Wiarygodność sprawozdania finansowego, jak wynika z powyższej analizy, jest cechą względną, której spełnienie można spróbować ocenić, ale nie na zasadzie bezwzględnej zero-jedynkowej (Tak - jest wiarygodne lub Nie - nie jest wiarygodne), ale na zasadzie wysokiego lub niskiego prawdopodobieństwa, że dane sprawozdanie finansowe nosi cechy wiarygodności. Niniejszy artykuł jest próbą zaprojektowania narzędzia pozwalającego na bardziej precyzyjną ocenę poziomu tej cechy. Celem głównym było uzyskanie większej skali ocen, w jakiej można by było wyrazić poziom wiarygodności, ponad powszechnie stosowaną skalę zero-jedynkową. Zaproponowano konstrukcję tego narzędzia w formie kwestionariusza oceny cech jakościowych, powiązanych bezpośrednio lub pośrednio ze sprawozdaniem finansowym. Ponieważ wybrane cechy jakościowe zastosowane w powyższym narzędziu i wagi wpływu im przypisane zostały do niego zaklasyfikowane na podstawie subiektywnej oceny autora, to autor zamierza dalej poddać je zewnętrznemu badaniu ankietowemu, aby w ten sposób uzyskać bardziej obiektywne wyniki umożliwiające dalsze dopracowanie zaproponowanego rozwiązania. Bowiem tylko teoretycznie wszystkie cechy jakościowe sprawozdania finansowego, zdefiniowane w ramach konceptualnych MSSF, powinny zapewnić nadrzędną cechę sprawo zdania finansowego, czyli jego prawdziwy i rzetelny obraz (ang. true and fair view). Z jednej strony jednak MSSF nie są globalnie akceptowalnymi standardami rachunkowości, a z drugiej strony wiele standardów daje możliwość wyboru sposobu prezentacji określonych transakcji ekonomicznych i dodatkowo możliwość występowania wielu wersji wyceny niektórych transakcji poprzez wartość godziwą lub szacunki. Ponadto rzeczywistość ekonomiczna zdecydowanie wyprzedza uregulowania prawne. Pojawia się w praktyce wiele transakcji, których sposób ujmowania lub wyceny na dany moment nie zostały w ogóle uregulowane w przepisach. Uregulowania i kontrola poprawności sprawozdań finansowych w dużej mierze wiąże się jedynie z rynkiem spółek publicznych, czyli obejmują jedynie ułamek wszystkich podmiotów sporządzających sprawozdanie finansowe. Ta zdecydowanie mniejsza wymagana kontrola i przejrzystość podmiotów niepublicznych sprawiają, że jakość sporządzanych przez nie sprawozdań finansowych jest niska. Jednak nawet spółki publiczne, pomimo wyjątkowo dużej kontroli i szczegółowego sprawdzania wiarygodności ich sprawozdań finansowych, podlegają wpływowi "upiększania" sprawozdań finansowych i kreatywnej rachunkowości w złym tego słowa znaczeniu. Dzieje się tak z powodu możliwości pozyskania kapitałów i zarobienia dużych pieniędzy, które można uzyskać, jeśli zaprezentuje się sytuację spółki tak jak oczekują tego inwestorzy. Pieniądze te często są tak duże, że wielu sporządzających sprawozdanie finansowe akceptuje nawet potencjalne ryzyko wykrycia dokonywanego fałszerstwa. Poza tym, jeśli już takie fałszerstwo ma miejsce w spółce to jest ono bardzo dobrze zakamuflowane, włącznie z nieprawdziwą dokumentacją źródłową, i dlatego jest ono często wręcz nie do wykrycia podczas normalnego badania sprawozdań finansowych. Dodatkowo ciągle uaktualniane i rozbudowywane standardy rachunkowości powodują, że osoby wykonujące pracę w księgowości często nie zdają sobie sprawy, że dana transakcją, którą wprowadzają do ksiąg, powinna zostać ujęta w inny sposób, w związku z czym rośnie również ryzyko błędu. Wszystko to sprawia, że możliwości zaprezentowania danej sytuacji finansowej spółki w sprawozdaniu finansowym jest nieskończenie wiele, w zależności od tego, w jakim kraju ta spółka działa, jakie obowiązują ją standardy rachunkowości, jaka jest etyka osoby sporządzającej sprawozdanie finansowe, jaka jest ocena ryzyka przy wycenie przez tę osobę i jak dużą wiedzę ona posiada. Możemy więc mówić jedynie o ograniczonej wiarygodności sprawozdań finansowych, gdyż ich pełna wiarygodność, a przez to spełnienie wszystkich oczekiwań użytkowników sprawozdań finansowych, jest po prostu niemożliwe. Powinno się więc starać zmniejszyć to ryzyko ograniczonej wiarygodności do jak najniższego poziomu. (fragment tekstu)