Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wyżywienie świata
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Autor omówił, w oparciu o dostępne materiały statystyczne, tendencje w światowej produkcji żywności w latach 1961-1999, z uwzględnieniem sytuacji poszczególnych kontynentów i grup państw.
Kraje arabskie zajmują powierzchnię 1378 mln hektarów, ich obszar rozciąga się na długości 7 500 km; 49% obszaru leży w strefie klimatu pustynnego, 40% - w strefie klimatu umiarkowanego, a tylko 1% - w strefie klimatu zimnego. Rolnictwo w świecie arabskim zajmuje czołowe miejsce w gospodarce tych krajów. Połowa ludności arabskiej jest zatrudniona w rolnictwie i na nim opiera się wiele branż przemysłu. W takich krajach jak Jordania, Egipt, Sudan, Maroko, Tunezja, Liban i Syria eksport produktów rolnych jest podstawowym i głównym, składnikiem eksportu ogólnego. Produkcja zwierzęca jest głównym składnikiem produkcji rolniczej w krajach arabskich, w wielu z nich produkcja zwierzęca przekracza 30% ogólnej produkcji rolniczej. Hodowla zwierząt jest podstawą życia wielu Beduinów, którzy stanowią większość narodową w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki. Pomimo przestarzałych metod hodowli produkcja zwierzęca jest wystarczająca i zaspokaja potrzeby mieszkańców. W krajach takich jak Sudan, Somalia i Mauretania produkcja ta jest podstawowym źródłem dochodu. (fragment tekstu)
Współczesne problemy wyżywienia ludności świata wskazują na jednoczesne występowanie dwóch przeciwstawnych procesów, tj. z jednej strony niskiego poziomu produkcji żywności i wiążącego się z tym niedożywienie oraz głód ludności w krajach rozwijających się Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej, a z drugiej strony stałą nadwyżka produkcji żywności w krajach wysokorozwiniętych. Organizacje międzynarodowe nie są w stanie rozwiązać tego problemu. Również procesy globalizacji świata nie są skutecznym instrumentem przeciwdziałania zjawisku dysproporcji w produkcji i wyżywieniu ludności świata. Problem ten wymaga skutecznych działań w XXI wieku. (abstrakt oryginalny)
Do najważniejszych przyczyn braku bezpieczeństwa żywnościowego w wielu krajach rozwijających się należą: niski poziom produkcji rolniczej wynikający z małej wydajności niewielkich gospodarstw rolnych, które dominują w strukturze obszarowej; niekorzystne warunki glebowo-klimatyczne, zasoby wody za małe w stosunku do potrzeb, ograniczony dostęp ubogiej ludności wiejskiej do środków produkcji, przede wszystkim do ziemi lepszej jakości i środków plonotwórczych, niedostateczna umiejętność uprawy ziemi, wiążąca się z brakiem wykształcenia (choćby podstawowego); klęski żywiołowe, międzynarodowe konflikty zbrojne i wojny plemienne; niska siła nabywcza ludności wiejskiej; wiele gospodarstw rolnych nie jest związanych z rynkiem oraz brak jest miejsc pracy na wsi i w mieście poza rolnictwem, wśród ludności rozszerzają się choroby zakaźne i będące skutkiem niedożywienia; zmniejsza się pomoc zewnętrzna i ograniczane są środki własne (publiczne) na inwestycje w rolnictwie krajów rozwijających się z powodu zbyt wolnego obrotu kapitału. (fragment artykułu)
W niniejszym artykule przedstawiono rozważania na temat barier wyżywienia ludności świata, różnice w poziomie wyżywienia w świecie oraz problemy produkcji żywności.
Termin "bezpieczeństwo żywnościowe" do słownika pojęć społeczno-ekonomicznych wprowadzony został dopiero w połowie lat 70-tych po światowej Konferencji Żywnościowej FAO, która odbyła się w Rzymie w 1974 r. W zakres tego pojęcia wchodzą zagadnienia związane z wyżywieniem ludności, będące od dawna przedmiotem polityki społeczno-gospodarczej wielu państw świata i Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Zwrócono uwagę na jeden z najważniejszych problemów globalnych jakim jest wyżywienie ludności. W skali świata występuje deficyt produkcji żywności i widoczne dysproporcje w poziomie odżywiania się społeczeństw różnych krajów. Pokazano działania ONZ podejmowane w celu zlikwidowania głodu i zagrożenia nim.
Problemy żywnościowe są obecne w przestrzeni międzynarodowej od kilkudziesięciu lat. Zjawisko to jest zazwyczaj utożsamiane z wysiłkami, które powszechnie określa się mianem zwalczania głodu lub też bezpieczeństwa żywnościowego (food security). W ostatnich latach prowadzone są jednak działania, które pozwalają na spojrzenie na problem z nieco odmiennej perspektywy. Jedną z takich możliwości stwarza analiza działalności transnarodowego ruchu La Vía Campesina i związanej z nim idei food sovereignty. Stawiana w artykule hipoteza zmierza w kierunku wskazania, że jednym z podstawowych problemów żywnościowych współczesnego świata nie jest kwestia braku żywności, lecz jej dystrybucji. Niniejszy tekst jest również głosem w dyskusji na temat ograniczonej swobody działania aktorów niepaństwowych w sytuacji przekształcającego się globalnego porządku. W celu odniesienia się do tych zagadnień omówiono podstawowe okoliczności związane z powstaniem ruchu La Vía Campesina, a następnie jego postulaty ze szczególnym uwzględnieniem analizy zjawiska food sovereignty. Na zakończenie przedstawiono działania La Vía Campesina oraz ich ocenę.(abstrakt oryginalny)
W 2050 r. na naszej planecie prawdopodobnie będzie o 3 mld osób więcej, niż dziś. Na kraje uprzemysłowione przypadnie nieco ponad miliard osób. Większość ludności świata mieszkać będzie w metropoliach. Rozwój demograficzny postawi na porządku dziennym zasadnicze kwestie: wyżywienia ludzkości i zachowania środowiska.
Problemy żywnościowe dotyczą głównie ludności krajów o niskiej podaży artykułów rolnych, wysokim przyroście naturalnym i niskim poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego. Trzeba jednak zauważyć, że proces globalizacji zmniejsza ubóstwo i niedożywienie w tej grupie krajów. Syntetycznym miernikiem, który naukowcy stosują do oceny stanu wyżywienia na świecie jest ilość energii ze spożycia żywności w przeliczeniu na 1 mieszkańca.
Czy światowa gospodarka zabrnęła w ślepą uliczkę? Na bolesny dla krajów rozwiniętych amerykański kryzys subprime nakłada się dużo groźniejszy globalny kryzys żywnościowy. Dopiero razem mogą zagrozić globalnemu rozwojowi gospodarczemu i doprowadzić do wojen, które przeobrażą obraz współczesnego świata. Wojen oczekuje w każdym razie ONZ, a coraz poważniej obawiają się IMF i Bank Światowy. (abstrakt oryginalny)
Jak wynika z dokonanych analiz i badań, ryby stanowią źródło protein dla ponad miliarda ludzi w większej, słabo rozwiniętej części świata. W sektorze rybołówstwa pracuje ponad 21 milionów "pełnoetatowych rybaków", a dalszych 200 mln utrzymuje się z rozmaitych form pracy i usług w tej dziedzinie. Jednakże potencjał łowczy jest od wielu lat zbyt duży w stosunku do nadmiernie eksploatowanych łowisk.
Głównym celem bezpieczeństwa żywnościowego jest zapewnienie normalnego rozwoju psychofizycznego jednostce ludzkiej i całemu społeczeństwu. Instrumentem jest tutaj prawidłowa polityka rolno-żywnościowa. W Unii Europejskiej polityka taka kreowana jest przez władze Unii oraz kontrolowana przez jej demokratyczne organy założycielskie.
Fenomen biznesu rolnictwa miejskiego występuje od długiego czasu zarówno w rozwiniętych, jak i rozwijających się krajach. Na świecie żyje ok. 200 mln farmerów miejskich, którzy dostarczają żywności dla ponad 700 mln ludzi, czyli ok. 12 procent ludności świata. Tego typu agrobiznes przyczynia się w największym stopniu do bezpieczeństwa żywnościowego miast, zaspokajając od 10 do 40 procent potrzeb żywnościowych rodzin miejskich w krajach rozwijających się, szczególnie w zakresie owoców i warzyw, jak również pewnych produktów zwierzęcych. Dużą grupę rolników miejskich stanowią biedni mieszkańcy, z reguły kobiety i dzieci. Przy ich zakresie produkcji są oni w stanie zapewnić sobie dietę, a nadwyżka (o ile powstaje) jest sprzedawana przez nieformalną sieć rynków sąsiedzkich lub sprzedawców ulicznych. Inna istotna rola rolnictwa miejskiego jest związana z użyciem naturalnych zasobów (ziemia, woda itp. ), jak również z usuwaniem odpadów miejskich i ponownym wykorzystaniem odpadów domowych jako nawóz. Poprzez ponowne wykorzystanie odpadów organicznych i wykorzystywanie ich jako środek produkcji w rolnictwie miejskim przetwórstwo to przyczynia się do poprawy środowiska naturalnego, zwłaszcza odnowy ziemi, powietrza, wód lądowych powierzchniowych itp. Chociaż rolnictwo miejskie stanowi istotną gałąź ekonomii, to rolnictwo wiejskie pozostaje głównym źródłem zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. (abstrakt oryginalny)
Z postępującą globalizacją w świecie wiąże się wiele problemów i zagrożeń. Wybrane z nich omówiono w artykule. W szczególności rozpatrzono problemy demograficzne i żywnościowe, surowcowo-energetyczne oraz ekologiczne.
Purpose: This scientific study explores the potential for collaboration between Poland and Ukraine to enhance the supply of plant-based food products in Poland. By leveraging the agricultural resources and expertise of Ukraine, this partnership aims to identify and cultivate new plant varieties that can be grown on Ukrainian soil and exported to EU countries. The research focuses on analyzing the suitability of Ukrainian soil for growing specific crops, assessing market demand, and evaluating the potential economic and environmental benefits of such cooperation. Design/methodology/approach: The study involves a comprehensive review of scientific literature, agricultural research, and market analysis to identify promising crops with nutritional value, high productivity, and adaptability to various climates and growing conditions. The findings offer insights into the diversification of food production systems and the promotion of sustainable diets. The methodology was based on the official data of Statista published in 2010-2023. Combining multiple methods provided a more comprehensive and nuanced understanding of the complex interactions between plant-based nutrition development and ensuring food security for the population. Findings: The findings contribute to the development of sustainable agriculture practices, food security, and economic growth in both Poland and Ukraine. The authors investigate the potential of cultivating novel plant varieties to ensure an adequate food supply for the population. By exploring diverse crops beyond conventional staples, such as asparagus, this research aims to identify new plant species and varieties that can contribute to sustainable agriculture and meet the evolving dietary needs of the population. Research limitations/implications: The implications of this study underscore the importance of stakeholder engagement and adaptive management for effective integration. Practical implications suggest the need for policy coordination, capacity building, and innovative incentive mechanisms to foster harmonious coexistence between plant-based nutrition development and ensuring food security for the population. Originality/value: The value of the article is in the analysis of key factors influencing the impending crisis and analyzes its potential implications on food availability, affordability, and access. The findings suggest that the growing demand for food, coupled with various environmental, economic, and policy challenges, may lead to significant food supply disruptions and pose serious threats to the well-being of citizens in the region. These results could be especially interesting for researchers whose studies are interdisciplinary. This investigation examines the potential emergence of a food security crisis in Poland and other European Union (EU) countries. (original abstract)
Przedmiotem artykułu jest zmieniająca się sytuacja żywnościowa świata i światowe bezpieczeństwo żywnościowe. Autorka analizuje pierwszy powojenny kryzys żywnościowy na początku dekady lat 70-tych, spowodowany brakiem równowagi na światowym rynku produkcji zboża. Omawia program Światowego Systemu Bezpieczeństwa Żywnościowego. Następnie śledzi sytuację na światowym rynku żywności w latach 90-tych i analizuje oznaki zagrożenia kolejnym światowym kryzysem żywnościowym. Szczególnie bada rezultaty nierównowagi na rynku zboża: drastyczny wzrost cen zbóż na rynku światowym i gwałtowny spadek zapasów zbóż, niebezpieczny dla bezpieczeństwa żywnościowego świata. Konkludując stwierdza, że zapewnienie trwałego bezpieczeństwa żywnościowego dla przyszłych pokoleń wymaga odpowiedniego kształtowania procesów demograficznych oraz racjonalizacji całej gospodarki żywnościowej świata, w tym stosowania ekologicznych metod produkcji żywności, które by wspierały realizację koncepcji rozwoju zrównoważonego w świecie zdolnym do ekorozwoju.
Celem opracowania jest ocena aktualnej sytuacji żywnościowej w regionach świata dotkniętych problemem niedożywienia oraz określenie roli sektora rolnego w kształtowaniu tej sytuacji. W badaniach podjęto również próbę wyznaczenia czynników determinujących stopień wyżywienia ludności wraz z ilościowym określeniem siły ich oddziaływania. W analizie wykorzystano dane Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). (abstrakt oryginalny)
Z perspektywicznych założeń europejskiej polityki rolnej wynika, że światowa produkcja żywności do 2030 roku wzrosnąć musi o 57 procent aby zapewnić wyżywienie wzrastającej populacji, przy uwzględnieniu stale zmniejszającej się powierzchni użytków rolnych. W trendach światowych model rolnictwa musi być uzupełniany modelem produkcji środków spożywczych. Celem takiej polityki jest osiągnięcie zasad: bezpieczeństwa żywności, wysokiej jakości i różnorodności.
Materiał ilustruje politykę żywnościową oraz strukturę wyżywienia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem wsi. Próba wytyczenia kierunków przebudowy gospodarki żywnościowej w taki sposób, aby zbliżyć ją do standardów zachodnich. Tekst zawiera tabele obrazujące spożycie podstawowych artykułów żywnościowych w latach 1988-1993 na 1 mieszkańca rocznie oraz podobnie w gospodarstwach domowych za rok 1993.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.