Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 159

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Ziemniaki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
1
100%
Scharakteryzowano zmiany w skali uprawy ziemniaka w Polsce w ostatnich latach. Ziemniaki z rośliny o wielokierunkowym wykorzystaniu stają się tylko warzywem. Drastycznie zmniejszyła się powierzchnia jego uprawy oraz liczba gospodarstw uprawiających ziemniaki. Wraz z ograniczeniem uprawy ziemniaków zmniejszyła się także powierzchnia uprawy innych gatunków roślin, jak np. buraków cukrowych i roślin strączkowych. Spowodowało to niekorzystne zmiany prowadzące do stosowania w polskim rolnictwie monokultury zasiewów. Zmienia się równocześnie struktura agrarna uprawy ziemniaków oraz stosowana technologia. Niskonakładowa technologia jest zastępowana intensywnymi technologiami oraz certyfikowanymi systemami produkcji. Bardzo głębokie zmiany w branży ziemniaczanej zachodzą także w województwie podlaskim. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawił rolę jednostek detalicznych (stragany na targowiskach miejskich, sklepy owocowo-warzywne i spożywcze, sklepy samoobsługowe w tym supermarkety i hipermarkety) w obrocie ziemniakami oraz określił sposób współpracy z dostawcami zmieniaków.
Skrobia jest głównym składnikiem ziemniaka, stanowiącym ok. 17 ÷ 21 % masy świeżych bulw. Poza ilością, to struktura i skład, a w konsekwencji właściwości fizykochemiczne tego biopolimeru są ważnymi czynnikami określającymi kierunek jego zastosowań spożywczych i przemysłowych. Na wskaźniki te mają z kolei wpływ, oprócz genotypu, warunki środowiskowe i agrotechnika stosowana podczas uprawy roślin. Podstawą prawidłowego przebiegu procesów fizjologicznych i biochemicznych zachodzących w roślinie jest jej kompleksowe zaopatrzenie w łatwo dostępne składniki pokarmowe. Pełne odżywienie roślin ziemniaka decyduje bezpośrednio o ilości i jakości skrobi zawartej w bulwach. Zastosowanie odpowiedniego nawożenia (rodzaju oraz ilości stosowanego nawozu, jak również metody dozowania składników mineralnych i materii organicznej) wpływa m.in. na granulację ziaren polimeru, zawartość amylozy i fosforu, właściwości termiczne oraz proces kleikowania skrobi, np. zawartość skrobi w bulwach maleje przy niedostatecznej podaży potasu oraz przy zbyt dużych dawkach azotu. Mniejszy wpływ na ten parametr ma nawożenie fosforem. Zastosowanie doglebowo nawozów fosforowych i potasowych promuje formownie się dużych ziaren skrobi, podczas gdy nawożenie azotowe przynosi odwrotne skutki. Nawożenie roślin ziemniaka nie wpływa na strukturę krystalograficzną skrobi, jednak względna jej krystaliczność zwiększa się wraz ze wzrostem dawki potasu, a zmniejsza się w sytuacji większej podaży nawozu azotowego. Określenie wpływu nawożenia roślin na właściwości skrobi dostarcza przydatnych i ważnych informacji zarówno dla producentów ziemniaków, badaczy, jak i sektora przemysłowego, ponieważ stwarza możliwość kontroli warunków uprawy ziemniaka mających wpływ na uzyskanie skrobi natywnej o określonych właściwościach fizykochemicznych. (abstrakt oryginalny)
The identification of organic, unconventional, solutions in order to fight against most encountered plant mites and pathogens is a preoccupation of our days. In this context, the aim of our research consists in testing the possibility of using Allium sativum L., and selenium enriched Allium sativum L. in fight against late blight and alternariosis in potato, in conditions of obtaining appropriate interests. A bifactorial experimental design with two graduations, according to the randomized blocks methodology, was implemented in pedo-climatic conditions of Transylvanian Plain, Romania. The data were statistically processed with STATISTICA v 7.0. Basic statistics was used for calculation of means, standard deviations, coefficients of variation, and differences between means, for fungal pathogens attack degrees and potato productions. Our research shows that the use of 1.1% aqueous solution of organic selenium enriched Allium sativum L. is a valuable alternative in fight against Alternaria solani Sorauer, and Phytophthora infestans Mont. De Bary, in both Redsec, and Roclas potato varieties, in studied experimental conditions.(original abstract)
Celem wykonanych badań było wykazanie wpływu wzrastającego nawożenia fosforem stosowanego na tle czterech dawek NK na zawartość włókna, tłuszczu i składników popielnych w bulwach ziemniaka odmiany Atol. Pod wpływem wzrastającego nawożenia azotowo-potasowego, jak i fosforowego zaznaczyła się w bulwach ziemniaka tendencja do zwiększania zawartości włókna i częściowo tłuszczu surowego. Stosowane w doświadczeniu nawożenie azotowo-potasowe i fosforowe miało niewielki wpływ na zawartość w bulwach ziemniaka surowego popiołu i poszczególnych makropierwiastków popielnych. Wyraźniej zaznaczył się jedynie dodatni wpływ nawożenia fosforem na zawartość P w bulwach. Zawartość makroelementów wykazywała niewielkie, ale istotne uzależnienie od warunków klimatycznych, a zwłaszcza od ilości opadów atmosferycznych. (abstrakt oryginalny)
Podjęte badania miały na celu określenie wpływu wzrastającego nawożenia fosforem stosowanego na tle czterech dawek NK na zawartość związków azotowych i jakość białka w bulwach ziemniaka. Nawożenie azotowo-potasowe przyczyniło się do niewielkiego zwiększenia zawartości N ogółem i N białkowego w bulwach, ale wzrost ten nie korespondował z wielkością dawki NK. Najwyższą zawartość obu form azotu uzyskano już przy drugim poziomie nawożenia (N80K120). Wzrastające nawożenie fosforem nieznacznie zwiększyło tylko zawartość N ogółem w serii z najniższą dawką NK. Zawartość aminokwasów w białku bulw i jego wartość odżywcza (EAA index) były częściowo uzależnione od stosowanego nawożenia. W obrębie porównywanych dawek NK wykazano jedynie dodatnie oddziaływanie najwyższego poziomu nawożenia (N160K240) na zawartość wszystkich aminokwasów egzogennych. Wraz ze zwiększeniem dawek fosforu na ogół następował spadek zawartości aminokwasów egzogennych. Wartość odżywcza białka bulw wyrażona indeksem EAA ulegała zwiększeniu w miarę wzrostu nawożenia azotowo-potasowego. Nawożenie fosforem w trzech seriach nawożenia NK spowodowało spadek wartości odżywczej białka tylko w serii nawożonej N120K180. Działanie wzrastających dawek fosforu na wartość odżywczą białka miało przebieg paraboliczny. (abstrakt oryginalny)
Celem podjętych badań było poznanie wpływu nawadniania kroplowego i deszczownianego na wysokość i jakość plonu wybranych odmian ziemniaka średnio wczesnego. Doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2001-2003 we wsi Kosobudy, gm. Brusy, woj. pomorskie, na glebie zaliczanej do IVb klasy bonitacyjnej (kompleks 5 żytni dobry). Ilość wody łatwo dostępnej dla roślin (efektywna retencja użyteczna) w warstwie gleby o kontrolowanym uwilgotnieniu (od 0 do 40 cm) wynosiła 29,5 mm. Dwuczynnikowe doświadczenie założono metodą losowanych podbloków układzie zależnym split-plot, w czterech replikacjach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawadnianie, zastosowane w trzech wariantach: O - bez nawadniania (obiekt kontrolny), K - nawadnianie kroplowe, D - nawadnianie deszczowniane. Czynnik drugiego rzędu stanowiły trzy średnio wczesne odmiany ziemniaka: Barycz, Mors, Triada. Ziemniaki uprawiano na pełnej dawce obornika bydlęcego (35 t·ha-1 ) wnoszonego do gleby jesienią pod orkę zimową. Nawożenie fosforem i potasem wynosiło 80 kg P2O5· ha-1 i 140 kg K2O· ha-1. Nawożenie azotem zastosowano w dawce 90 kg N· ha-1. Terminy wykonywania nawodnień ustalano na podstawie potencjału wodnego gleby określanego przy użyciu tensjometrów. Nawadnianie rozpoczynano w momencie, kiedy siła ssąca gleby wynosiła -0,03 MPa. Zastosowanie nawodnień w uprawie ziemniaka istotnie zwiększyło plon handlowy bulw. Nie stwierdzono istotnych różnic w wysokości plonów ziemniaka nawadnianego systemem nawodnień deszczownianych i kroplowych. Wśród testowanych odmian istotnie wyższy plon handlowy bulw wydała Triada. Wystąpiła zróżnicowana reakcja odmian na nawadnianie. Najwyższe przyrosty plonów pod wpływem nawadniania stwierdzono u odmiany Mors, a najniższe - u odmiany Barycz. Zastosowane systemy nawodnień nie różnicowały istotnie poziomu suchej masy, witaminy C, cukrów prostych i skrobi w bulwach testowanych odmian. Nawadnianie obniżyło zawartość cukrów ogółem w bulwach ziemniaka.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Wykorzystanie użyźniacza glebowego UGmax w uprawie ziemniaka
75%
Celem podjętych badań było określenie wpływu użyźniacza glebowego UGmax na plon suchej masy, plon skrobi i plon białka ogólnego dwóch odmian ziemniaka jadalnego. Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2008-2010. Założono je metodą losowanych podbloków jako dwuczynnikowe, gdzie czynnikiem I były dwie odmiany ziemniaka jadalnego Satina i Tajfun, a czynnikiem II pięć sposobów stosowania użyźniacza glebowego UGmax. Po zastosowaniu użyźniacza glebowego UGmax, w porównaniu z obiektem kontrolnym, uzyskano średni wzrost plonów suchej masy, skrobi i białka odpowiednio o 30,6, 24,6 i 37,9%. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było określenie wpływu stosowania różnych dawek nawożenia azotem w uprawie nowych odmian ziemniaka na zawartość w bulwach suchej masy, skrobi, cukrów ogółem i cukrów redukujących. Badaniom poddano bulwy 4 odmian ziemniaka - Bard, Lord, Cedron i Kuba. W doświadczeniu polowym z odmianami ziemniaka Bard i Lord (przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji) zastosowano 3 dawki nawożenia azotem: 40, 80 i 120 kg/ha, a w przypadku odmian Cedron i Kuba (przeznaczonych do produkcji czipsów lub suszy) 2 dawki: 100 i 140 kg N/ha. W bulwach oznaczono zawartość suchej masy, skrobi oraz cukrów ogółem i redukujących. Odmiany przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji zawierały mniejszą ilość suchej masy i skrobi, a więcej cukrów ogółem i redukujących niż odmiany przeznaczone do produkcji czipsów lub suszy. Wyższa, ze stosowanych w uprawie, dawka nawożenia azotem spowodowała zmniejszenie zawartości suchej masy i skrobi w ziemniakach odmiany Lord. Wyższe dawki nawożenia azotem spowodowały wzrost zawartości cukrów: ogółem i redukujących w ziemniakach odmian Bard, Lord i Cedron. Nie stwierdzono natomiast zmian zawartości tych składników w ziemniakach odmiany Kuba. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było zbadanie wpływu promieniowania ultrafioletowego (UVC) na wzrost, rozwój i plonowanie roślin ziemniaka (Solanum tuberosum L). Obiektem badań były 132 rośliny ziemniaka średnio późnej odmiany Jelly, których wegetacja przebiegała pod osłoną tunelu foliowego. W doświadczeniu wykorzystano autorskie stanowisko do naświetlania materiału roślinnego ultrafioletem. Sadzeniaki przed umieszczeniem w glebie naświetlono promieniami ultrafioletowymi przez czas 1, 10, 60 min przy stałej odległości promiennika UVC od dna komory 0,7 m. W trakcie okresu wegetacji oceniano tempo wschodów, kwitnienia i zamierania łętów, określano długość i liczbę łodyg, a po zbiorze określono strukturę plonu każdej rośliny. Stwierdzono istotny wpływ ultrafioletu na rozwój części nadziemnej roślin ziemniaka. Obliczenia statystyczne wykonano przy założonym poziomie istotności α=0,05. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono sytuację w produkcji ziemniaków w Polsce w momencie wejścia do UE. Z wyjątkiem regulacji rynku skrobi ziemniaczanej stosowanej w krajach UE, produkcja ziemniaków, tak popularna w naszym kraju, nie jest objęta rynkiem wspólnotowym. Aby jednak mógł odbywać się swobodny handel ziemniakami pomiędzy krajami UE muszą być spełnione ostre kryteria fitosanitarne, wprowadzony system rejestracji producentów, a technologia produkcji powinna być monitorowana z myślą o bezpieczeństwie wprowadzanych artykułów żywnościowych. (oryg. streszcz.)
Celem pracy było przedstawienie uwarunkowań podejmowania decyzji dotyczących traktowania bakteriozy pierścieniowej jako choroby kwarantannowej oraz wynikających z tego faktu konsekwencji intencjonalnych i nieintencjonalnych. Zwrócono uwagę na wpływ regulacji prawnych dotyczących bakteriozy i praktyki ich stosowania na ekonomikę produkcji ziemniaka i funkcjonowanie rynku. Bakterioza pierścieniowa ziemniaka ma w wielu krajach, w tym i w Unii Europejskiej, status choroby kwarantannowej. Urzędowe regulacje fitosanitarne dotyczące choroby stały się główną przyczyną drastycznego zmniejszenia eksportu ziemniaków z Polski oraz stanowią barierę podażową w produkcji nasiennej. Dyskusyjna jest natomiast ocena rzeczywistych strat gospodarczych w przypadku wystąpienia choroby. Według modelu teoretycznego istnieją przesłanki, że obowiązujący poziom restrykcji fitosanitarnych powoduje zbyt wysokie koszty dla producentów, zwłaszcza dotyczące konsekwencji tzw. nieintencjonalnych. Uzasadnia to dyskusję nad celowością dalszego traktowania bakteriozy jako choroby kwarantannowej. (abstrakt oryginalny)
Przemysł ziemniaczany ma duże możliwości zwiększenia produkcji, ponieważ w omawianym okresie jego zdolności produkcyjne były wykorzystywane zaledwie w 50-70%. Jednakże sytuacja finansowa większości tych zakładów jest bardzo niekorzystna: są one poważnie zadłużone, chociaż w 1995 r. po raz pierwszy od wielu lat rentowność tych przedsiębiorstw uległa poprawie w wyniku restrukturyzacji zadłużenia, wyprzedaży zapasów, wyrobów gotowych oraz w wyniku obniżenia kosztów kredytów skupowych i finansujących zapasy wyrobów gotowych. W najtrudniejszej sytuacji finansowej są przedsiębiorstwa produkujące krochmal, najlepszą kondycję finansową posiadają zakłady produkujące syrop skrobiowy. (fragment tekstu)
Celem pracy było przeprowadzenie analizy ekonomicznej produkcji ziemniaków oraz przedstawienie opłacalności produkcji w dwóch kolejnych sezonach wegetacyjnych. Dane pochodziły z gospodarstwa rolnego specjalizującego się w produkcji ziemniaka jadalnego. Plon handlowy bulw ziemniaka w 2012 roku kształtował się na poziomie 247,8 dt/ha, a w 2013 roku wynosił 265,4 dt/ha. Przychód w badanych okresach wynosił 9907,6 i 27956,3 zł z 1 ha, a duża zmienność w przychodzie była podyktowana ceną uzyskaną w poszczególnych latach badań za jednostkę produkcji. Największy udział w strukturze poniesionych kosztów stanowiły koszty eksploatacji maszyn i praca ludzka (42,7%), koszty sadzeniaków (33,2 i 35,0%), następnie koszty nawozów (15,0 i 15,7%) oraz środków ochrony roślin (7,3 i 8,4%). (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie zmian zachodzących na rynku ziemniaków w Polsce z perspektywy producentów. Wykazano także regionalne zróżnicowanie uprawy ziemniaków w kraju. Od kilkunastu lat maleje w Polsce areał uprawy ziemniaków w strukturze zasiewów na obszarze całego kraju. Wybór tak pracochłonnej uprawy w warunkach przemian makroekonomicznych na rynku ziemiopłodów oraz zmian klimatu wymaga dostosowywania gospodarstw ziemniaczanych do potrzeb rynku. Dokonano analizy źródeł wtórnych pochodzących z danych IERiGŻ-PIB oraz GUS.(abstrakt oryginalny)
Celem badań było przedstawienie zróżnicowania cen ziemniaków jadalnych w Polsce w latach 2002-2012. Udowodniono, że poziom cen za ziemniaki jadalne był zmienny w latach, a także zależał od miejsca ich sprzedaży. Ceny detaliczne ziemniaków były średnio 2-5 razy wyższe od cen płaconych rolnikom. Wykazano także regionalne zróżnicowanie cen na rynkach hurtowych w kraju. Poziom cen detalicznych ziemniaków zależał od miejsca sprzedaży i sposobu przygotowania towaru do obrotu. Wysoka zmienność oraz niski poziom cen zniechęca rolników do uprawy ziemniaków. (abstrakt oryginalny)
W latach 2012-2014 przeprowadzono dwa niezależne doświadczenia przechowalnicze mające na celu określenie wpływu promieniowania UV-C na stopień zainfekowania bulw ziemniaka przez Rhizoctonia solani Kühn. Bulwy ziemniaka naświetlano w komorze wyposażonej w promiennik UV-C 15 W usytuowany nad dnem komory na wysokości od 0,4 do 1,0 m stosując czas ekspozycji w zakresie od 1 do 60 min. Jako materiału do badań użyto czterech jadalnych odmian ziemniaka o różnym stopniu wczesności oraz różnej przydatności użytkowej i kulinarnej bulw: Lord, Owacja, Vineta i Jelly. Stwierdzono, iż naświetlanie przed przechowywaniem bulw odmiany Owacja przyczyniło się do zmniejszenia porażenia rizoktoniozą w porównaniu z próbą kontrolną.(abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano wyniki 3-letniego doświadczenia polowego z zastosowaniem różnych sposobów pielęgnacji w uprawie ziemniaków jadalnych. Obiekty doświadczalne obejmowały pięć sposobów pielęgnacji: obiekt kontrolny z pielęgnacją mechaniczną i cztery obiekty pielęgnacji mechaniczno-chemicznej z użyciem herbicydów i ich mieszanin - Command 480 EC, Command 480 EC + Afalon Dyspersyjny 450 SC, Stomp 400 SC, Stomp 400 SC + Afalon Dyspersyjny 450 SC. Analizy ekonomicznej dokonano na podstawie zrealizowanych zabiegów oraz nakładów materiałowych. Efekty ekonomiczne zabiegów ochrony roślin określono na podstawie wskaźników przyjętych w ochronie roślin, takich jak: wskaźnik pokrycia kosztów (Wpk) i orientacyjne wskaźniki opłacalności (E1 i E2). Orientacyjne wskaźniki opłacalności E1 i E2 wykazały, że mechaniczno-chemiczna ochrona ziemniaka jadalnego z zastosowaniem herbicydów była opłacalna.(abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie efektów ekonomicznych różnych sposobów pielęgnacji ziemniaków. O efektywności ekonomicznej pięciu sposobów odchwaszczania ziemniaków decydowały koszty wykonania zabiegów, ceny herbicydów oraz wielkość plonu i jego wartość. Najwyższą opłacalność zwalczania chwastów stwierdzono na obiektach 3. i 5., które do wschodów były pielęgnowane mechanicznie, a tuż przed wschodami opryskiwane mieszaniną herbicydów: Command 480 EC - 0,2 l/ha + Afalon Dyspersyjny 450 SC - 1,0 l/ha (obiekt 3.) oraz Stomp 400 S.C. - 3,5 l/ha + Afalon Dyspersyjny 450 SC 1,0 l/ha (obiekt 5.) (abstrakt oryginalny)
Celem podjętych badań była ocena zmian cech sensorycznych ugotowanych bulw ziemniaka jadalnego w zależności po zastosowania naturalnych inhibitorów kiełkowania w czasie przechowywania surowca. Materiałem do badań były cztery odmiany ziemniaka z grupy średnio wczesnych. Badania prowadzono w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin - PIB Oddział w Jadwisinie w latach 2014-2015. Ziemniaki po zbiorze umieszczono w doświadczalnej przechowalni i przechowywano od października do końca kwietnia w temperaturze 5ºC, przy wilgotności względnej 90-95% bez stosowania naturalnych inhibitorów kiełkowania (próba kontrolna) oraz z zastosowaniem naturalnych inhibitorów kiełkowania (olejki eteryczne z: mięty pieprzowej, kminku i goździka). Po przechowywaniu, ziemniaki gotowano i wykonywano ocenę sensoryczną, w której uwzględniono takie cechy jak: rozgotowanie powierzchni, konsystencja, mączystość, struktura miąższu, smak i zapach. Oceny dokonywał 5-cio osobowy zespół. Na podstawie przeprowadzonej analizy wykazano, że zaprawianie bulw w czasie przechowywania naturalnymi inhibitorami kiełkowania - olejki eteryczne z mięty pieprzowej, kminku i goździka istotnie wpływa na zmiany rozgotowania powierzchni, struktury miąższu i mączystości bulw. Smak i zapach bulw ziemniaka jest cechą odmianową, niezależną od zastosowania inhibitorów.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.