Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Porównanie efektywności metod doboru spółek do portfela na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

100%

Gierałtowska U.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2004

|

nr 1037, t. 1 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek. T. 1

176-185

Z przeprowadzonych badań wynika, że w pełni uzasadnione jest wykorzystywanie metod statystycznych w procesie doboru spółek do portfela. Metody te, bazując ma wskaźnikach finansowych, pozwalają uwzględniać nie tylko bieżące informacje rynkowe, lecz także siłę fundamentalną badanych spółek. W horyzoncie długiego czasu portfele budowane przy wykorzystaniu metod statystycznych dają zazwyczaj wyższe stopy zwrotu aniżeli portfele rynkowe. Jednakże zasadne jest weryfikowanie przeprowadzanych klasyfikacji za pomocą np. funkcji dyskryminacyjnej, zwłaszcza w okresach znacznych wahań koniunkturalnych w gospodarce, ponieważ funkcja ta jest mniej wrażliwa na takie fluktuacje. (fragment tekstu)

2

Porównanie dwóch strategii dynamicznego zarządzania portfelem papierów wartościowych

100%

Węgrzyn T.

|

2006

|

nr 1133 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

548-556

Celem artykułu jest zdefiniowanie dwóch strategii dynamicznego zarządzania portfelem (jednej wklęsłej a drugiej wypukłej) oraz zaprezentowanie sytuacji w której każda z tych strategii jest bardziej efektywna od przeciwstawnej strategii oraz od strategii kup i trzymaj. (fragment tekstu)

3

On Duration-Dispersion Strategies for Portfolio Immunization

80%

Kałuszka M., Kondratiuk-Janyska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2004

|

177 Rynki finansowe, prognozy a decyzje

191-202

W artykule przedstawiono nową strategię uodparniania portfela, w skład którego wchodzą obligacje bez opcji zakupu przysługującej emitentowi (noncallable) i wolne od ryzyka niewykupienia (default-free). Strategia polega na minimalizacji miary, która jest liniową kombinacją luki duracyjnej i miary rozrzutu, przy różnych klasach zaburzeń chwilowej terminowej stopy procentowej (instantaneous forward rate). Ponadto otrzymano uogólnienia nierówności Fonga i Vasiceka (1984), Nawalkhai i Chambersa (1996) oraz Balbâsa i Ibâneza (1998) na dolne ograniczenie zmiany wartości portfela w chwili rozliczenia. (abstrakt oryginalny)

4

Dywersyfikacja ryzyka przy wykorzystaniu fundamentalnego portfela papierów wartościowych

80%

Tarczyński W.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Taksonomia

|

2004

|

11

|

nr 1022 Klasyfikacja i analiza danych - teoria i zastosowania

96-106

Kolejnym problemem, jaki powstaje zarówno przy klasycznym, jak i proponowanym fundamentalnym podejściu do budowy portfela papierów wartościowych jest to, że portfele są budowane na podstawie danych historycznych. Interesujące jest zatem zagadnienie konstruowania takich portfeli, ale dla wartości, które są prognozami. W niniejszym artykule proponuje się właśnie ocenę takiego podejścia dla fundamentalnego portfela papierów wartościowych. (fragment tekstu)

5

Wykorzystanie funkcji dyskryminacyjnej jako narzędzia wspomagającego wybór spółek do portfela papierów wartościowych

80%

Gierałtowska U.

|

nr 1076 Klasyfikacja i analiza danych - teoria i zastosowania

407-415

W pracy zaprezentowane zostaną klasyczne i nieklasyczne metody klasyfikacji spółek giełdowych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, które w rozumieniu statystycznym stanowią zbiór obiektów wielowymiarowych, opisanych przez zmienne diagnostyczne o charakterze ogólnoekonomicznym, finansowym czy też organizacyjnym. Analizę ograniczono do spółek notowanych w systemie ciągłym i podwójnego fixingu w latach 2001-2003 (w ujęciu rocznym). Wyodrębniono zbiór 149 spółek giełdowych, dla których uzyskano pełen obraz wskaźników niezbędnych do przeprowadzenia dalszych analiz. (fragment tekstu)

6

Teoria immunizacji portfelowej

80%

Jackowicz K.

Bank i Kredyt

|

1996

|

nr 1-2

79-88

Celem artykułu jest przedstawienie polskiemu czytelnikowi teoretycznych zasad zarządzania portfelami obligacji.

7

Warunkowa maksymalna strata jako miara ryzyka

80%

Czernik T., Iskra D.

|

2006

|

nr 1133 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

69-83

Celem artykułu jest wykazanie możliwości zastosowania warunkowej maksymalnej straty do optymalizacji strategii inwestycyjnej, w przypadku gdy ewolucja instrumentów opisana jest geometrycznym ruchem Browna. Otrzymane rezultaty porównano z wynikami dla warunkowej wartości zagrożonej. (fragment tekstu)

8

Wykorzystanie portfeli rogowych do wyznaczania linii efektywnej

80%

Dudzińska R.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2002

|

Modelowanie preferencji a ryzyko '02

93-106

W artykule zaprezentowano algorytm wyznaczania zbioru portfeli rogowych. Rozważania zilustrowano badaniami empirycznymi na podstawie danych z Warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych.

9

Znaczenie obligacji indeksowanych inflacją dla budowy efektywnego portfela papierów wartościowych

80%

Bembenik S.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2007

|

z. 78

99-115

W publikacji przeanalizowano różnice pomiędzy obligacjami nominalnymi i indeksowanymi inflacją oraz dokonano przeglądu przesłanek rozwoju rynku obligacji indeksowanych inflacją rozróżniając pierwotne i wtórne czynniki rozwoju. (abstrakt oryginalny)

10

Porównanie portfeli Markowitza z portfelami MVS na przykładzie portfela funduszu akcji ING w świetle behawioralnej struktury portfeli

80%

Majewski S.

|

2006

|

nr 1133 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

321-329

Zasadniczym celem referatu jest symulacyjne porównanie portfeli wykorzystujących do budowy teorię Markowitza z portfelami typu mean-variance-skewness (MVS). W badaniu wykorzystane zostaną modele Markowitza, wykreślona zostanie granica efektywna, a danymi do obliczeń będą kursy walorów będących w posiadaniu funduszu ING akcji. Dla tych samych danych zbudowany zostanie portfel na podstawie modelu MVS. W celu zbadania efektywności alokacyjnej portfeli do porównań wykorzystane zostaną również modele oparte na behawioralnej strukturze portfeli funduszy inwestycyjnych akcji. W ostatnim etapie badania zostanie wyliczony hipotetyczny zysk na 30 czerwca 2005 r. i 31 grudnia 2005 r. dla wszystkich symulacji. (fragment tekstu)

11

Zastosowanie metod Markowitza i Sharpe'a do budowy portfeli papierów wartościowych na GPW w Warszawie

61%

Matuszewski P.

|

nr 261

55-72

12

Konstrukcja optymalnego portfela za pomocą algorytmu mrówkowego

61%

Anholcer M.

|

2006

|

Metody matematyczne, ekonometryczne i informatyczne w finansach i ubezpieczeniach. Część 2

15-21

Przedstawiona procedura pozwala wyznaczyć skład portfela umożliwiający uzyskanie w długim okresie stosunkowo wysokiej stopy zwrotu. Porównanie z innymi metodami i z wartościami indeksów giełdowych świadczy na korzyść proponowanego algorytmu i pozwala uznać go za skuteczne narzędzie pomocne w inwestowaniu na giełdzie. Samo zastosowanie algorytmów mrówkowych do konstrukcji optymalnego portfela jest nowością. (fragment tekstu)

13

Współczynniki ryzyka rynkowego β jako kryterium budowy portfela papierów wartościowych

61%

Majewska A., Majewski S.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2002

|

nr 952 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

482-486

Artykuł ma na celu ukazanie nowego sposobu budowy portfela papierów wartościowych opartego na współczynnikach ryzyka rynkowego β (beta portfele). W związku z faktem powszechnego wykorzystywania tych współczynników i publikowania ich wartości poprzez rozmaite instytucje finansowe, powstała możliwość wykorzystania istniejących danych do analizy portfelowej, stosowanej przez inwestorów indywidualnych, przy czym jedynym narzędziem, które będzie im niezbędne przy ustaleniu udziałów spółek w portfelu jest kalkulator. Zawarte w nim są rozważania o metodzie budowy takiegoż portfela i propozycja stosowania przez inwestorów na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. W części empirycznej artykułu znajdzie się weryfikacja zaproponowanej metody. W przypadku budowy portfela przy założeniu minimalizacji ryzyka oraz w przypadku portfeli agresywnych (maksymalizacja stopy zwrotu) wyniki tej metody zostaną porównane z wynikami otrzymanymi poprzez optymalizację portfela papierów wartościowych z wykorzystaniem modelu Markowitza. Z góry wiadome jest, że wyniki otrzymane dzięki optymalizacji metodą Markowitza będą lepsze, wynika to z konieczności spełnienia warunku minimalnego ryzyka, bądź maksymalnej stopy zwrotu przy zadanym poziomie ryzyka. W artykule zostaną rozważone przypadki weryfikacji modelu po upływie określonego przedziału czasowego. (fragment tekstu)

14

Strategie krzywej dochodowości w zarządzaniu portfelem obligacji w warunkach polskich a ryzyko stopy procentowej

61%

Styn I.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2002

|

nr 952 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

162-169

Autor zdaje sobie sprawę z tego, że zbyt wąski zakres badań, przyjęte przez niego ograniczenia w tworzeniu portfela i określaniu horyzontu inwestycyjnego oraz brak porównania ex post uzyskanych wyników do danych empirycznych powodują, że przedstawione powyżej wnioski nie mogą być generalizowane. Autor ma jednakże nadzieję, że waga problematyki oraz ciekawy badawczo okres przejścia terminowej struktury stóp procentowych z postaci krzywej odwróconej do krzywej normalnej (z taką sytuacją najprawdopodobniej będziemy mieli do czynienia w Polsce w nadchodzących latach) zachęcą do dalszych badań nad zachowaniem się cen obligacji w zależności od zmian stóp procentowych w warunkach polskich. (fragment tekstu)

15

Matematyczne modelowanie struktury bilansu banku komercyjnego

61%

Michnik J., Trzaskalik T.

|

Podejmowanie decyzji w warunkach niepełnej informacji - systemy wspomagania decyzji

79-85

Planowanie pożądanej struktury bilansu banku, prowadzące do maksymalizacji zysku przy jednoczesnym zachowaniu wielu warunków bezpieczeństwa należy do najważniejszych zadań w zarządzaniu bankiem komercyjnym. Ze względu na wielość warunków ograniczających i parametrów, zastosowanie modeli matematycznych okazuje się pomocne w procesie podejmowania decyzji. Istnieje już niemała literatura na ten temat. Booth i Dash zbudowali i porównali modele programowania liniowego i liniowego programowania celowego. (fragment tekstu)

16

Specjalne algorytmy dla zadań konstrukcji portfela papierów wartościowych

61%

Anholcer M., Godlewski M., Sikora W.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2004

|

Metody i zastosowania badań operacyjnych '04

29-41

Klasyczny problem Markowitza, tzn. wyznaczający optymalny portfel akcji, jest w istocie problemem dwukryterialnym, w którym maksymalizujemy stopę zwrotu portfela i minimalizujemy jego ryzyko. (...) Proponujemy też zastosowanie algorytmów specjalnych, pozwalających wyznaczyć rozwiązanie optymalne (z przyjętą dokładnością) dla szerokiego zestawu zadań analizy portfelowej. Przykładem specjalnego algorytmu dla zadania konstrukcji portfela jest metoda Eltona, Grubera, Padberga, służąca rozwiązywaniu zadania Sharpe'a. (fragment tekstu)

17

O pewnej propozycji zastosowania rankingów wielokryterialnych w analizie portfelowej

61%

Sielska A.

|

2010

|

Modelowanie preferencji a ryzyko '09

85-99

W przypadku asymetrycznych rozkładów stóp zwrotu papierów wartościowych, budowa portfeli inwestycyjnych jedynie na podstawie dwóch pierwszych momentów centralnych może prowadzić do nieuwzględnienia pewnych aspektów ryzyka. Ponadto, zarówno stopień dywersyfikacji portfela, jak i osiągana stopa zwrotu uzależnione są od wykorzystywanych miar ryzyka. Uwzględnienie w analizie większej liczby miar umożliwia dokonanie pełniejszej i bardziej kompletnej oceny poszczególnych papierów wartościowych. W pracy (...) przedstawiono metodę wprowadzenia za pomocą rankingów wielokryterialnych dodatkowych warunków ograniczających w zadaniu Markowitza. Postępowanie takie skutkuje uszeregowaniem spółek w zależności od preferencji decydenta względem wybranych miar ryzyka, a dodatkowe warunki ograniczające nałożone na zbiór rozwiązań dopuszczalnych umożliwiają uwzględnienie tych preferencji przy konstrukcji portfela. Stopy zwrotu osiągnięte dla tak zbudowanych portfeli zostały następnie porównane z wybranymi benchmarkami. (fragm. tekstu)

18

Porównanie modelu wartości centralnej i rozrzutu z modelem Markowitza

61%

Just M.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Metody matematyczne, ekonometryczne i komputerowe w finansach i ubezpieczeniach 2008

259-270

W "klasycznej" analizie portfela papierów wartościowych do opisu niepewności wynikającej z nieznajomości przyszłych stóp zwrotu z walorów stosuje się podejście wynikające z rachunku prawdopodobieństwa. W podejściu tym przyszłe stopy zwrotu z walorów rozumiane są jako zmienne losowe O pewnych rozkładach prawdopodobieństwa. Rozkłady prawdopodobieństwa zależą od sytuacji na rynku finansowym, a ta z kolei od wielu czynników, np. od sytuacji politycznej, stanu gospodarki. Informacje o wpływie tych czynników mogą być niepełne, mieć charakter jakościowy i mogą być wyrażone przez ekspertów nieprecyzyjnie, w formie werbalnych stwierdzeń typu "stopa zwrotu z waloru wynosi około 4%". W tej sytuacji odpowiedniejszych narzędzi pozwalających na uwzględnienie tego typu informacji dostarcza teoria możliwości, która operuje rozmytymi zmiennymi. Zmienne te są określone przez rozkłady możliwości. Rozkłady możliwości na ogół są wyrażone za pomocą funkcji przynależności liczb rozmytych, takich jak przedziały, liczby trójkątne, trapezowe, liczby rozmyte L-R. Szczególne miejsce wśród rozkładów możliwości zajmuje rozkład wykładniczy, podobnie jak rozkład normalny w teorii prawdopodobieństwa, ponieważ pozwala na uwzględnienie zależności pomiędzy zmiennymi rozmytymi oraz można go opisać za pomocą macierzy i sprowadzić działania na tych rozkładach do działań na macierzach. Procedurę wyznaczania rozkładu wykładniczego, na podstawie opinii eksperta i danych historycznych, zaproponowali Tanaka i Guo. Ponieważ trudno wyrazić wiedzę eksperta dokładnie w postaci pewnego rozkładu możliwości, rozkład ten generowany jest na podstawie danych historycznych i związanych z nimi subiektywnych stopni podawanych przez eksperta i opisany za pomocą dwóch parametrów: wektora centralnego i macierzy rozrzutu. (fragment tekstu)

19

The Multi-criteria Fuzzy Approach to Building and Evaluating Effective Portfolios

61%

Pośpiech E.

|

z. 144

397-407

Purpose: The aim of the article is to compare the results of effective portfolios obtained after the initial selection using multi-criteria methods with the results of the market portfolio. Design/methodology/approach: When selecting a long-term portfolio, a fundamental analysis can be used to assess a company's economic and financial condition. This analysis is based on fundamental and market indicators. By treating selected indicators as evaluation criteria, the problem can be considered as a multi-criteria problem. In the analyses the TOPSIS methods were used (standard and fuzzy one), which enabled the approach to the issue in a non-standard way. Findings: Three effective portfolios were determined: two of them were obtained after the initial selection of companies using selected multi-criteria methods, the third was generated from the set of all considered companies. The results of these portfolios, estimated for the whole of 2018, were compared with the market portfolio represented by the WIG20 index. The analysis showed that including the fuzzy approach when selecting a portfolio, it is possible to construct more profitable portfolios compared to the market portfolio. Research limitations/implications: The problem requires further research to confirm the recommendations made. Practical implications: Using the proposed approach, we can methodically build more profitable portfolios than the market portfolio. Originality/value: The values of criterion assessments from selected years were treated as triangular fuzzy numbers - this enabled the use of fuzzy approach and the selection of portfolios more attractive than the market one. The study may be of interest to stock market investors. (original abstract)

20

Korelacje stóp zwrotów z akcji notowanych na GPW SA w kontekście budowy portfela papierów wartościowych

61%

Jóźwicki R., Prysiński Ł.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2016

|

t. 17, z. 9, cz. 1 Finansowe i organizacyjne aspekty kooperacji nauki i lokalnej przedsiębiorczości - badania i analizy. Część I

109-122

Celem niniejszego opracowania jest analiza współczynników korelacji zachodzących pomiędzy stopami zwrotu spółek tworzących indeks WIG20 oraz analiza korelacji pomiędzy stopami zwrotu indeksów branżowych w okresie od czerwca 2015 r. do czerwca 2016 r. Badanie to ma dać odpowiedź na pytanie, czy wartości współczynników korelacji są ujemne i umożliwiają znaczącą redukcję ryzyka podczas tworzenia portfeli inwestycyjnych. (fragment tekstu)