polityki ochrony praw konsumenta w Unii Europejskiej, istnieje jednak jeszcze wiele problemów czekających na rozwiązanie. Wciąż trwają prace na rzecz osiągnięcia wyższego poziomu bezpieczeństwa produktów i usług oraz lepszej informacji rynkowej; należy przyspieszyć procedury reagowania na potrzeby konsumentów, stale zwiększając im możliwości wyboru; lepiej chronione muszą być konkurencja i stabilne prawo; ze względu na znaczne poszerzenie Unii ważne są wysiłki skierowane na rzecz wyrównania poziomu i jakości życia. (fragment tekstu)
|
2012
|
nr 34
97-107
Ochrona prawna konsumenta na rynku unijnym wzbudza wiele kontrowersji. Dotyczą one już etapu definiowania pojęcia konsument (węższego) i zakresu jego funkcji na rynku. Ma to miejsce m.in. w postaci odniesień do pojęcia klient (szerszego). W artykule przyjęto, że konsumentem są osoby fizyczne dokonujące zakupów na własny, prywatny, niezwiązany ze wykonywanym zawodem bądź działalnością gospodarczą użytek. Klienci to z kolei wszelkie osoby dokonujące zakupów. Również metody tworzenia systemu "ochrony konsumenta", w domniemaniu słabszej strony umowy handlowej, wzbudzają kontrowersje. Wynikają one z nierównomiernego dostępu do informacji produktowej. Unijna polityka konsumencka ma też swe "odniesienia ogólne". I. Sowa [2007, s. 29-65] zwrócił uwagę na fakt powiązania unijnej polityki konsumenckiej z integracją rynku wewnątrzunijnego oraz, co jest logicznym tautologizmem, ze zwiększaniem uprawnień konsumentów na rynku. Bez wątpienia każda osoba jest klientem, ale, z drugiej strony, nie każda operacja handlowa jest operacją "konsumpcyjną". W tym sensie pojęcie klient nie jest tożsame z pojęciem konsument. W sensie formalnoprawnym klient jest pojęciem szerszym, a różnica sprowadza się do zakresu uprzywilejowania (objęcia określoną gamą praw i przywilejów w transakcjach na rynku). Konsument jest więc klientem uprzywilejowanym na rynku w stosunku do pozostałej grupy podmiotów swej kategorii. Pojęcie to jest jednak nieostre, nie wyjaśnia, jakie grupy podmiotów-klientów mają być uznane za konsumentów. Ten aspekt wzbudza poważne kontrowersje przy ustalaniu wytycznych odnośnie do zakresu mającego obowiązywać prawa konsumenckiego w poszczególnych państwach członkowskich UE. (abstrakt oryginalny)
Dekada członkostwa Polski w Unii Europejskiej skłania do refleksji, jak ten okres zapisał się w dziedzinie ochrony polskich konsumentów. Celem rozważań jest odpowiedź na dwa zasadnicze pytania: jak polityka konsumencka realizowana na poziomie Unii Europejskiej przekłada się na ochronę konsumenta w Polsce i czy polski konsument jest bardziej świadomy swoich praw, kompetentny, dochodzi swoich roszczeń? Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. Przedstawione wyniki badań wskazują, że Polacy coraz lepiej postrzegają politykę konsumencką, ale wiedza konsumencka Polaków nie zawsze pozwala im na bycie partnerem wobec biznesu. Kwestia ochrony konsumenckich stanowi ważny element realizowanej polityki gospodarczej, ale także pełni ważną rolę społeczną. (abstrakt oryginalny)
Wydane w ostatnim czasie orzecznictwo Prezesa UOKiK dotyczące modyfikowania warunków umów zawartych z konsumentami przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych wskazuje, że kwestia ta budzi wątpliwości, pomimo rozbudowanej regulacji zawartej w Prawie telekomunikacyjnym. Niniejszy artykuł omawia problemy związane z wykładnią oraz stosowaniem tych przepisów, zestawiając je z odpowiednimi przepisami Prawa energetycznego określającymi tryb modyfikowania umów przez przedsiębiorstwa energetyczne. Wspólnotowe źródło obu regulacji, w postaci postanowień dyrektyw 2002/22/WE, 2003/54/WE i 2003/55/WE, pozwala na sformułowanie dla nich wspólnych wniosków. W szczególności, dotyczy to ich relacji z art. 3841 KC, którego stosowanie - jako przepisy szczególne - wyłączają. Jednocześnie, zakres zastosowania przepisów sektorowych, zwłaszcza w odniesieniu do warunków jednostronnego modyfikowania essentialia negoti oraz umów na czas oznaczony, determinuje regulacja nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich. Jak bowiem wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (sprawy Invitel, RWE Vertrieb, Alexandra Schulz) umowy zawierane z konsumentami przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne i energetyczne w istotnym zakresie jej podlegają. Jednocześnie analiza przepisów sektorowych wskazuje na to, że obowiązki związane z modyfikacją warunków umownych są dla tych przedsiębiorców do pewnego stopnia tożsame. Jak się wydaje, bardziej szczegółową regulację zawartą w prawie telekomunikacyjnym (określającą np. różne sposoby powiadamiania konsumenta) przedsiębiorstwa energetyczne mogą wykorzystywać na zasadzie analogii, w drodze wprowadzenia tych rozwiązań do swoich umów.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 305
253-262
Celem opracowania było zwrócenie uwagi na istotne czynniki y które wywierają wpływ na prawidłowe kształtowanie się marż handlowych. Problem ten jest szczególnie ważny dla przedsiębiorstw handlowych obecnie, w związku z pojawieniem się kategorii marż umownych. Jak wynika z opracowania, w procesie prawidłowego kształtowania marż handlowych należy uwzględnić szereg czynników. Nie sposób pominąć dwóch, jak się wydaje najistotniejszych w naszej rzeczywistości, a mianowicie pracochłonności obrotu, wyrażającej się gospodarczo i społecznie uzasadnionym poziomem kosztów oraz celów polityki konsumpcji. Oparcie się na pracochłonności stwarza przesłanki do podejmowania przez przedsiębiorstwa handlowe działań zgodnych z zasadami racjonalnego gospodarowania. Natomiast realizacja założeń polityki konsumpcji pozwoli uwzględnić preferencje społeczne, zwłaszcza w zakresie spożycia dóbr o daleko sięgających następstwach takich, jak: alkohol, książki, lekarstwa. (fragment tekstu)
Rozważań nad problematyką alternatywnego rozstrzygania sporów (tzw. ADR - Alterantive Dispute Resolution) w Unii Europejskiej nie sposób prowadzić w oderwaniu od określenia kontekstu lokalnego i próby zlokalizowania miejsca tej problematyki w rzeczywistości konkretnego kraju, co oczywiście odnosi się też do Polski - jednego największego z nowoprzyjętych państw członkowskim Unii Europejskiej. Takie podejście dyktuje zarówno istota systemów ADR, niejako wynikających z gruntu danej kultury organizacyjnej, czy systemu prawnego, jak również istoty zasady subsydiarności organizującej polityki UE. Istotnym zadaniem, stojącym przed polskim systemem ochrony konsumentów jest przystosowanie istniejących instytucji oraz instrumentów zaangażowanych w rozstrzyganie spraw konsumenckich do wymogów Wspólnego Rynku, a także powołanie nowych, tak aby były skuteczne na poziomie nie tylko krajowym ale i europejskim/wspólnotowym. (fragment tekstu)
Celem Komisji Europejskiej jest doprowadzenie do takiego stanu, aby do 2013 r. każdy obywatel UE wiedział, że może dokonywać zakupów w całej Unii w formie tradycyjnej i wirtualnej i miał poczucie skutecznej ochrony, a także każdy sprzedawca detaliczny wiedział, że może dokonywać sprzedaży na terenie Unii na podstawie jednego prostego zestawu przepisów. Co roku, z okazji Europejskiego Dnia Konsumenta (15 marca), Komisarz ds. Ochrony Konsumentów będzie wygłaszał przemówienie, w którym przedstawi osiągnięte postępy. Będzie również regularnie informować Radę, Parlament Europejski i państwa członkowskie o realizacji celów zapisanych w Strategii Polityki Konsumenckiej na lata 2007-2013. Do marca 2011 r. Komisja przedstawi sprawozdanie śródokresowe, a do grudnia 2015 r. opracuje sprawozdanie z oceny ex post. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 1-2
167-172
Celem ocenianego opracowania było określenie roli, jaką odgrywa ryzyko w wyborach i zakupach dokonywanych przez konsumentów. Jego realizacja wymagała: - usystematyzowania dorobku naukowego w zakresie decyzji nabywczych konsumentów, teorii postrzeganego ryzyka oraz w zakresie źródłowych i metodycznych podstaw badań ryzyka konsumentów. Autor przytoczył nazwiska i dorobek wielu znanych ekonomistów, by wymienić A. Smitha, A. Marshalla, T.B. Veblena, G.B. Beckera postrzeganego jako twórcę nowej "ekonomii rodziny", - określenia profilu ekonomiczno-demograficznego polskich konsumentów, - dokonania identyfikacji i interpretacji pojęcia ryzyka w decyzjach nabywczych konsumentów, - eksploracji postrzeganych przez konsumentów rodzajów ryzyka, a następnie określenia wpływu, jakie mają one na ich decyzje nabywcze, - poznania siły i znaczenia poszczególnych czynników determinujących poziom ryzyka postrzeganego przez konsumentów, - identyfikacji sposobów oceny poziomu ryzyka przez konsumentów oraz strategii redukcji nieakceptowanej lub nietolerowanej jego wielkości. Książka składa się z 5 rozdziałów, które w sposób logiczny i interesujący przybliżają Czytelnikowi poszczególne obszary badawcze związane z podjętą problematyką.(fragment tekstu)
Zdaniem autorki, monitorowanie różnych aspektów funkcjonowania konsumenta na jednolitym rynku przyczyni się do wyrównywania poziomu ochrony i edukacji konsumenckiej, a prowadzenie wspólnej polityki konsumenckiej wymaga współpracy i zrozumienia we wszystkich krajach członkowskich. Tymczasem, jak dowodzą wyniki badań, wewnętrzny rynek detaliczny UE jest daleki od integracji. Podobnie, w wielu obszarach, i to w stopniu zasadniczym, różni się otoczenie konsumenta w poszczególnych krajach członkowskich. Autorka zauważa jednak, że instytucje europejskie przywiązuje dużą wagę do problematyki konsumenckiej.
Artykuł poświęcony jest problematyce ochrony konsumentów i roli, którą może odegrać edukacja w podnoszeniu świadomości konsumentów na temat przysługujących im praw i dochodzenia roszczeń. Omówiono priorytety polityki konsumenckiej Unii Europejskiej na lata 2014-2020 na tle realizowanej strategii polityki przyjętej na lata 2007-2013. Ważne miejsce w skuteczności wdrażania polityki konsumenckiej odgrywa świadomość konsumencka. W artykule przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego na potrzeby projektu badawczego Ochrona i edukacja konsumentów na wybranych rynkach usług. Jak wynika z badań, poziom świadomości polskich konsumentów jest niski, co skutkuje brakiem należytego zainteresowania prawami konsumentów, nieznajomością instytucji i organizacji konsumenckich, a także niedocenianiem roli szkół na poziomie podstawowym i gimnazjalnym w edukowaniu konsumentów. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Survey the Effective Political Factors on Nationalism Consumption Development
63%
The current article is done with the aim of determining the effect of political factors level on nationalism consumption of Sanandaj county consumers in 133. The method of this article is exploratory - measurement. The objective society, consist of Sanandaj Islamic Azad and governmental university experts in the field of marketing that is a kind of limited society and all society members. The information collection tool includes a substantiative questionnaire with the Likret spectrum. For analyzing data, the SPSS statistic software and for surveying the level of criterion and precaution effective variables, the Nonparametric Binomial test was used. The analysis results showed that the effective political indexes on nationalism consumption development includes: the boycott position, the animus of governmental undertakers, revision in fiscal rules, the aperture level of country borders, the economic handicap of government in the political conferences and the prophecy of cultural system and media, that all these six indexes (factors) have an effect on nationalism consumption. (original abstract)
The article is based on an analysis of Polish and international legal acts, government programs and literature, and aims at presenting the concept and the scope of consumer policy in the period of systemic transformation in Poland. The publication features an analysis of the major factors shaping consumer policy in Poland in the years 1989-2004. Selected international legal acts affecting consumer protection in the years 1989-1997 were also analyzed. Elements of consumer policy present in selected governmental economic programs in the period of transformation were synthesized. It was assumed that consumer policy in the period of systemic transformation indirectly resulted from the economic policy of the government. Its shape was primarily affected by the social and economic transformation occurring since 1989 and the birth of free market economy. The process of adjusting the Polish legislation to the European Union standards, which began in 1991, and subsequent accession to the European Union in 2004 also played an important role.(original abstract)
W związku ze zmianami na rynku ubezpieczeniowym w Europie od kilku lat trwa debata na temat polityki konsumenckiej w zakresie usług finansowych. Zmiany związane z wprowadzeniem w życie Jednolitego Rynku Ubezpieczeń doprowadziły do wzmożonej konkurencji zarówno w zakresie stawek, jak i liczby oferowanych produktów, a także metod ich dystrybucji. Ten konkurencyjny rynek podlega szybkim i głębokim przemianom w zakresie popytu i podaży na produkty ubezpieczeniowe. Także polski rynek ubezpieczeniowy zmienia się nie tylko poprzez pojawienie się nowych firm ubezpieczeniowych, ale także w związku z rosnącymi potrzebami i wymaganiami klientów. Niesprzyjająca sytuacja gospodarcza z jednej, a rozwój płaszczyzn jej funkcjonowania z drugiej strony stawiają przed ubezpieczycielami nowe wyzwania. Pojawiają się nowe produkty uzupełniające dotychczasową ofertę. Ogólne warunki umów ubezpieczenia nie są już tak podobne do siebie jak kilka lat temu, istnieją także znaczne różnice w zakresie oferowanych stawek, co sprawia, że ubezpieczonym, przyzwyczajonym do dawnych rozwiązań oraz stosunkowo prostych porównań, jest coraz trudniej orientować się w ofercie ubezpieczeniowej i dokonywać optymalnych wyborów. Rosną też, wraz z pojawieniem się nowych sfer działalności oraz nowych form ryzyka, potrzeby klientów firm ubezpieczeniowych. Z drugiej strony, klienci są bardziej świadomi i mają coraz większe oczekiwania. Wykorzystują też możliwości wynikające z coraz większej konkurencji. Stają się bardziej krytyczni wobec oferowanych ubezpieczeń i coraz mniej lojalni w stosunku do dotychczasowych ubezpieczycieli. Sytuacja ta wymaga nowych umiejętności od ubezpieczycieli i bardziej wyrafinowanych technik ubezpieczenia i likwidacji szkód. Zakłady ubezpieczeń, aby utrzymać pozycję finansową, szukają racjonalizacji swoich procesów wewnętrznych. Jednym ze sposobów oszczędności kosztów jest tzw. outsourcing wybranych czynności ubezpieczeniowych. Także pośrednicy ubezpieczeniowi, chcąc pozostać na rynku, zmuszeni są doskonalić nie tylko swoje umiejętności sprzedaży i kontaktów z klientem, lecz także wiedzę merytoryczną. Konkurencja wpłynęła także na szukanie nowych metod promocji i doskonalenie sieci sprzedaży. Tradycyjne podejście do dystrybucji ubezpieczeń, oparte na usługach agentów i brokerów, coraz częściej zastępowane jest nowymi formami. Usługi bankowo-ubezpieczeniowe, które jeszcze kilka lat temu sprawiały wrażenie rozwiązań rewolucyjnych, mają już konkurencję w postaci jeszcze bardziej wyrafinowanych metod dystrybucji, związanych z funkcjonowaniem społeczeństwa informatycznego, oraz rozwiązań technicznych, co wpływa m.in. na znaczne przyspieszenie czasu zawierania umów. (fragment tekstu)
|
|
nr 42
217-231
Współcześnie wydaje się, że rzeczywiste poczucie wolności znajduje się w sferze konsumpcji. Z jednej strony jednostka nie ma istotnego wpływu na politykę państwa czy produkcję przedsiębiorstwa, a z drugiej - odnosi się wrażenie, iż wyłącznie na konsumenta i jego potrzeby skierowana jest cała produkcja. Wybór przecież należy wyłącznie do niego, a preferowanie modnych ekskluzywnych wyrobów stwarza poczucie mocy - jako nabywcy i konsumenta. Czy możliwe jest zatem ograniczenie wolności konsumpcji? (fragment tekstu)
W literaturze przedmiotu pod koniec lat 90. ubiegłego wieku pojawiło się nowe określenie "marketing doświadczeń" (ang. experience marketing), oznaczające, iż na doświadczenie klienta związane z organizacją składa się wiele oddzielnych incydentów, a także że organizacja musi zwracać uwagę na te incydenty całościowo, z punktu widzenia klienta. Tak więc, na doświadczenie klienta składa się suma wszystkich racjonalnych i emocjonalnych punktów styczności, jakie ma organizacja z klientem. Każda interakcja, którą klient ma z marką/produktem/usługą jest doświadczeniem. Marketing doświadczeń to każda marketingowa inicjatywa, którą podejmuje przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwa działające zgodnie z zasadami marketingu doświadczeń "starają się integrować i zarządzać wszystkimi doświadczeniami, które klient czy konsument może mieć w związku z przedsiębiorstwem, począwszy od pracowników, którzy odpowiadają na telefon po wykładanie dywanami podłóg". Celem marketingu doświadczeń jest dostarczanie zapadających w pamięć doświadczeń, które będą emocjonalnie wiązać klientów z marką. (abstrakt oryginalny)
|
2015
|
nr 9
20-21
Po dekadach królowania infantylnych i stereotypizujących kampanii skierowanych do kobiet przyszedł czas na swoistą rehabilitację. Jest nim femvertising. W dekadach poprzednich konwencjonalne komunikowanie czy też lansowanie stereotypów skutecznie obniżyły bowiem poczucie pewności i samoocenę kobiet, czego skutkiem jest chociażby słaba, rachityczna obecność płci pięknej jako ekspertek w mediach czy na wysokich stanowiskach w biznesie. A femvertising opiera się na nowym przekazie, który uwzględnia potrzeby, oczekiwania i bazuje na zrozumieniu trudności, z którymi na co dzień współczesne kobiety się stykają. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.