Zasadniczym celem niniejszego rozdziału jest identyfikacja różnic i podobieństw w zakresie wykorzystania smartfonów i aplikacji mobilnych w Polsce i Turcji na przełomie lat 2019 i 2020. Przedmiotem badań są kwestie natury techniczno-aplikacyjnej, co ma stanowić podstawę do podjęcia późniejszych badań nad różnicami kulturowymi w tym zakresie. Panuje powszechna opinia, że ze względu na wieloletnią i postępującą globalizację procesy homogenizacji wykorzystania najnowszych technologii powinny szybko postępować niezależnie od państw czy regionów, w których występują. Szczególnie oczywiste wydaje się to w odniesieniu do nowoczesnych środków komunikacji, takich jak smartfony. Co prawda w ostatnich latach dynamika wzrostu ich wykorzystania nieco zmalała, ale przyrost ilościowy nadal utrzymuje się na najwyższym poziomie [www1]. Od wyższej podstawy wskaźniki są bowiem niższe, zwiększa się czas użytkowania "starych" smartfonów, brak jest w "nowych" urządzeń na tyle różniących się i nowocześniejszych od poprzedniej generacji, by spowodować szybki wzrost ich zakupów. Czy zmieni to coraz powszechniejsze wprowadzanie standardu 5 G, to dopiero pokaże przyszłość. Jest jednak pewne, że wzrost ilościowy jest stymulowany rosnącą jakością produkowanych urządzeń, towarzyszącego im oprogramowania, infrastruktury w postaci np. fog computing, a także urządzeń towarzyszących (np. smartwatch, opaski FitBit i inne wearables). Smartfonem nazywamy przenośne (mobilne), wielofunkcyjne urządzenie multimedialne, będące połączeniem techniczno-funkcjonalnym wielu dotychczas używanych narzędzi, np.: telefonu komórkowego, komputera w pełni przenośnego, cyfrowego aparatu fotograficznego i kamery, dyktafonu, nawigacji GPS, notatnika, konsoli gier komputerowych (smartfony przeznaczone do gier), kontrolera czujników zdrowotnych itp. Termin "aplikacja mobilna" oznacza różnorodne oprogramowanie zaprojektowane do wykorzystania na smartfonach i innych urządzeniach mobilnych: niezależne, samodzielne i specjalistyczne, działające bez dostępu do serwisów internetowych, mobilne serwisy internetowe, strumieniowo-klienckie (dostęp na żądanie do zasobów Internetu) oraz gry komputerowe [Chmielarz, 2015]. Badania dotyczące użytkowania smartfonów koncentrują się głównie na rozpoznaniu relacji ilościowych posiadanych smartfonów w stosunku do określonych rodzajów posiadanego sprzętu, systemu operacyjnego grup użytkowników według płci, wieku, miejsca zamieszkania, krajów, regionów oraz czasu użytkowania, wykorzystania na dzień, tydzień, rankingów według producentów itp. Stosunkowo mało jest połączenia badań ilościowych i jakościowych, tzn. nastawionych na sposoby wykorzystania w mobilnym handlu elektronicznym (m-commerce), elektronicznej mobilnej bankowości (m-banking) oraz porównań międzynarodowych [Nielsen i Budiu, 2013]. Istnieje luka badawcza dotycząca kompleksowego porównania tych zastosowań. Niniejszy rozdział plasuje się w badaniach ilościowo-jakościowych i stanowi etap przygotowawczy zarówno do szerokich badań międzykulturowych, jak i odniesień społecznych zastosowań tej technologii. Aby zrealizować powyższe zadania, przyjęto następującą strukturę pracy. Po wprowadzeniu, w sekcji drugiej przedstawiono przegląd i odniesienia literaturowe analizowanego zagadnienia. Kolejna z sekcji ukazuje metodologię i charakteryzuje wykorzystaną próbę badawczą. Analiza wyników oraz ich dyskusja została zaprezentowana w sekcji czwartej. Ostatnia część zawiera porównanie uzyskanych rezultatów w wybranych krajach oraz wnioski wynikające z przeprowadzonych badań. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.