Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Gospodarowanie środkami trwałymi
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem tego artykułu jest próba oceny wskaźników analitycznych dotyczących technicznego uzbrojenia pracy, uważanego za jeden z ważniejszych obiektów analizy gospodarowania środkami trwałymi. Wzrost tego uzbrojenia stanowi bowiem istotny element postępu techniczno-ekonomicznego i zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstw. Na zajęcie się problemem pomiaru uzbrojenia pracy wpłynęła duża różnorodność poglądów na ten temat, zawartych w literaturze przedmiotu. (fragment tekstu)
Od 1 stycznia 1995 r. obowiązuje ustawa o rachunkowości, która reguluje zakres rachunkowości. W przypadku jednostek sektora finansów publicznych obok ustawy o rachunkowości wprowadzono przepisy szczegółowe. W pierwszym etapie było to Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28.07.2006 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządów terytorialnych oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych. Nowelizacja ustawy o rachunkowości, a także nowelizacja ustawy o finansach publicznych spowodowała potrzebę zmian w zakresie powyższego rozporządzenia, stąd obecnie obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5.07.2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Jednostki budżetowe oraz samorządowe zakłady budżetowe, w zakresie środków trwałych, zobowiązane są do stosowania zapisów ustawy o rachunkowości, ustawy o finansach publicznych oraz rozporządzenia Ministra Finansów. W przypadku wartości minimalnej środków trwałych czy też stawki amortyzacji jednostki te posiłkować się muszą zapisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. (fragment tekstu)
Przedsiębiorstwa komunalne świadczą usługi lokalne o charakterze zbiorowym. Powinny być one realizowane w sposób ciągły i trwały, by w pełni zaspokajać występujący na nie popyt. W przedsiębiorstwach komunalnych najważniejszym elementem majątku są środki trwałe, które stanowią podstawę materialną prowadzonej działalności. Właściwe gospodarowanie majątkiem trwałym ma zasadniczy wpływ na wielkość, jakość i regularność produkcji, zmniejsza ryzyko wystąpienia przerw w świadczeniu usług i zapewnia ciągłość zaspokajania potrzeb mieszkańców. W konsekwencji kształtuje ono wysokość przychodów przedsiębiorstwa, jego kosztów i wyników finansowych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności przedsiębiorstw komunalnych, w tym strukturę środków trwałych, aspekty związane z gospodarowaniem majątkiem trwałym oraz sposoby pomiaru efektywności jego wykorzystania. (abstrakt oryginalny)
Podstawowym składnikiem rzeczowego kapitału trwałego w przedsiębiorstwie są środki trwałe, które służą celom produkcyjnym przez dłuższy okres, zachowując przy tym swoją naturalną postać fizyczną. Omówiono podstawowe zasady gospodarowania majątkiem trwałym, a także proces użytkowania tego majątku i jego uwarunkowania. Przedstawiono także ekonomikę eksploatacji, od której zależy przetrwanie i poprawne funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa. Na koniec omówiono rentowność składników majątku trwałego oraz reprodukcję tego majątku.
Celem opracowania jest zbadanie zależności między efektywnością i sprawnością funkcjonowania małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) a ich wielkością, określoną liczbą osób zatrudnionych i wartością rzeczowych aktywów trwałych. Do badań wybrano małe i średnie przedsiębiorstwa z regionu świętokrzyskiego, gdyż dominują one w strukturze funkcjonujących jednostek gospodarczych. Region ten charakteryzował się dotychczas także niskim poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego. Po wejściu do Unii Europejskiej (UE) regiony gospodarczo słabiej rozwinięte mają duże możliwości uzyskania dodatkowych środków finansowych na rozwój i modernizację sfery usługowo-wytwórczej. W dużym stopniu dotyczy to także małych i średnich przedsiębiorstw. (fragment tekstu)
W artykule omówiono temat przywracania sprawności używanych obiektów technicznych do stanu początkowego. Przedstawiono zakres pojęciowy oraz formy odnawiania obiektów technicznych. Zaprezentowano przykłady upgradingu oraz proces doboru metody przeprowadzenia oceny ekobilansowej upgradingu.
Analiza systemu przepływów materiałowo-energetycznych może być podstawą oceny stanu gospodarowania surowcami i materiałami oraz paliwami i energią w przedsiębiorstwie. Identyfikując bowiem gospodarowanie materiałami i energią w jego fizycznym wymiarze z całokształtem przepływów materiałowo-energetycznych można stwierdzić, że miarą efektywności jego gospodarowania powinna być minimalizacja zakłóceń w przepływie tych strumieni przez wszystkie realne strefy /podsystemy/ przedsiębiorstwa. Stąd zapewnienie szybkiego ruchu strumieni materiałowo-energetycznych przez wszystkie fazy ich przepływu w przedsiębiorstwie, czyli zaopatrzenie, produkcję i zbyt należy uznać za jeden z podstawowych warunków gwarantujących efektywność działania przedsiębiorstwa jako całości. (fragment tekstu)
Gospodarowanie w przedsiębiorstwie ma miejsce zawsze w konkretnej sytuacji wynikającej z systemu gospodarowania państwa oraz z obiektywnie i subiektywnie ukształtowanej sytuacji przedsiębiorstwa, zdeterminowanej wielkością posiadanego kapitału, zasobów czynników produkcji, ich poziomem technicznym, organizacyjnym i społecznym, które określają rzeczywistą pozycję przedsiębiorstwa w systemie gospodarczym, a w warunkach rynkowych jego konkurencyjność. Ograniczoność zasobów czynników produkcji, coraz trudniejszy do nich dostęp, stosowana w polskich warunkach polityka trudnego pieniądza eliminują możliwość stosowania ekstensywnego /ilościowego/ sposobu gospodarowania. W tej sytuacji racjonalność działania gospodarczego nie jest już warunkiem sukcesu, lecz warunkiem przetrwania gospodarującej społeczności. Sytuacyjne warunki gospodarowania stworzone przedsiębiorstwu przez państwo wynikają z przyjętej koncepcji rozwoju, stanowiącej zbiór społecznych, politycznych, gospodarczych i technicznych rozstrzygnięć głównych problemów, które niesie ze sobą rozwój. (fragment tekstu)
Zasadniczym celem opracowania jest weryfikacja empiryczna hipotezy badawczej stwierdzającej, iż amortyzacja odgrywa decydującą rolę w kształtowaniu majątkowej strategii gospodarowania kapitałem zasobowym przedsiębiorstwa. Pod pojęciem majątkowej strategii gospodarowania kapitałem zasobowym przedsiębiorstwa można rozumieć realizację długookresowego zarządzania aktywami trwałymi przedsiębiorstwa, zorientowanego na wartość kapitału zasobowego. Majątkowy nurt strategii gospodarowania kapitałem zasobowym wraz z nurtem mającym charakter finansowy odnoszą się do metod oraz sposobów pozyskiwania, gromadzenia i wykorzystywania składników kapitału zasobowego, prowadzącego do wzmocnienia roli i znaczenia kapitału zakładowego, a w konsekwencji kapitału własnego danego podmiotu. Istotą tych strategii jest zatem tworzenie długoterminowych warunków funkcjonowania danego podmiotu oraz jego skutecznego i racjonalnego rozwoju. (fragment tekstu)
Wykorzystanie majątku trwałego należy ujmować jako całokształt organizacyjnie uporządkowanych, wzajemnie powiązanych działań, zmierzających do zgodnego z przeznaczeniem zastosowania środków trwałych. W podejmowanej analizie przedstawione są problemy organizacji i strategii racjonalnego gospodarowania oraz racjonalnego wykorzystania środków trwałych. W tym względzie przerwy w eksploatowaniu i użytkowaniu związane ze świadomie ustalonym cyklem resursowo-remontowym, a warunek skuteczności strategii użytkowania kapitału trwałego, jako jej pozytywne sprzężenie z ogólną strategią rozwoju przedsiębiorstwa.
Celem powyższego artykułu było wskazanie możliwych w praktyce gospodarczej manipulacji księgowych, które mogą mieć zastosowanie w procesie zarządzania kosztami. Problemy te przedstawiono na przykładzie nie do końca przejrzystej różnicy między wydatkami na remont a ulepszenie środka trwałego. W każdym przypadku prac na majątku trwałym należy określić, co jest środkiem trwałym będącym obiektem prac i w odniesieniu do tego obiektu ocenić, czy wzrosła jego wartość użytkowa - przy czym ocena wzrostu wartości użytkowej odnosi się do środka trwałego jako całości i do jego wartości użytkowej z dnia przyjęcia do użytkowania. (fragment tekstu)
Gospodarstwa ogrodnicze w Polsce łączy z unijnymi wysoki poziom aktywów trwałych w strukturze majątku, jak również duża kapitałochłonność produkcji. Dominują przede wszystkim ziemia wraz z uprawami trwałymi i budynki. Podstawową różnicę stanowi jednak sposób ich wykorzystania, przekładający się na efekty produkcyjne. Pod tym względem ogrodnicy polscy prezentują się bardzo niekorzystnie, a na dodatek nie zaobserwowano z upływem czasu znaczącej poprawy sytuacji. (abstrakt oryginalny)
W artykule autor dokonuje krytycznej analizy i przedstawia zagadnienia związane z badaniem efektywnego zarządzania środkami trwałymi w świetle literatury przedmiotu. W szczególności autor przedstawił rachunek funkcjonowania majątku trwałego oraz oszacował jego prezentację w teoretycznych i praktycznych rozważaniach ekonomicznych. Autor szczegółowo omówił także prezentowane w literaturze specjalistycznej - w różnym kontekście iw mniejszym lub większym stopniu - różne sugestie dotyczące wyboru, klasyfikacji i schematu wskaźników ilustrujących efektywność środków trwałych i stopień ich wykorzystania. Przegląd dotychczasowych wysiłków w tym zakresie ukazał, jak niedoskonałe są narzędzia pomiaru, szacowania i efektywności gospodarowania środkami trwałymi, którymi wciąż posługuje się nauka ekonomii i organizacji przedsiębiorstw przemysłowych.
Celem niniejszego opracowania jest zbadanie i ocena racjonalności wykorzystania zasobów majątku trwałego zainstalowanego w przemyśle uspołecznionym województwa pilskiego. Opracowanie ma charakter empiryczno-poznawczy. Chodzi w nim przede wszystkim o określenie zmian w wykorzystaniu majątku trwałego w latach 1975-1979, ujawnienie niedociągnięć w tej dziedzinie oraz wykazanie możliwości poprawy. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w rozpatrywanym okresie następował dość szybki wzrost zasobów przemysłowego majątku trwałego województwa pilskiego. Rosnącym zasobom nie towarzyszył jednak zadowalający wzrost wykorzystania zainstalowanych i środków trwałych. Głównymi przyczynami pogorszenia wykorzystania majątku trwałego były: wysoki przeciętny stopień zużycia środków trwałych, a zwłaszcza najbardziej aktywnych ich składników, tj. maszyn i urządzeń oraz spadek zmianowości pracy w zakładach produkcyjnych wielu branż. Z przeprowadzonych badań wynika, iż w całym przemyśle województwa pilskiego występują znaczne możliwości dalszego wzrostu wykorzystania majątku trwałego przez mobilizację czynników ekstensywnych, jak i czynników intensywnych. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie ma na celu identyfikację typów wiejskich gospodarstw domowych posiadających największą liczbę dóbr trwałego użytkowania oraz wskazanie na nowoczesność wyposażenia w różnych typach wiejskich gospodarstw domowych. Typy gospodarstw domowych zostały wyróżnione ze względu na cechy, takie jak wielkość gospodarstwa, typ biologiczny gospodarstwa domowego oraz kategoria społeczno-ekonomiczna gospodarstwa. Metodami badawczymi były analizy wariancji i korelacji. Wykazano znaczący wzrost liczby dóbr trwałego użytku w gospodarstwach wiejskich między rokiem 2004 a 2014.(abstrakt oryginalny)
W opracowaniu podjęto głównie próbę prezentacji oraz ogólnej charakterystyki systemu wskaźników ekonomicznych dotyczących szeroko rozumianej gospodarki środkami trwałymi w przemyśle. Na tle układu mierników oceny gospodarowania przemysłowym majątkiem trwałym wyeksponowano wskaźnik produktywności środków trwałych jako syntetyczny miernik efektywności tych środków. Ekspozycja wskaźnika produktywności majątku trwałego uwypukliła jego specyficzny charakter, złożoność konstrukcji, a także umożliwiła dokonanie oceny i praktycznej przydatności wartościowej formy tego wskaźnika. Wnioski końcowe udokumentowały również ograniczoność przydatności rozpatrywanego miernika w analizach ekonomicznych interesujących się mniejszymi agregatami środków trwałych (np. pojedynczymi maszynami lub urządzeniami czy grupami według rodzaju rzeczowego). W opracowaniu zaakcentowano także konieczność podejmowania badań przyczynowo-skutkowych mających na celu poszukiwanie precyzyjniejszych form relacji produkcja-majątek trwały. (abstrakt oryginalny)
Podnoszenie wartości rynkowej firmy jest obecnie przyjmowane najczęściej jako podstawowy cel działania przedsiębiorstwa. Realizacja tak postawionego celu zapewnia zwrot oraz pomnażanie kapitału, który właściciele zainwestowali w przedsiębiorstwo Aby to osiągnąć, należałoby się zastanowić nad efektywnością zarządzania podstawowymi czynnikami produkcji w przedsiębiorstwie, jakimi są m.in. środki trwałe. Prawidłowe wykorzystanie środków trwałych, które w wielu dziedzinach działalności gospodarczej stanowią największy udział w wartość majątku przedsiębiorstwa, umożliwia osiąganie odpowiedniego poziomu przychodów i zysków.^ Systematyczna analiza wykorzystania środków trwałych dostarcza informacji menedżerom firmy i ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących kierunków zmian w zarządzaniu istniejącymi zasobami i co do nowych inwestycji. Syntetycznymi wskaźnikami przydatnymi do oceny efektywności wykorzystania środków trwałych 53 wskaźniki produktywności i rentowności środków trwałych. W artykule przedstawiono formuły tych wskaźników. Analizę efektywności zarządzania środkami trwałymi przeprowadzono na przykładzie trzech wiodących spółek publicznych branży mięsnej. • Sokołowskie Zakłady Mięsne Sokołów S.A. z siedzibą w Sokołowi Podlaskim, • Polski Koncern Mięsny Duda S.A. z siedzibą w Warszawie, • Beef- San Zakłady Mięsne S.A. z siedzibą w Sanoku. Okres badawczy wynosi 4 lata i obejmuje lata 2003 do 2006. Przedstawione wyniki analizy Spółek wskazują na prawidłowy kierunek ich rozwoju i wzrost efektywności zarządzania środkami trwałymi, co w konsekwencji powinno prowadzić do wzrostu wartości rynkowej badanych spółek jako realizacji podstawowego celu działania przedsiębiorstwa. Aktualna sytuacja na rynku kapitałowym, spowodowana innymi czynnikami niż rozwój poszczególnych firm będących uczestnikami tego rynku, powoduje jednak, ze nie widzimy, w ostatnich miesiącach, wzrostu cen akcji analizowanych spółek. Z trzech badanych spółek Sokołowskie Zakłady Mięsne Sokołów S.A. charakteryzowały się najlepszymi wynikami. Spółka przez cały czas była rentowna i charakteryzowała się stabilnymi wartościami wskaźników produktywności środków trwałych. W sierpniu 2006 roku Spółka wycofała się z giełdy. Pewnie właśnie ta dobra sytuacja spowodowała chęć właścicieli firmy do pełnego przejęcia akcji i uniezależnienia się od notowań rynku kapitałowego. (abstrakt oryginalny)
Rozprawa stanowi drugą część artykułu zamieszczonego w nr 9/97 Prz. Organizacji. Autor przedstawił klasyfikację i analizę strukturalną kapitału oraz ocenę sposobu jego funkcjonowania.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.