1 stycznia 2011 roku na mocy postanowień trzeciej dyrektywy pocztowej 11 krajów UE: Austria, Belgia, Bułgaria, Dania, Francja, Irlandia, Portugalia, Słowenia, Hiszpania, Włochy i Malta, zlikwidowało monopol publicznych operatorów pocztowych na przesyłki listowe o masie do 50 g. Dołączyły one do grupy państw, które wcześniej uwolniły rynek pocztowy: Estonii, Finlandii, Holandii, Niemczech, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Tym samym dokonał się kolejny, ważny etap w historii unijnego rynku pocztowego. Jakkolwiek do ostatecznego zakończenia procesu liberalizacji pozostały 2 lata i 10 rynków, czekających na "pełne otwarcie" na konkurencję - na Cyprze, Litwie, Łotwie, Słowacji, Węgrzech, w Czechach, Grecji, Luksemburgu, Polsce, Rumunii, zasadne jest już teraz odnieść się do istotnych faktów z przeszłości. Interesujące wydaje się spojrzenie na rynek wewnętrzny Unii Europejskiej, w tym wypadku pocztowy, z perspektywy tworzenia UE i jego prawnego otoczenia - taka historia w pigułce. W tym kontekście, tworzenie Unii, postępujący proces liberalizacji, zmiany w otoczeniu prawnym - czynniki, które przez lata kształtowały rynek usług pocztowych UE, m.in. jego przedmiotową segmentację i kierunki przepływu przesyłek pocztowych, są tematem niniejszego artykułu, opracowanego na podstawie raportu pt. Rozwój rynku usług pocztowych w krajach UE, opublikowanego przez Instytut Łączności w 2010 roku(fragment tekstu)