W artykule przedstawiono argumenty uzasadniające tezę, że uczniowie planujący karierę zawodową w sektorze ICT (Information and Communication Technologies) powinni w procesie kształcenia formalnego nabyć kompetencje "miękkie", dostosowane do specyficznych wyzwań zidentyfikowanych dla tej branży. W związku z założonym celem w pracy: a) opisano kluczowe trendy występujące na rynku pracy w sektorze ICT; b) wskazano kompetencje "miękkie" związane ze zidentyfikowanymi trendami; c) przedstawiono wyniki analizy programów nauczania i organizacji zajęć w krajowych i zagranicznych szkołach średnich kształcących w zawodach związanych z branżą teleinformatyczną - poziom ISCED 3; d) sformułowano wstępne zalecenia dla polskiego systemu kształcenia branżowego oraz przedsiębiorstw branży teleinformatycznej. Badania prowadzono w latach 2019-2020. Na poszczególnych etapach pracy korzystano odpowiednio z metody desk research, Individual In-depth Interview (IDI), Computer Assisted Web Interview (CAWI). Analiza tendencji w świadczeniu pracy w badanym sektorze umożliwiła opracowanie katalogu kompetencji "miękkich", których nabycie przez uczniów uznano za niezbędne. Do kompetencji tych zaliczono: rozumienie znaczenia i istoty komunikatu (sensemaking); zaangażowanie (engagement); inteligencję społeczną (social intelligence), w tym umiejętność wyrażania własnych myśli, słuchania, kompetencję sieciową, skłonność do i umiejętność pracy w grupie, budowanie i odczuwanie zaufania; myślenie nowatorskie i adaptacyjne (novel and adaptive thinking), w tym zorientowanie na rozwiązywanie problemów, nastawienie na rezultaty; umiejętności funkcjonowania w środowisku wielokulturowym (cross cultural competency); analizę i interpretację danych (computational thinking); znajomość nowych mediów (new media literacy); postrzeganie zjawisk przez pryzmat wielu dyscyplin (transdisciplinarity); nastawienie na tworzenie rozwiązań (design mindset); umiejętność zarządzania obciążeniem poznawczym (cognitive load management); współpracę wirtualną (virtual collaboration), w tym skłonność i zdolność do dzielenia się wiedzą, poczucie solidarnej odpowiedzialności za wynik; otwartość na nowości; skłonność do ciągłego rozwoju; wysoką samoocenę; akceptację możliwości popełniania błędów; zarządzanie czasem własnym i zespołu; akceptację wyższego poziomu niepewności i odporność na stres; akceptację wielowładztwa; samodyscyplinę; samokontrolę. W ramach rekomendacji wskazano, że ponieważ system kształcenia nie zapewnia nabycia wyżej wymienionych kompetencji "miękkich" niezbędnych do pracy w ICT, zmianie powinien ulec program nauczania (zwłaszcza jeśli chodzi o przedmioty dotyczące kompetencji społecznych i przedsiębiorczych). Zalecono także wprowadzenie kształcenia dualnego i modułowego. Zaproponowano skorzystanie z następujących rozwiązań: opracowanie profilu kompetencji "miękkich", które nowo zatrudniony ma nabyć w okresie adaptacji; powołanie mentora; ocena pracownika po okresie adaptacji; przeprowadzenie szkoleń przedmiotowych dotyczących kompetencji "miękkich"; stosowanie metod i technik assessment/development center. W szczególnych wypadkach, gdy pracownik nie jest w stanie przyswoić kompetencji "miękkich" na oczekiwanym poziomie (co w branży ICT nie jest rzadkim zjawiskiem), ale jego kompetencje "twarde" są znaczące dla firmy, można powołać asystenta, który będzie pośredniczył w kontaktach danej osoby z innymi. Do dalszych badań pozostawiono następujące kwestie: a) Czy po ukończeniu szkoły średniej młodzi ludzie mają kompetencje "miękkie" do pracy w nowych formach organizacyjnych, takich jak zespoły samoorganizujące się, wirtualne i projektowe? b) Czy nauczyciele mają wiedzę na temat oczekiwań rynku pracy w sektorze ICT w zakresie kompetencji "miękkich"? c) Czy nauczyciele mają kompetencje, by przygotować uczniów do oczekiwań rynku pracy sektora ICT w zakresie kompetencji "miękkich"? d) Czy nauczyciele mają możliwości (czasowe, programowe, organizacyjne itp.), by przygotować uczniów do oczekiwań rynku pracy sektora ICT w zakresie kompetencji "miękkich"? e) Czy metody i techniki stosowane w systemie kształcenia branżowego dla sektora ICT sprzyjają nauczaniu oczekiwanych przez ten sektor kompetencji "miękkich"? f) Czy uczniowie mają świadomość oczekiwań sektora ICT w zakresie kompetencji "miękkich" (świadoma niekompetencja)? Wskazano zatem interesujące pole badawcze, które łączy z jednej strony cechy użyteczności dla sektora edukacji, ICT i innych, z drugiej natomiast jest formą prognozowania kierunków rozwoju kapitału ludzkiego jako odpowiedzi na zmiany otoczenia gospodarczego. (abstrakt oryginalny)