Studia literatury przedmiotu uprawniają do przedstawienia definicji, z której wynika, że innowacyjność to zdolność do kreowania nowych rozwiązań i przystosowywania ich do konkretnych warunków, wdrażania w praktyce, a następnie upowszechniania. Innowacyjność to także zdolność do generowania, realizowania i dyfuzji innowacji. Oznacza także poprawę jakości produkcji oraz zwiększa jej tempo wzrostu. Dzięki innowacyjności powstają przesłanki do wzrostu jakości życia i dobrobytu społecznego. Wyższa produktywność i szybszy wzrost gospodarczy są najpewniejszymi gwarantami wzrostu zatrudnienia i wynagrodzeń, z czego wynika, że innowacyjność również w ten sposób tworzy warunki do poprawy jakości życia. Uzasadnionym jest więc dowartościowanie innowacyjności jako wyodrębnionego kryterium sprawności systemu ekonomicznego. Przydatność kategorii innowacyjności w zapewnieniu sprawności systemu ekonomicznego wynika również z tego, że, innowacyjność wysuwana jest przed inne czynniki konkurencyjności z racji jej dynamicznego i twórczego charakteru, powiązania z innymi czynnikami, pozytywnego oddziaływania na nie oraz wywoływania w związku z tym synergicznych efektów.(fragment tekstu)