W większości krajów tzw. Trzeciego Świata zdecydowana większość miast zmaga się z różnymi, wielowymiarowymi problemami wzrostu (w sferze infrastruktury, usług, kryzysu zatrudnienia itp.). problem istnienia slumsów w centrach miast rozważany jest pod kątem społeczno-ekonomicznym, technicznym, administracyjnym i społeczno-kulturowym. W niniejszym artykule rozpatrzono społeczno-kulturowe wyzwania rewitalizacji w Ile-Ife (Nigeria). Zidentyfikowane i zbadane zostały uwarunkowania społeczno-gospodarcze, cechy fizyczne i środowiskowe, a także zaplecze infrastrukturalne tradycyjnego centrum Ile-Ife. Następnie wyodrębniono zmienne społeczno-ekonomiczne wpływające na opcje odnowy miejskiej na badanym obszarze. Dane niezbędne do badań uzyskano dzięki wykorzystaniu kwestionariusza pośród 477 wybranych losowo gospodarstw domowych (10% wszystkich gospodarstw domowych na analizowanym obszarze). Wyniki ukazały, iż większość budynków (83%) zostało zbudowanych ponad 30 lat temu, a powszechnym materiałem budowlanym jest błoto - 70% budowli powstało z błota, a kolejne 20,3% z cegieł wytworzonych z błota. Jedynie 9,3% budynków zbudowano z betonowych bloków. Co więcej, ponad trzy czwarte respondentów (85,3%) zarabia miesięcznie mniej niż 15 000 NGN, a tylko 14,7% więcej niż 15 000 NGN. Regresja wielu zmiennych oraz testy ANOVA wykazały silny przewidywany wpływ uwarunkowań społeczno-ekonomicznych respondentów, takich jak dochód (70,8%), poziom wykształcenia (84%) i zawód (92%) na preferowaną przez nich opcję odnowy budynków (p ≤ 0,01). We wnioskach stwierdzono, że przy próbach odnowy miast planiści powinni brać pod uwagę różne uwarunkowania społeczno-gospodarcze, jeśli mieszkańcy mają być aktywnie i znacząco włączani w ten proces. (abstrakt oryginalny)