Jednym z warunków efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem jest umiejętność właściwego wykorzystania wszelkich danych i informacji, powstających w samym przedsiębiorstwie i w jego otoczeniu, które mogą być ważne ze względu na możliwość osiągania postawionych celów jakościowych, wydajnościowych itp. Zdolność kojarzenia i wiązania tych informacji relacjami, znajdywanie dla nich wspólnego mianownika, umieszczanie we właściwym kontekście, wreszcie - poznanie modelu ich przetwarzania sprawia, że przedsiębiorstwo wzbogaca się o nowe zasoby wiedzy. Zasoby wiedzy przedsiębiorstwa obejmują zarówno wiedzę jawną, jak i ukrytą. Wiedza jawna jest dostępna w przedsiębiorstwie w postaci dokumentacji projektowej, warsztatowej, normatywnej itd. (papierowej bądź elektronicznej) oraz w systemach informatycznych przedsiębiorstw, bazach danych oraz wiedzy, portalach korporacyjnych itp. Wiedzę tę można podzielić na deklaratywną (o materiałach, narzędziach, obrabiarkach, wyrobach itp.) oraz proceduralną, mówiącą o tym, w jaki sposób działać (ten rodzaj wiedzy jest zawarty w instrukcjach, kartach technologicznych, procedurach). Część wiedzy przedsiębiorstwa jest jednak czymś nieuchwytnym, czym "nie daje" się zarządzać. Jest to wiedza ukryta, intuicyjna, personalna, będąca w posiadaniu pojedynczych pracowników. Ma ona swoje korzenie w praktycznym działaniu i jest niedostępna dla pozostałych pracowników do momentu, kiedy może być obserwowana w trakcie jej stosowania i w ten sposób nabywana, np. w trakcie zespołowego projektowania wyrobu, rozwiązywania problemów lub doskonalenia procesów. Fakt uświadomienia sobie przez menedżerów istnienia oraz znaczenia zasobów niematerialnych w postaci wiedzy zaowocował różnorodnością rozwiązań organizacyjnych, mających na celu wzbogacanie oraz odkrywanie tych zasobów. Rozwiązania te mają charakter działań ekstensywnych (wymagają wysokich nakładów) lub intensywnych, polegających na efektywnym wykorzystaniu zasobów już posiadanych. (fragment tekstu)