Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dos estrategias del teatro posdramático: Fausto 3.0 de La Fura dels Baus y Wycinka. Holzfällen de Krystian Lupa

100%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2017

|

nr 52(1)

55-66

Autorka zastanawia się nad niektórymi cechami tzw. teatru postdramatycznego (pojęcie wprowadzone przez Hans-Thiesa Lehmanna), występującymi w twórczości hiszpańskiej grupy La Fura dels Baus oraz polskiego reżysera Krystiana Lupy. W artykule analizowane są elementy dwóch spektakli tych artystów (Fausto 3.0 oraz Wycinka. Holzfällen), które można by zamknąć w kategoriach "dramaturgii wizualnej" i "montażu za pomocą wariacji". Oba te elementy możemy uznać za cechy teatru postdramatycznego. Choć w poniższym tekście zarówno La Fura dels Baus, jak i Krystian Lupa są uznani za przedstawicieli tego właśnie rodzaju teatru, dowodzi się jednocześnie, że pod wspólną nazwą mogą kryć się dwie, dość różne strategie. (abstrakt oryginalny)

2

Law and damnation in the last judgment from the late medieval chester mystery plays

100%

Wiącek T.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2017

|

nr 52(1)

67-76

W sztuce pt. The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu angielskich misteriów z miasta Chester, dusze zmarłych stają przed sądem ostatecznym w parach, jako Salvatus i Damnatus, co pozwala odróżnić skruszonych grzeszników dostępujących zbawienia, od tych zasługujących na wieczne potępienie. Jednakże Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus, czyli sędzia i kupiec, jako jedyni występują bez pary Salvatus, co sugeruje brak możliwości odkupienia ich grzechów i zbawienia duszy. W artykule zbadano powody takiego traktowania tych dwóch postaci w kontekście dydaktycznej funkcji średniowiecznego angielskiego teatru przez analizę związku między brakiem możliwości zbawienia a nietypowym, w przypadku pozostałych występujących w sztuce dusz, prawnym charakterem wyznanych win. Wymienione nadużycia i praktyki niegodne zawodów sędziego i kupca, takie jak korupcja, krzywoprzysięstwo, stronniczość i oszustwo, skutkują potępieniem nie tylko ze względu na ich grzeszny charakter, ale przez wzgląd na związane z nimi poważne społeczne konsekwencje, takie jak podważanie obowiązującego prawnego porządku, wprowadzanie niepokojów i braku sprawiedliwości oraz wykorzystywanie biednych i słabych dla własnych celów. W tym kontekście, sposób w jaki traktowani są Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus staje się ważną lekcją nie tylko o charakterze moralnym, ale też prawnym i społecznym. Postawiona teza wspierana jest pracami historyków prawa średniowiecznego, takich jak Richard H. Helmholz i James A. Brundage, oraz średniowiecznymi traktatami, takimi jak Decretum Gracjana oraz Summa Teologiczna św. Tomasza z Akwinu. (abstrakt oryginalny)

3

Transición y decadencia en el teatro alternativo o vanguardista español y polaco

100%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2019

|

nr 65(2)

46-56

W artykule autorka podsumowuje trzy przypadki awangardowych grup teatralnych, których prace odgrywały rolę rytuałów przejścia w okresach przemian demokratycznych w Polsce i Hiszpanii. Są to: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus i Els Joglars. Tekst udowadnia, że grupy te nie zawsze cieszyły się pozytywnymi wynikami projektu "teatralnego przejścia do demokracji". Najpierw wprowadziły nowe języki sceniczne, rozliczyły się z przeszłością, aby otworzyć drogi do przyszłości, podsumowały bezpośrednie konsekwencje zmian, zaproponowały nowe paradygmaty czy wartości. Potem pracowały w nowych strukturach, ale zapłaciły znaczną cenę. Ofiarami procesów dekadencji padły: metoda kreacji zbiorowej, wartości solidarności i grupowej pracy artystycznej oraz najwyższa jakość artystyczna. (abstrakt oryginalny)

4

Some Anthropological Elements in Chekhov's Theatre

80%

Bosun P.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2015

|

2 (1)

81-85

The theatre, an enigmatic world in which the actors can transform for a couple of hours the reality of the spectators in an astonishing universe. Anton Chekhov, Russian dramatist is reveling his magical wings over the creation of the theatre with one of his plays, The Seagull. The time in his plays seems unbearable and it continues endlessly without novelty. One of the character from the theatre play The Seagull is Nina Zarecinaia and represents the single woman in this play that has the power to convert her life. The Chekhov's character, Nina chose to live, love and suffer a manner to win wisdom and to find her way in life. She is more powerful that she thinks and is capable to endure her hard life without giving the possibility to come back to her old home. In this case, she is showing courage to take life as it is. Most important things about this character is that she comes back for a short period and penetrate the quiet space of the other characters, leaving behind at her leaving the appearance of death. Relying on the actions that Nina takes, we can find four elements of anthropology: empathizing, expression patterns, releasing the psychic energies and the art to detect and to avoid the unconscious traps.(original abstract)

5

Problemy finansowania instytucji kultury w Polsce na przykładzie teatru im. St.I. Witkiewicza w Zakopanem

80%

Suchowian J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2011

|

nr 38

175-184

Kultura jest jedną ze sfer realizacji ludzkiej wolności. Instytucje kultury - jednostki powołane do tworzenia i upowszechniania dorobku kulturowego - finansowane mogą być z różnych źródeł w zależności od struktury własnościowej. Dobra i usługi kultury tworzą i dostarczają społeczeństwu trzy grupy podmiotów: publiczne, pozarządowe (non profit) i przemysł kultury, które współdziałają i wzajemnie uzupełniają swoją działalność. Wśród wszystkich instytucji prowadzących w Polsce działalność kulturalną przeważają publiczne instytucje kultury. Instytucje kultury borykają się z problemami pozyskania środków finansowych na działalność bieżącą. Środki przekazywane przez organizatora są niewystarczające. Finansowanie działalności kulturalnej w Polsce jest podstawową słabością systemu zarządzania kulturą. Problemem jest zdefiniowanie, w jakim stopniu instytucje kultury powinny być dofinansowane przez państwo, a na ile powinny być samodzielne i czy kulturę należy urynkowić. W niniejszej pracy przedstawiono ogólne wskazanie zasad działania instytucji kultury w Polsce oraz możliwości pozyskiwania środków na finansowanie przedsięwzięć kulturalnych. (abstrakt oryginalny)

6

Miejsce teatralne - współczesne przestrzenie kultury

80%

Starzyk A.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

nr 61(4)

27-36

Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na nowe wyzwania stawiane przed projektantami w procesie kształtowania współczesnych przestrzeni kultury w związku ze zmieniającymi się standardami, oczekiwaniami społecznymi, a może przede wszystkim w związku ze zmieniającą się szeroko rozumianą kulturą. Zmiana jest normą, stąd postawiony problem nie może mieć definicji skończonej, jest procesem ciągłym wymagającym bieżących aktualizacji. Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania problemu naukowego, jako wyjściowego dla dalszych opracowań, a w efekcie wskazania wytycznych wdrożeniowych: metodę analizy krytycznej, metodę obserwacji bez interwencji, metodę intuicyjną opartą na doświadczeniach osobistych. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków dotyczących kierunków kształtowania współczesnych przestrzeni kultury. (abstrakt oryginalny)

7

Cambios sociales, cuerpo, género y communitas en las obras de la Fura dels Baus

80%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

nr 58(1)

106-117

La Fura dels Baus, jedna z najdłużej istniejących grup teatralnych w demokratycznej Hiszpanii, powinna być analizowana jednocześnie jako zjawisko kulturowe i socjologiczne. Stała się jednym z kanałów komunikujących długo tłumione lęki społeczeństwa postfrankistowskiego oraz zdobyła popularność wynikającą nie tylko z jakości jej spektakli. Na ciekawego rodzaju konglomerat składają się: poetyka grupy, jej problematyczna "ideologia" oraz zmiany jej statusu z perspektywy gender. Autorka tekstu starała się wykazać, jak zespół wspomógł proces pokonywania traum w społeczeństwie postfrankistowskim oraz polemizuje z Mariët de Korver nt. czy grupie udało się przywrócić Hiszpanom tzw. "poczucie przynależności do communitas". (abstrakt oryginalny)

8

Publiczność międzynarodowa w poznańskich teatrach pozainstytucjonalnych. Opis i analiza działalności artystycznej i społecznej adresowanej do migrantów i uchodźców

80%

Grenda M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2023

|

24

|

z. 2

51-67

Celem artykułu jest opis i krytyczna analiza projektów kulturotwórczych adre- sowanych do publiczności międzynarodowej, przygotowanych przez poznańskie NGO: fundację Art Fraction Foundation, Centrum Rezydencji Teatralnej Scena Robocza oraz Teatr Emigrant. W pracy nad tekstem zastosowano różne metody badań, w tym: przegląd literatury przedmiotu, analizę zawartości (oficjalne strony www, materiały promocyjne, wnioski grantowe), analizę źródeł audiowizualnych (zapisy przedstawień, zapisy spotkań), obserwację uczestniczącą, a także wywiady z liderkami organizacji pozarządowych przeprowadzone specjalnie na potrzeby niniejszego tekstu. (fragment tekstu)

9

Kapitoly z dejin divadelného života v spišskom regióne

80%

Kušnírová E.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2011

|

nr 6 (1)

397-419

In the contribution we outline dramatics and activities of members of Jednota mládeže slovenskej (Union of Slovak Youth) in Levoča. In the national consciousness processes and in the struggle for a new society, followers of Ludovit Stur (so-called "štúrovci") attributed great importance to theatre. The then Slovak playwright (J. Chalupka) and the other nation's amusing type of drama (e. g. V. K. Klicpera, A. Kotzebue, K. Kisfaludy) were typical for their drama creation. Revolutionary years of 1848/49 caused termination of drama activities at The Spis region and ending of this important period. We outline the image of particular drama productions (from 1845 to 1847) realized by amateurs in Levoča. (original abstract)

10

Actors in the Social World of Public Drama Theatre in Poland during the Communist Period and in the Period 21st Century. A Compara Tive Analysis

80%

Zimnica-Kuzioła E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2020

|

nr 73 Cinema, Film, Hero, Actor in Sociological Analyses and Research

111-126

Celem artykułu jest analiza porównawcza kondycji społecznej aktorów w okresie PRL-u i po transformacji ustrojowej 1989 roku. Materiałem empirycznym, jaki wykorzystuje Autorka, są publikacje popularnonaukowe poświęcone aktorom polskich publicznych teatrów dramatycznych i przeprowadzone przez nią - w latach 2015-2017 - wywiady swobodne z twórcami teatralnymi, reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. Aktorzy, którzy dobrze pamiętają okres PRL-u, z nostalgią wspominają miniony czas w życiu teatralnym, pamiętają familiarne stosunki w zespołach, antyrankizm, włączanie pracowników technicznych i administracyjnych do wspólnoty twórców, bez podkreślania jakiejkolwiek hierarchii. Współcześnie podziały społeczne, ideologiczne i polityczne w zespołach są bardziej widoczne. Młodzi aktorzy częściej kwestionują autorytety, w minionej epoce zasłużeni aktorzy darzeni byli wielkim szacunkiem. Współcześnie multiaktywni aktorzy demitologizują profesję aktorską, zwracają uwagę na upadek zawodowego etosu.(abstrakt oryginalny)

11

Lekka opowieść o tym, co słychać u innych. Anegdota w badaniach historycznoteatralnych

80%

Kędziora A.

Zarządzanie w Kulturze

|

2023

|

24

|

z. 1

23-32

Niniejszy artykuł jest zbiorem refleksji nad przydatnością dobrze znanego badaczom teatru gatunku literackiego, jakim jest anegdota teatralna, i próbą odnalezienia w nim funkcji nie tylko rozrywkowych czy artystycznych, narracyjnych, ale również wartości - choć niebezpośrednich - pośrednio faktograficznych. Punkt wyjścia do rozważań stanowią monografia Jacqueline S. Bratton, poświęcona współczesnej metodologii teatru dawnego New Readings in Theatre History (Bratton 2003), oraz artykuł Lionela Gossmana "Anecdote and History" (Gossman 2003), omawiający potencjalne korzyści, jakie płyną z wykorzystania anegdoty w badaniach historycznych. Anegdota teatralna w niniejszym artykule zostanie przybliżona w relacji do makro- i mikrohistorii teatru oraz usytuowana w kontekście wybranego gatunku, w którym pojawia się najczęściej, to jest autobiografii. (fragment tekstu)

12

Morfologia marki organizacji niekomercyjnych na przykładzie polskich teatrów

80%

Hernik J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu

|

2012

|

nr 24

303-316

Odbiór różnego rodzaju apeli, które organizacje mogą kierować do poszczególnych grup odbiorców, będzie ułatwiony, jeśli zostanie wsparty rozpoznawalną i niosącą pozytywne wartości marką. Stąd celem niniejszego artykułu jest analiza i ocena budowy marek rozumianych jako oznaczenia ułatwiające odróżnienie jednego podmiotu od innych. Wnioski przedstawione w artykule odnoszą się zarówno do konstruowania nazw teatrów, jak i oznaczeń graficznych. Ponadto umieszczono tu konkluzje odnoszące się do trzech sfer, do których odwołują się marki: funkcjonalnej, symbolicznej i odczuwania. Podkreślono, Ŝe wykreowanie dobrej marki jest procesem wielowymiarowym i czasochłonnym, ale bardzo istotnym w działalności teatrów, konkurują one bowiem ze sferą kultury masowej i innymi formami spędzania wolnego czasu.(oryginalny abstrakt)

13

Festiwal Teatralny "Nowy Bułgarski Dramat" w Szumen

61%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

7

173-181

Szumen to miasto położone w południowo-wschodniej Bułgarii. Artykuł poświęcono organizowanemu od 1966 r. corocznie w tym mieście festiwalowi teatralnemu "Nowy Bułgarski Dramat". Omówiono program festiwalu w 2005 roku, przyznane w ramach festiwalu nagrody oraz zmiany jakie corocznie zachodzą w programie.

14

Wstęp do rozważań na temat sytuacji bułgarskiego teatru po upadku komunizmu

61%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

7

163-172

Na początku artykułu krótko opisano historię Bułgarii oraz przedstawiono liczbę działających w Bułgarii teatrów. Następnie omówiono problemy dyrektorów teatrów, związane z ich funkcjonowaniem, a przede wszystkim problem finansowania. Szczegółowo zaprezentowano działalność Narodowego Centrum Teatru, które odgrywa bardzo ważną rolę w finansowaniu działalności bułgarskich teatrów.

15

Teatr zaniedbanej szansy

61%

Gawlik J. P.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

7

131-139

Na początku niniejszego artykułu opisano początki emisji telewizyjnych. Przedstawiono problemy stojące przed telewizją, które wtedy zaczęły się pojawiać. Następnie uwagę poświęcono coraz liczniej pojawiającym się w telewizji sztukom teatralnym, zwanym "teatrem telewizji". Szczególną uwagę zwrócono na problemy i różnice w definiowaniu i rozumieniu teatru.

16

Politicheskaa' mimikria' kak pogranich'e meždu pravdoj i lož'û

61%

Lobanova A.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2013

|

z. 65

207-215

W artykule przedstawiono ideę sfery polityki jako sztuki kamuflażu, imitacji. Udowadnia się, że jednym ze sposobów maskowania zachowania aktorów politycznych jest mimikra polityczna traktowana jako pogranicze pomiędzy prawdą a kłamstwem w sposób konstruktywny lub destruktywny. Ze względu na obecność mimikry w polityce aktualna staje się kwestia moralności polityków. Autor, opierając się na koncepcji społecznej mimikry, dowodzi, że w polityce istnieją różnice strukturalne między kodami moralnymi a politycznymi, które z kolei generują konflikt między komunikatywną praktyką polityków a funkcjonalnymi postulatami demokracji, jakie oni głoszą.(abstrakt oryginalny)

17

Powstanie i działalność teatrów amatorskich na Zamojszczyźnie w latach 1944 -1955

61%

Kuźma E.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2009

|

nr 3 (3)

377-388

Celem artykułu jest ukazanie jak zaraz po wyzwoleniu Zamojszczyzny obejmującej powiaty: biłgorajski, hrubieszowski, tomaszowski i zamojski ludność z wielkim zapałem przystąpiła do odbudowy teatrów amatorskich. Każdy, kto czuł wewnętrzną potrzebę wyrażenia swoich przeżyć, marzeń czy odreagowania stresu związanego z wojną miał możliwość wystąpienia na scenie. Widownia była liczna ze względu na duŜe zapotrzebowanie na wszystkie formy życia kulturalnego. W wiejskich i miejskich świetlicach nikt nie przejmował się niedoskonałościami gry aktorskiej. Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży biletów przeznaczano na cele społeczne, zakupy rekwizytów, budowę sceny lub remont budynku. Po 1948r. władze państwowe zaczęły sukcesywnie likwidować spontaniczną działalność sceniczną bądź poddawać ją nadzorowi.(fragment tekstu)

18

Różnorodność i wspólnota narracji w teatrze młodzieży - studium przypadku

61%

Turlejska B.

Horyzonty Wychowania

|

2018

|

17

|

nr 42 Narracja - perspektywa interdyscyplinarna

135-146

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest opis i analiza teatru młodzieży jako atrakcyjnej formy dialogu edukacyjnego oraz różnorodności i wspólnoty narracji osób w nim uczestniczących. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Tezą główną rozważań jest stwierdzenie, iż teatr szkolny posiada szczególną wartość w usprawnianiu i pogłębianiu procesu komunikacji międzyosobowej, jak również relacji międzypokoleniowej. Całość postępowania badawczego wywodzi się z nurtu fenomenologii i hermeneutyki. Zastosowana metoda badawcza to studium przypadku oraz metoda biograficzna z wykorzystaniem technik wywiadu i analizy dokumentów. PROCES WYWODU: Artykuł jest opisem i zarazem analizą jakościową różnorodności relacji i narracji osób uczestniczących w teatrze młodzieży. Teatrze, który powstaje, rodzi się we wspólnej kreacji wokół spraw i problemów ważnych dla młodzieży szkolnej i jej środowiska. Wprowadzone w działaniach teatralnych bodźce pozawerbalne wzbogacają możliwość porozumienia się. Można więc mówić o oddziaływaniu wychowawczym teatru, który jest miejscem spotkania z wartościami i w swoisty sposób poszukuje prawdy o świecie, innych ludziach. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Teatr jest jednym z obszarów rzeczywistości społecznej, gdzie człowiek spotyka się z wartościami poprzez ich doświadczanie, tworzenie i przeżywanie. Fenomen teatru młodzieży polega m.in. na tym, iż jest to wspólna kreacja młodzieży i pedagogów, gdzie zanika bariera anonimowości i przymusu, uczniowie w zajęciach teatralnych uczestniczą z wyboru, a istotą takiej formy teatru jest niekonwencjonalność. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Warsztat teatralny to niezbyt często występująca forma pracy dydaktycznowychowawczej w warunkach szkolnych. Teatr młodzieży jako przykład takiej niekonwencjonalnej formy dialogu edukacyjnego może tworzyć warunki do faktycznego spotkania osób i przyczynić się do odbudowy utraconych więzi osobowych w edukacji, a także w przestrzeni społecznej. Niewątpliwie, zajęcia teatralne wspomagają, czy wręcz przyspieszają proces społecznej adaptacji, wrastania w grupę, przełamywania barier w komunikowaniu edukacyjnym i społecznym.(abstrakt oryginalny)

19

Peculiarities of Russian Context in O. Wilde's Play 'Vera'

61%

Posudiyevska O.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2016

|

66

67-72

At the end of the XIX century the interest of British intellectual circles to the Russian Empire was intensified due to the latest events - the appearance of Nihilists on the Russian political arena. British intellectuals, especially those contradicting Victorian social and moral norms, were inspired by the new type of hero-nihilist - a romantic highly-spiritual revolutionary, struggling for freedom, which was created in their imagination mostly due to Turgenev's works and the lawsuit of Vera Zasulich, widely discussed in European press.This study concentrates on the analysis of the first play by Oscar Wilde Vera, dedicated to the Russian topic, which seems at first sight a naïve melodrama with confusion of historical events and features of the Russian social life. The peculiarities of Wilde's perception of Russian reality, as well as literary devices used for creating Russian background, are analyzed. Special attention is paid to the tradition of depicting a mysterious and exotic Russia in English literature since the XVI century, followed by Wilde. The writer uses a number of standard clichés presenting his "Russia" as a far-away country with eternal frost, tyrannical government, poor and savage people, fully obedient to the cruel ruler.However, as the researcher concludes, Wilde didn't aim at making a narration about real struggle between czarist regime and the Nihilists in Russia. The future leader of the aestheticism turns to Russian environment as an "another" place - a location, being unusual for an Englishmen, where the writer expects to find high feelings and lofty ideals, spiritual aims and moral values which couldn't exist in pragmatic Victorian society. Wilde's "Russia" is presented as an exotic, half-fictional reality, created mostly by the author's imagination as proper surroundings for evolution of the romantic conflict between the tyrannical Czar and the Nihilists. However, this conflict becomes a spiritual battle of cynical and pragmatic worldview with high spiritual and moral ideals, the aesthetic embodiment of the eternal struggle between the good and the evil, soul chastity and sin. (original abstract)

20

Współpraca sieciowa w instytucjach kultury

61%

Wójcik D.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu

|

2015

|

64 nr 7 Przedsiębiorstwo w sieci

95-110

Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki współpracy sieciowej instytucji kultury na gruncie wyjaśnień trzech wiodących teorii referencyjnych, tj. teorii ekonomicznej efektywności, teorii sieci społecznych oraz teorii zasobowej, na przykładzie teatrów. Współpraca sieciowa, mimo że doczekała się dużej i wciąż rosnącej liczby publikacji, nie była - jak dotąd - szerzej analizowana w kontekście instytucji kultury.(abstrakt oryginalny)