W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest znalezienie nowego języka integracji i Unii Europejskiej? Zostały tu także zadane inne pytania. Czy język jest dziś bezsilny wobec skali załamania dotychczasowego porządku integracji europejskiej? Co dziś jest dogmatem narracyjnym i dyskursywnym w Unii Europejskiej? Jakich wyborów językowych dokonujemy, decydując się na określone wyjaśnienia faktycznego stanu rzeczy w UE? Jakie zachowania językowe wyzwoliły kryzysy integracji europejskiej? Czym jest w istocie językowe wytwarzanie rzeczywistości integracji i Unii Europejskiej? Jakie znaczenie ma unijny język metody prób i błędów? Jak należy rozumieć problem językowego dysonansu poznawczego w systemie integracji europejskiej? W jakim stopniu użyty język zamyka, czy też otwiera nas na pogłębioną analizę rzeczywistości politycznej, społecznej i gospodarczej w UE? Czym jest heurystyczne ujęcie języka idealizmu oraz języka realizmu, sceptycyzmu (fatalizmu i dekadencji)? Dlaczego dochodzi do fragmentacji języka polityki UE? W jaki sposób zmieniana jest treść i forma języka integracji i Unii Europejskiej? Czy do przełamania kryzysowej atmosfery potrzebujemy czegoś nowatorskiego - nowego języka wartości, tożsamości i doświadczeń, a może nowej emocji i fantazji? Przygotowany tekst został analitycznie (badawczo) powiązany z teorią kryzysu oraz kognitywistyką, która to nabiera cech interdyscyplinarności, sytuując się jednocześnie w takich obszarach wiedzy, jak nauki humanistyczne i nauki społeczne. Kognitywistyka obecna jest w dziedzinach nauk humanistycznych, społecznych, ekonomicznych i prawnych oraz w zakresie takich dyscyplin, jak: filozofia (w tym filozofia języka i logika), historia, językoznawstwo (lingwistyka, filologia), kulturoznawstwo, literaturoznawstwo, nauki o mediach, nauki o polityce, nauki o polityce publicznej, nauki o poznaniu i komunikacji społecznej, psychologia, socjologia, ekonomia i prawo. Do głównych jej pól badawczych należy m.in. reprezentacja wiedzy, proces poznania (poszukiwanie prawdy), język i jego interpretacja, uczenie się, myś lenie krytyczne, percepcja, świadomość, intuicja, podejmowanie decyzji oraz inteligencja sprawcza. (fragment tekstu)