Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Conceptualizing Creative Economy

100%

Noga M., Krawiec M.

Torun International Studies

|

2017

|

nr 1(10)

127-137

In the present papers, the authors analyse the new phenomenon in the global economy, which is creative economy. It is only since 1998, when the Ministry of Culture of Great Britain announced "the map" of creative industries in Great Britain, the world-wide professional economic literature has launched intensive studies over the entirety of creative economy, the foundation of which were cultural industries. Creative industries constitute a sharply delineated economic structure, referred to by the authors as a structural entity which yield itself to structural analysis. The aim of the paper is an attempt to define creative economy as a structural entity, which would entail certain consequences in an economic theory as well as in the practices of both domestic and global economy. (original abstract)

2

Rola zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwach sektora kreatywnego

100%

Ziółkowski S.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2018

|

t. 19, z. 8, cz. 1 Wyzwania w zarządzaniu zasobami ludzkimi we współczesnych organizacjach. Od teorii do praktyki

427-438

Celem opracowania są - w warstwie semantycznej - przegląd znanych definicji i próba konceptualizacji pojęcia "sektor kreatywny". W dalszej kolejności autor dokonuje analizy znaczenia procesu zarządzania wiedzą - jako strategicznego zasobu dla przedsiębiorstw działających w przemyśle kreatywnym, wskazując na kluczowy w tym kontekście proces eksternalizacji wiedzy ukrytej pracowników.(fragment tekstu)

3

Sektor kultury i kreatywny w Polsce: istota, mechanizmy i ograniczenia oraz główne tendencje rozwoju

100%

Żak K.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Biznes w kulturze - kultura w biznesie

18-31

Splot i coraz silniejsze oddziaływanie takich zjawisk, jak: innowacyjność, globalizacja i nowe modele biznesowe, dynamiczne zmiany technologiczne, konwergencja i innowacje oparte na użytkownikach, transfer wiedzy między sektorami oraz zwiększenie znaczenia zagadnień proekologicznych, powodują, że traci na znaczeniu wąskie - klasyczne - pojmowanie sektora kultury, a w jego miejsce coraz powszechniej stosuje się pojęcie sektora kultury i kreatywnego. To nowe podejście jest ściśle związane z koncepcją tzw. kreatywnej gospodarki. W opinii R. Floridy [2010, s. 61] jej fundamentami, oprócz sektora kultury i kreatywnego, są: innowacje technologiczne, budowanie atrakcyjnego klimatu (tzw. creative milieii) i koncentracja talentów. Dzięki połączeniu ze sobą tych różnorodnych składników powstaje coś, co nazywamy kreatywną gospodarką. (fragment tekstu)

4

Przemysły kultury w erze dostępu

84%

Janowska A. A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2017

|

z. 158

179-199

Przemysły kultury, gdzie wytwarza się produkty kultury przeznaczone do masowej reprodukcji, dystrybucji i eksportu, okazały się szczególnie podatne na przemiany technologiczne, jakie charakteryzują tzw. erę dostępu. Można wręcz mówić o twórczej destrukcji, jaka się dokonuje w tych obszarach. Z jednej strony innowacje w dziedzinie cyfryzacji spowodowały wyczerpanie się dotychczasowych modeli biznesowych, gwałtowny spadek przychodów, a nawet widmo niemożności finansowania produkcji kulturalnej przez firmy. Z drugiej strony, mówić można o rozwoju rynków dóbr komplementarnych: dostępu i IT, a także o powstawaniu nowych firm i modeli biznesowych. Przemiany te skutkują poważnymi wyzwaniami, szczególnie dla krajowej polityki kulturalnej. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, jakie zagrożenia, wyzwania i szanse dla przemysłów kultury, gospodarki i ogólnego dobrobytu kryją się na styku gospodarki cyfrowej i przemysłów kultury.(abstrakt oryginalny)

5

Przemysły kultury w rozwoju miast.Wybrane aspekty

84%

Środa-Murawska S., Szymańska D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2013

|

nr 107 Kultura, kreatywność i biznes Wyzwania dla polityki regionalnej

85-98

Celem niniejszego opracowania jest wskazanie wieloaspektowości pojęcia "przemysły kultury" w świetle literatury przedmiotu oraz przykładów z różnych miast świata. W artykule autorki podejmują próbę określenia, czym są przemysły kultury i podkreślają ich rolę w rozwoju społeczno-gospodarczym współczesnych miast. Przeprowadzone badania wykazały, że przemysły kultury przyczyniają się do ożywienia społeczno-gospodarczego miast, zmieniają ich wizerunek; tworzą specyficzny creative milieu, generują nowe miejsca pracy oraz porządkują przestrzeń publiczną i prywatną oraz podnoszą walor środowiskowy miast.(fragment tekstu)

6

Handel wewnątrzregionalny produktami kultury i przemysłów kreatywnych wybranych ugrupowań integracyjnych

84%

Znojek M.

Studia i Prace WNEiZ US

|

2018

|

nr 53 T. 1. Gospodarka regionalna i międzynarodowa

123-135

Celem artykułu jest określenie tendencji rozwoju handlu wewnątrzregionalnego w obrotach produktami kultury i przemysłów kreatywnych (CCI) wybranych ugrupowań integracyjnych. Do oceny zmian w handlu wewnątrzregionalnym produktami CCI wykorzystano udziały handlu wewnątrzregionalnego w obrotach oraz wskaźniki intensywności handlu wewnątrzregionalnego. Z przeprowadzonych badań wynika, że w okresie 2005-2015 w trzech z czterech analizowanych stowarzyszeń (UE, NAFTA i ASEAN) handel dobrami CCI ukierunkowany był na członków ugrupowania, natomiast w jednym z nich (MERCOSUR) - na zewnątrz. Udział handlu wewnątrzregionalnego w handlu produktami CCI w badanych ugrupowaniach kształtował się trwale na niższym poziomie niż w ich obrotach ogółem. UE-25, MERCOSUR I NAFTA wykazywały także niższą intensywność obrotów wewnętrznych dobrami CCI niż obrotów towarowych ogółem, natomiast w ASEAN w niektórych latach badanego okresu intensywność handlu wewnątrzregionalnego produktami CCI przewyższała intensywności handlu wewnętrznego ogółem. Za jedną z przyczyn mniejszej roli handlu wewnętrznego w wymianie produktów CCI niż w wymianie całkowitej można uznać niższy poziom liberalizacji obrotów dobrami CCI niż towarami ogółem, wynikający ze specyfiki polityki handlowej w sferze wymiany produktami CCI. (abstrakt oryginalny)

7

Culture industries w kreowaniu konkurencyjności miast w Polsce w latach 2009 - 2011

84%

Płaskonka-Pruszak E. M.

Progress in Economic Sciences

|

2015

|

nr 2

W artykule dokonano wyjaśnienia tytułowych culture industries w myśl autorskiej definicji przemysłów kultury. Zarysowano również współczesne postrzeganie zależności między ekonomią (gospodarką) a kulturą. Następnie przedstawiono metodykę oraz przebieg procesu badawczego konkurencyjności miast kreatywnych według autorskiego narzędzia badawczego - Indeksu Konkurencyjności Miast Kreatywnych. Artykuł kończy przedstawienie wyników - rankingu miast kreatywnych oraz charakterystyka wspomnianego Indeksu.(abstrakt oryginalny)

8

Przemysły kultury i ich lokalne klastry : przypadek Katowic

84%

Budziński M., Drobniak A.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Kreatywne miasta i aglomeracje. Studia przypadków

217-235

Przedstawiono miejsca lokalizacji podmiotów działających w sektorze i przemysłach kultury w Katowicach, a także omówiono zalążki lokalnych skupień powstających wokół instytucji kulturalnych posiadających ugruntowaną pozycję na mapie kulturalnej miasta. Zaprezentowano także wnioski z badania przemysłów kultury i ich lokalnych klastrów w Katowicach.

9

Przemysły kultury i ich lokalne klastry : przypadek Bytomia

84%

Polko A., Wrana K.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Kreatywne miasta i aglomeracje. Studia przypadków

237-256

Omówiono sytuację społeczno-gospodarczą i potencjał kulturalny Bytomia, miejsca lokalizacji podmiotów działających w sektorze i przemysłach kultury oraz zalążki lokalnych skupień w sektorze i przemysłach kultury.

10

Przemysły kultury jako czynnik zrównoważonego rozwoju miast i aglomeracji

84%

Janikowski R.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2010

|

Rola sektora kultury i przemysłów kreatywnych w rozwoju miast i aglomeracji

52-64

Kanonicznym elementem późnej nowoczesności stała się konieczność wdrażania zasad alternatywnego rozwoju określanego terminem rozwój sustensywny (zrównoważony). Jednocześnie odkryciem ostatnich dekad jest to, że nośnikiem i generatorem dobrobytu, wysokiej jakości życia może być i jest kultura oraz wiedza jako przedmiot i środek rozwoju. Przemysły kultury i kreatywne mają już znaczy udział w produkcie krajowym wielu państw europejskich, podobnie jak turystyka kulturowa. Są to elementy interaktywnie współtworzące kolejną fazę rozwoju ludzkości w kierunku gospodarki opartej na wiedzy, opartej na sektorze tercja mtm. Jednocześnie należy podkreślić, że ta forma gospodarki cechuje się wypełnianiem zasad i całej istoty rozwoju sustensywnego. Nie jest ona zbyt uciążliwa dla środowiska przyrodniczego, generuje wiele miejsc pracy, wspomaga procesy spójności społecznej, a także, co szczególnie ważne, wzmacnia i poszerza zastaną kulturę. Z drugiej jednak strony zmienione muszą zostać zasady funkcjonowania państw, w tym kreowania kierunków rozwoju. Ponowoczesne państwa, obok indywidualnej odpowiedzialności wobec swoich społeczeństw, ponosić muszą zbiorową odpowiedzialność za życie na Ziemi. Muszą być kustoszami wspólnego życia obywateli wszystkich krajów między innymi przez ciągłe i trwałe poszerzanie możliwości rozwojowych, stwarzanie podstaw do rozwoju innych niż wydobywczy czy ciężki typów przemysłu, takich jak przemysły kultury i kreatywne. Przemysły te tworzą bowiem podstawy do osiągania celów zrównoważonego rozwoju. (fragment tekstu)

11

Przemysły kultury - ekonomiczny wymiar sektora kultury

84%

Smoleń M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2003

|

4

61-71

W artykule omówiono zmiany modelu organizacji i finansowania sektora kultury oraz przedstawiono ekonomiczny wymiar sektora przemysłów kultury w wybranych krajach UE.

12

Financing of Cultural Projects Through Crowdfunding Platforms in Poland Using the Example of wspieramkulture.pl

84%

Kędzierska-Szczepaniak A., Próchniak J.

Nauki o Zarządzaniu / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2018

|

23

|

nr 3

12-22

Finansowanie kultury jest szczególnie ważne ze względu na rosnący globalnie popyt na środki finansowe w kulturze wobec sceptycznego nastawienia do finansowania kultury przez tradycyjne instytucje finansowe. Jednym ze sposobów pozyskania środków jest wykorzystanie finansowania społecznościowego i platform crowdfundingowych, których rola nie ogranicza się wyłącznie do pozyskania kapitału, ale również do kreowania popytu czy zainteresowania wśród interesariuszy. Społeczne wsparcie kultury szybko wzrasta w Stanach Zjednoczonych oraz stopniowo w krajach UE. Analiza rynku platform wspierających kulturę w Europie pozwoliła badaczom sformułować wnioski dotyczące tych projektów oraz śledzić trendy rynkowe. Finansowanie społecznościowe i pośredniczące w nim platformy crowdfundingowe mogą stać się szansą dla wielu pomysłów kulturalnych, które bez takiego wsparcia nie miałyby możliwości zaistnienia na rynku. Nawet jeżeli projekt nie zakończy się sukcesem, jego pomysłodawca zdobywa wiedzę, poznaje opinie społeczeństwa i ma szansę na stworzenie czegoś innego, bardziej dopracowanego w przyszłości.(abstrakt oryginalny)

13

The Meaning and Prospects of Cultural Sector Development : Problems and Challenges of Cultural Policy in Poland

84%

Namyślak B.

Economic and Regional Studies

|

2015

|

8

|

nr 3

51-66

Artykuł ma charakter teoretyczny. W pierwszej części wyjaśniono stosowane w artykule pojęcia takie jak kultura, przemysły kultury, kultura wysoka i popularna. Następnie nakreślono znaczenie polityki kulturalnej, problemy tego sektora, w tym kwestię jego dochodowości oraz wpływ na rozwój miasta/regionu. Drugą część artykułu poświęcono natomiast rozwojowi kultury w Polsce. Omówiono problemy i wyzwania stojące przed sektorem kultury. Ostatnią część opracowania poświęcono wizerunkowi kultury w Polsce w zestawieniach statycznych.(abstrakt oryginalny)

14

Przemysły kultury - przykład Katowic

84%

Staś K.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2008

|

Kreatywna aglomeracja - potencjały, mechanizmy, aktywności: podejścia metodologiczne

101-110

Jedną z determinant aktywności kreatywnych miast i regionów jest kultura, która jako istotny czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego buduje potencjał intelektualny obszarów, wpływa na ich atrakcyjność osiedleńczą i lokalizacyjną oraz tworzy specyficzny rynek dóbr i usług wytwarzanych przez podmioty zaliczane do kategorii "przemysłów kultury". Celem opracowania jest przedstawienie zagadnienia "przemysłów kultury" na przykładzie Katowic na podstawie danych z rejestru REGON za lata 1998 i 2006 oraz próba odpowiedzi na pytanie, jak samorząd terytorialny może wspierać rozwój sektora "przemysłów kultury", a przez to wzmacniać aktywność kreatywną miast i regionów. (fragment tekstu)

15

Marketing w instytucjach kultury - potrzeby i obawy

84%

Kwiecień A.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Biznes w kulturze - kultura w biznesie

32-40

Rynek kultury i sztuki jest specyficzny, jednak podlega takim samym mechanizmom jak inne. Dla podmiotów działających w sferze kultury aktualne trendy rynkowe niosą nowe, trudne wyzwania, które mogą stać się wielką szansą na rozwój, ale często są ogromnym problemem, czasem wręcz niemożliwym do pokonania. Niegdyś sektor kultury znajdował się pod specyficzną opieką państwa, jednak to się skończyło i dziś instytucje kultury muszą sobie radzić same. Dla każdej z nich sukces ma inny wymiar i każda stawia sobie inne cele. Jednym zależy tylko na możliwości przetrwania na rynku i proponowania oferty zadowalającej nieliczne grono uczestników, ale funkcjonuje też w naszym kraju wiele instytucji, którym taka satysfakcja nie wystarcza. Dla nich ważny jest przede wszystkim wymiar jakościowy sukcesu, zbudowanie pozytywnego wizerunku w branży, zdobycie odpowiednich grup odbiorców. Podmioty kultury nabywają przekonania, że - mówiąc słowami A. Giddensa - nie można dziś rynkowi powiedzieć "nie", a jedyna możliwość, to sprawić, by pracował dla ludzi [Jedlewska, 2006, s. 95]. (fragment tekstu)

16

Sektor kreatywny w gospodarce

84%

Namyślak B.

Gospodarka Narodowa

|

2014

|

nr 2

153-176

Celem artykułu jest usystematyzowanie podstawowych pojęć związanych z sektorem kreatywnym. Najwięcej uwagi poświęcono dwóm pojęciom: działalności twórcze i przemysły kultury. Zwrócono również uwagę na wzrastającą rolę przemysłów kultury oraz dokonano zestawienia najważniejszych problemów związanych z rozwojem i badaniem działalności twórczych. Artykuł ma charakter teoretyczny. Realizacja wyznaczonych celów pracy wymagała obszernych studiów literatury, w dużej mierze zagranicznej. Za sektor kreatywny (creative knowledge sector) w gospodarce narodowej uważa się ten, na który składają się działalności oparte na własności intelektualnej, mające korzenie w kulturze i nauce. W sektorze tym wyróżnia się dwie podstawowe grupy: działalności twórcze (creative industries) oraz tzw. działalności o dużym stopniu nasycenia wiedzą (knowledge intensive industries). Znaczenie tych przemysłów we współczesnej gospodarce wzrasta, a ich stan wpływa bezpośrednio lub pośrednio na rozwój miasta/regionu m. in. przez aktywizację potencjału ludzkiego, tworzenie miejsc pracy, rozwój sektorów komplementarnych związanych pośrednio z kulturą (np. turystyki i rekreacji), stymulowanie rewitalizacji obiektów poprzemysłowych czy udział w tworzeniu pozytywnego wizerunku miasta/regionu. Niemniej jednak rozwojowi działalności twórczych towarzyszą liczne problemy, w tym brak zaufania wobec tych dziedzin, powszechna opinia o ich nieproduktywności oraz brak metodologii oceny działalności twórczych. (abstrakt oryginalny)

17

Rola drobnych gospodarstw rolnych w tworzeniu kapitału i dziedzictwa kulturowego wsi

84%

Bukraba-Rylska I.

Problemy Drobnych Gospodarstw Rolnych

|

2012

|

nr 1

43-60

Drobne gospodarstwa rolne są nie tylko korzystniejszą formą gospodarowania, lecz także gwarancją silnych relacji międzyludzkich. Już przed pierwszą wojną światową dostrzegano, że drobne gospodarstwa dają tym większą produkcję z hektara, im są mniejsze. Dotychczas w większości koncepcji naukowych zjawiska kultury wiejskiej były pomijane bądź traktowane jako obiekt wymagający dofinansowania, a nie potencjalne źródło dochodu mieszkańców wsi. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele, m.in. przeświadczenie, że kultura jako towar luksusowy wymaga pielęgnowania i dofinansowania, zatem w przypadku braku pieniędzy należy pogodzić się z zaniechaniem działań na jej rzecz. Badania nad znaczeniem miejscowego dziedzictwa dla życia kulturalnego małych miejscowości wykazały, że najlepiej znane przez respondentów są zabytki, a na drugim miejscu plasują się wydarzenia historyczne. Małe miejscowości często nie nawiązują do rodzimego folkloru, oferując rozrywki bazujące na popkulturze i zachodnich wzorcach. Jednym z niewielu przejawów kultury regionalnej są festyny, jednak treści kulturalne schodzą tam na drugi plan, stając się tłem dla spotkań towarzyskich. Powstaje zatem problem kapitalizacji i komercjalizacji zasobów kulturowych. Należy zwrócić uwagę na nowe sposoby kapitalizacji zasobów kulturowych, jak np. "przemysły kultury". Tworzą je przedsiębiorstwa niezależnych wykonawców i twórców branży artystycznej, księgarskiej, filmowej i innych. Zaletą ich działań jest to, że inicjatywy, mimo że podejmowane z myślą o celach ekonomicznych, będą miały zdolność kreowania kapitału społecznego danych środowisk. Celem działań powinno być uruchomienie potencjału drobnych gospodarstw rolnych oraz skonstruowanie otoczenia instytucjonalnego i sieci kooperacji, tak aby maksymalnie wykorzystać możliwości tych gospodarstw. (abstrakt oryginalny)

18

Transfer of Japanese Culture Patterns on the Example of a Comic Book

84%

Bazylewicz T.

Studia Historiae Oeconomicae

|

2018

|

36

|

nr 1

105-123

The interest of Japanese readers in the comic book to this day shows a stable level, and the entire cultural industry there has grown into one of the most profitable in the world. It is not surprising that Japanese pop culture has begun global expansion, succeeding in its successful march in the West. In 2006, the New York Times wrote that the Japanese comic strip represents one of the better-growing publishing sectors in the US [Kelts R. 2006: 19]. The charm of the so-called manga has not been resisted even by Europe, becoming an equally lucrative market. Eventually, Polish society willingly joined the fascination with far eastern picture art.(fragment of text)

19

Rola funduszy unijnych w rozwoju sektora kreatywnego

84%

Tomczyk M., Burzec-Burzyńska E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2013

|

nr 103 Rola funduszy unijnych w rozwoju społeczno-gospodarczym regionu

265-275

Sektor kreatywny i kultury są nie tylko jednym z gorących tematów ostatnich lat, ale także motorem napędowym ekonomii regionalnej. Leżąc na pograniczu kultury i ekonomii sektor kreatywny pobudza biznes, technologię i społeczeństwo oraz wpływa na rozwój regionalny. Co oznacza, że sektor kreatywny staje się ważnym komponentem w nowej, postindustrialnej, opartej na gospodarce ekonomii. Sektor kreatywny w ostatnich latach kreuje więcej miejsc pracy niż inne sektory, jest również czynnikiem w wyrównywaniu różnić społecznych i budowaniu spójności. Ze względu na specyfikę działania sektora kreatywnego fundusze UE odgrywają dużą rolę w budowaniu jego potencjału. (abstrakt oryginalny)

20

Ict and 'Free' Culture : an Analysis of New Business Models for Cultural Goods on the Internet

84%

Janowska A.

Gospodarka, Rynek, Edukacja

|

2016

|

17

|

nr 4

28-32

Przełom technologiczny spowodował, że przemysły kultury, bądź szerzej - kreatywne, takie jak przemysł wydawniczy, prasowy, produkcji telewizyjnej i radiowej, muzyczny, filmowy, wytwarzające dobra informacyjne, zaczęły się gwałtownie zmieniać. W efekcie wiele dóbr kultury zaczęło być dostępnych dla użytkowników internetu całkowicie za darmo. Co więcej, zaczęły również powstawać nowe modele biznesowe, umożliwiające darmową dystrybucję tych dóbr. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie ekonomicznej efektywności "darmowych" modeli biznesowych, których typologię zaproponował Chris Anderson, w odniesieniu do wspomnianych wyżej przemysłów, a także możliwy wpływ tych modeli na "tradycyjną" część przemysłów kultury. (abstrakt oryginalny)