Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zawartość metali ciężkich (ołowiu i kadmu) w zestawach dań obiadowych w stołówce wojskowej uczelni w Republice Czeskiej

100%

Jurikova J., Kalacova M., Grametbauer P.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

11 (2004)

|

nr 3 (40)

125-128

W niniejszej pracy oceniano wybrane zestawy dań, serwowanych w stołówce uczelni wojskowej w Republice Czeskiej. Analiza chemiczna obejmowała oznaczenie zawartości metali toksycznych - ołowiu i kadmu przy użyciu analizatora polarograficznego. Oznaczone ilości ołowiu i kadmu nie przekraczały dopuszczalnych wartości. (abstrakt oryginalny)

2

Ocena metod badania aktywności mikrobiologicznej podczas ekstrakcji sacharozy z buraków cukrowych

75%

Kostičová M., Güllová L., Dandár A.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

2004

|

R. 11, nr 3 (40), Supl.

137-144

W pracy dokonano oceny wybranych metod służących do określania poziomu aktywności mikrobiologicznej podczas ekstrakcji sacharozy z buraków cukrowych. Jako kryterium przydatności badanych metod przyjęto łatwość ich stosowania, szybkość oraz dokładność. Stosowano pośrednie metody polegające na: enzymatycznym oznaczeniu kwasu L-mlekowego, izokataforetycznym badaniu stężenia kwasu mlekowego oraz na oznaczeniu azotanów(III). Wyniki uzyskane przy stosowaniu powyższych metod porównano z rezultatami bezpośredniego oznaczania poziomu bakterii mezo- i termofilnych. Jakkolwiek oznaczenie kwasu L-mlekowego metodą enzymatyczną w aparacie MICROZYM-L jest bardzo proste i szybkie, to jednak w niektórych przypadkach jego zawartość nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji mikrobiologicznej w ekstraktorze. Podobnie poziom azotanów(III) nie reprezentuje dobrze stanu sanitarnego podczas badanego procesu. Oznaczenie natomiast obu izomerów kwasu mlekowego (L+D) okazało się tu najlepszym wskaźnikiem zanieczyszczenia mikrobiologicznego. (abstrakt oryginalny)

3

Szacowanie ryzyka zdrowotnego wynikającego z pobrania z pieczywem metali toksycznych

75%

Miśniakiewicz M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 206

17-26

Celem przeprowadzonych badań było oszacowanie poziomu ryzyka zdrowotnego wynikającego z pobrania kadmu, ołowiu i rtęci wraz z konsumpcją podstawowych rodzajów pieczywa. Analizie poddano próbki pieczywa pszennego, żytniego i mieszanego z trzech piekarni - dwóch w Krakowie i jednej w Lesku. Przeprowadzone badania wykazały we wszystkich próbkach pieczywa relatywnie wysokie zawartości kadmu, ołowiu i rtęci. W pracy ustalono średnią wielkość i strukturę dziennej porcji pieczywa z analizowanego obszaru. Uznając za przeciętnego konsumenta osobę w wieku 16-64 lat, o masie ciała 70 kg, oszacowano średnie i skrajne (maksymalnie wysokie) pobranie poszczególnych zanieczyszczeń z różnymi rodzajami pieczywa z analizowanych piekarni oraz uśrednioną ilość dla danego rodzaju pieczywa. Porównując uzyskane wielkości z tymczasowym tolerowanym pobraniem tygodniowym danej substancji (PTWI), określono stopień jego realizacji wynikający ze spożycia pieczywa. (abstrakt oryginalny)

4

Wpływ toksycznych metabolitów trawienia na proliferację i uszkodzenia DNA nabłonkowych komórek jelitowych in vitro

75%

Olejnik A., Schmidt M., Wojnarowska K., Grajek W.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

13 (2006)

|

nr 1 (46)

46-57

Przedmiotem prezentowanej pracy było określenie wpływu wybranych metabolitów (amoniaku, fenolu i krezolu), powstających w czasie procesu trawienia, na przeżywalność i proliferację ludzkich enterocytów in vitro. Do badań bezpośredniego oddziaływania wymienionych związków na komórki nabłonka jelitowego wykorzystano linię komórkową Caco-2, która w warunkach in vitro tworzy monowarstwę komórek funkcjonalnie i strukturalnie podobnych do ludzkich enterocytów. W celu oceny cytotoksycznego i genotoksycznego efektu działania wybranych związków na komórki Caco-2 posłużono się następującymi metodami badawczymi: oznaczenie stężenia komórek metodą hemocytometryczną, oznaczenie przeżywalności komórek poprzez barwienie błękitem Trypanu, określenie stopnia uszkodzeń DNA za pomocą testu kometkowego. Dowiedziono, że ekspozycja komórek Caco-2 na stosunkowo niskie stężenia wszystkich testowanych związków powodowała znaczący spadek ich przeżywalności i proliferacji. Stwierdzono, że antyproliferacyjne oddziaływanie metabolitów procesu trawienia było związane z indukcją uszkodzeń DNA w komórkach nabłonka jelitowego. (abstrakt oryginalny)

5

Oddziaływania jonów glinu (III) z wybranymi flawonoidami

75%

Wybieralska K.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2006

|

nr 3

25-32

Badania ostatnich lat wskazują, że uznawany do tej pory za niegroźny pierwiastek - aluminium okazał się cichym zabójcą, który z łatwością przedostaje się do organizmu wraz z pożywieniem czy lekami. Pierwiastek ten powoduje ciężkie schorzenia układu nerwowego (podejrzany jest o udział w patogenezie choroby Alzheimera czy Parkinsona), uszkadza wiele funkcji organizmu. Do związków i pierwiastków eliminujących glin z organizmu należą np. niektóre aminokwasy, a także inne związki oraz jony cynku, wapnia i magnezu. W pracy przedstawiono właściwości flawonoidów do tworzenia chelatów z jonami metali, w tym i z glinem. Dodatkowo oceniono wpływ jonów aluminium na aktywność antyutleniającą wybranego flawonoidu. Wszystkie pomiary przeprowadzono w wodno-metanolowych roztworach zawierających jony glinu(III). Stwierdzono, że powstawanie kompleksów flawonoid – metal w badanych układach w znaczący sposób wpływa na aktywność przeciwrodnikową wybranych roślinnych polifenoli. W przypadku kwercetyny aktywność ta jest największa gdy, jony glinu(III) tworzą z nią kompleks w stosunku 1:3. Powstający w takim samym stosunku kompleks jonów glinu(III) i moryny, wykazuje z kolei najniższą aktywność antyutleniającą. (streszcz. oryg.)

6

Badanie zawartości metali w niektórych produktach zbożowych

63%

Krełowska-Kułas M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 344

5-13

W warunkach żywienia naszego kraju produkty zbożowe odgrywają znaczną rolę w dostarczeniu energii białka, witamin z grupy B oraz składników mineralnych. Dostarczają one człowiekowi nie tylko wielu niezbędnych składników odżywczych, ale również znacznych ilości metali ciężkich zwłaszcza kadmu i ołowiu. Ze względu na profilaktykę zdrowotną zawartość me5tali powinna być stale monitorowana. Prac na ten temat jest niewiele. W związku z tym uwzględniając wysoki udział przetworów zbożowych w krajowej diecie człowieka, postanowiono wykonać badania dotyczące zawartości ołowiu, kadmu, miedzi, cynku, żelaza i manganu w produktach zbożowych.

7

Zanieczyszczenie olejów roślinnych wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi

63%

Ciecierska M., Obiedziński M. W.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

2006

|

R. 13, nr 2 (47), Supl.

48-55

Celem pracy było określenie zanieczyszczenia wybranych olejów roślinnych przez 15 WWA wyszczególnionych na liście Komitetu Naukowego UE. Materiał badawczy stanowiły: oliwa z oliwek extra virgin, oliwa z wytłoków oliwnych Pomace oraz oleje: rzepakowy i słonecznikowy (tłoczone i rafinowane). Metodyka badań obejmowała izolację WWA z matrycy tłuszczowej przy zastosowaniu techniki chromatografii żelowej oraz jakościowe i ilościowe oznaczenie związków przy użyciu chromatografii cieczowej z selektywnymi detektorami (HPLC- FLD/DAD). Spośród przebadanych olejów najwyższą zawartość WWA stwierdzono w oleju z oliwek typu Pomace. Zanieczyszczenie tego oleju benzo[a]pirenem osiągnęło wartość ponad 30-krotnie wyższą od dopuszczalnego maksymalnego poziomu ustanowionego w Rozporządzeniu Komisji UE nr 208/2005 (2 µg/kg). W przypadku pozostałych olejów stwierdzona zawartość benzo[a]pirenu nie przekroczyła limitu 2 µ|g/kg. Wykazano, że zanieczyszczenie WWA oliwy typu Pomace była statystycznie istotnie wyższe od skażenia oliwy z oliwek extra virgin. W wyniku porównania zanieczyszczenia WWA tłoczonych olejów: rzepakowego i słonecznikowego oraz ich rafinowanych odpowiedników wykazano, iż oleje tłoczone charakteryzują się statystycznie istotnie wyższą zawartością WWA od olejów rafinowanych. (abstrakt oryginalny)

8

Zawartość azotanów i azotynów w wybranych warzywach

63%

Krełowska-Kułas M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1988

|

nr 276

179-186

Artykuł omawia badania dotyczące zawartości azotanów i azotynów w wybranych warzywach powszechnie uprawianych w Polsce. Uzyskane wyniki wykazały, że warzywa kupowane w punktach handlu detalicznego w Krakowie zawierały znaczne ilości azotanów i azotynów. Stwierdzano bardzo zróżnicowany poziom zawartości azotanów i azotynów w warzywach. Z przebadanych warzyw największe ilości azotanów zawierała stara pietruszka korzeniowa, azotynów stara kapusta kiszona. Uzyskane wyniki wskazują na celowość badania warzyw na zawartość azotanów i azotynów i podjęcie wysiłków zmierzających do obniżenia ich poziomu.

9

Wykrywanie bakterii Aeromonas hydrophila z zastosowaniem techniki multipleks PCR

63%

Ligaj M., Sacharowski S.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 183

60-78

Bakterie Aeromonas hydrophila występujące powszechnie w środowisku wodnym, m.in. w wodzie pitnej oraz żywności nieprzetworzonej (warzywa, mięso, mleko) znajdują się na liście EPA (Amerykańskiej Agencji ds. Ochrony Środowiska) jako mikroorganizmy potencjalnie patogenne. Pałeczki te produkują liczne czynniki wirulencji wywołujące dolegliwości ze strony układu pokarmowego i niebezpieczne infekcje pozajelitowe. Na zakażenie są szczególnie podatne dzieci i osoby o obniżonej odporności. Wykrywanie A. hydrophila przy użyciu metod posiewowych i testów biochemicznych sprawia trudności ze względu na złożony i rozbudowany metabolizm tych pałeczek. W związku z tym do identyfikacji A. hydrophila w Katedrze Biochemii i Mikrobiologii UEP opracowano reakcję multipleks PCR, podczas której amplifikowano fragmenty genu aerA (kodującego aerolizynę, toksynę produkowaną przez niektóre szczepy bakterii z rodzaju Aeromonas) oraz fragment genu rpoD (kodującego czynnik a70 uczestniczący w inicjacji transkrypcji) i genu 16S rRNA (kodującego małą podjednostkę rybosomalną). Gen aerA jest wykorzystywany jako wskaźnik wirulencji pałeczek z rodzaju Aeromonas, natomiast geny rpoD i 16S rRNA umożliwiają identyfikację gatunku bakterii. Amplifikowane fragmenty DNA miały długość: 586 par zasad (pz) dla genu rpoD, 356 pz dla genu 16S rRNA, 254 i 156 pz dla genu aerA. Opracowana reakcja multipleks PCR umożliwia identyfikację potencjalnie patogennych szczepów pałeczek A. hydrophila. (abstrakt oryginalny)

10

Wykrywanie drobnoustrojów chorobotwórczych w żywności za pomocą klasycznych i szybkich metod mikrobiologicznych

63%

Gwiazdowska D.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 183

137-153

Zagrożenia mikrobiologiczne w żywności stanowią ogromny problem zarówno w krajach uprzemysłowionych, jak i rozwijających się. Każdego roku odnotowuje się dużą liczbę zatruć pokarmowych na całym świecie, w tym wiele przypadków śmiertelnych, a zarazem sporo przypadków o nieznanej etiologii. Klasyczne metody wykrywania mikroorganizmów, stanowiące metody referencyjne, charakteryzują się pracochłonnością i długim czasem oczekiwania na wynik. Dostępne są obecnie różne wariantywne sposoby przeprowadzania analizy mikrobiologicznej. W niniejszym opracowaniu przedstawiono uproszczenia i modyfikacje metod tradycyjnych oraz testy biochemiczne i immunologiczne do identyfikacji mikroorganizmów. Scharakteryzowano także metody instrumentalne wykorzystujące zjawiska fluorescencji i luminescencji oraz zmiany impedancji z uwzględnieniem możliwości ich zastosowania w praktyce. (abstrakt oryginalny)

11

Biosensor DNA do oznaczania heterocyklicznych amin aromatycznych w żywności

63%

Jasnowska-Małecka J., Filipiak M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 183

42-59

Heterocykliczne aminy aromatyczne (HAA) powstają podczas obróbki termicznej w wysokobiałkowych produktach, tj. mięsie i rybach w temperaturze powyżej 150°C. Są to związki o właściwościach prokancerogennych, co oznacza, że swoje właściwości szkodliwe dla zdrowia ujawniają dopiero po enzymatycznym przekształceniu w organizmie. Przedstawiono stosowane obecnie metody analityczne w badaniach nad oznaczaniem tych związków w produktach wysokobiałkowych. Opisano możliwość stosowania metody wariantywnej wykorzystującej elektrochemiczny biosensor DNA na przykładzie ilościowego oznaczania 2-amino-3-metyloimidazo[4,5-f]chinoliny (IQ). Metoda oparta jest na wykorzystaniu elektrochemicznych właściwości dwuniciowego kwasu deoksyrybonukleinowego (dsDNA), unieruchomionego na elektrodzie z pasty grafitowej. dsDNA w sposób specyficzny i selektywny reaguje na obecność planarnych związków, jakimi są HAA, a zmiana elektrochemicznego sygnału dsDNA jest ilościowo zależna od stężenia oznaczanej aminy w zakresie od 0,1 do 500 (J.M, tj. od 20 ng do 100 ug IQ w 1 ml próby. (abstrakt oryginalny)

12

Skład chemiczny i jakość sensoryczna kapusty głowiastej w zależności od jej odmiany i dawki azotu stosowanej w nawożeniu mineralnym

63%

Gajewski M., Radzanowska J.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

11 (2004)

|

nr 2 (39)

108-120

Badano skład chemiczny kapusty świeżej oraz jej jakość sensoryczną po ukwaszeniu. Czynnikiem różnicującym była odmiana kapusty i dawki azotu stosowane w nawożeniu mineralnym. Doświadczeniem objęto odmiany: Alfama F1, Balaton F1, Galaxy F1, i Hinova F1. Zastosowano dawki azotu: 150, 200, 250 kg×ha-1.Pod względem składu chemicznego w kapuście świeżej oznaczano zawartość ekstraktu, witaminy C, azotanów(V) i suchą masę. Odmiany niewiele różniły się pod względem zawartości witaminy C i ekstraktu, wykazywały natomiast zróżnicowanie pod względem skłonności kumulowania azotanów.Jakość sensoryczną kapusty kwaszonej oceniano metodą ilościowej analizy opisowej (QDA) oraz w kategoriach jakości konsumenckiej (ocena pożądalności). Do opisania jakości zastosowano 13 wyróżników, wytypowanych przez zespół ekspertów. Wyniki doświadczenia wskazują, że odmiany różniły się pod względem niektórych wyróżników sensorycznych. Najlepszą jakością sensoryczną charakteryzowała się odmiana Alfama. Istotny wpływ na jakość wywarła również dawka azotu. W przypadku większości odmian najwyższą ocenę ogólną uzyskała kapusta nawożona azotem w dawce 200 kg×ha-1. Najniższą ocenę ogólną uzyskała kwaszonka z odmiany Balaton, nawożonej najwyższą dawką azotu. Wraz ze wzrostem dawki azotu wzrastała również zawartość azotanów(V) w główkach. Analiza składowych głównych (PCA) wykazała, że dwie składowe (PC 1 i PC 2) odpowiadały łącznie za 55% zmienności jakości sensorycznej próbek.(abstrakt oryginalny)

13

Wpływ herbicydów na zmiany zawartości azotanów (V) w bulwach ziemniaka po zbiorach i przechowywaniu

63%

Wichrowska D., Wojdyła T.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 206

27-36

Celem prowadzonych badań (2004-2007) było poznanie wpływu zastosowanych w okresie wegetacji herbicydów (Afalon, Stomp, Barox, Sencor + Titus) na stopień kumulacji szkodliwych azotanów (V) w bulwach surowych i ugotowanych trzech odmian ziemniaka ("Asterix", "Dorota", "Victoria") po zbiorach i 6-miesięcznym przechowywaniu w temperaturze 4°C. Zastosowane w okresie wegetacji roślin ziemniaka herbicydy istotnie wpłynęły na wzrost zawartości azotanów (V) w surowych bulwach ziemniaków po zbiorach. Zawartość ta była wyższa (wynosiła średnio 293 mg NO3(V) na kilogram świeżej masy bulw) niż dopuszczają normy (do 200 mg ∙ kg-1). Obróbka wstępna i termiczna (gotowanie w wodzie) spowodowały spadek zawartości tych szkodliwych substancji o ponad 35% w bulwach analizowanych po zbiorach oraz o ponad 54% w bulwach badanych po przechowywaniu. Odmiana "Asterix" charakteryzowała się najmniejszą skłonnością (na tle pozostałych odmian) do kumulowania azotanów (V) w świeżej masie bulw. Po przechowywaniu nastąpił spadek zawartości azotanów w bulwach o prawie 30%. Dobrą odmianą ziemniaków przeznaczoną do konsumpcji może być "Victoria", która charakteryzowała się dużą tendencją do spadku zawartości azotanów (V) po przechowywaniu oraz podczas obróbki wstępnej i termicznej. (abstrakt oryginalny)

14

Glikoalkaloidy - substancje toksyczne roślin wyższych

63%

Cieślik E.

Żywność. Technologia. Jakość

|

4 (1997)

|

nr 1 (10)

21-29

W pracy przedstawiono przegląd najnowszego piśmiennictwa krajowego i zagranicznego dotyczącego struktury chemicznej, toksyczności i zaleceń oraz występowania glikoalkaloidów w organach roślin wyższych. (abstrakt oryginalny)

15

Występowanie mikotoksyn w zbożach i przetworach zbożowych znajdujących się w placówkach handlowych województwa podkarpackiego

63%

Stanisławczyk R., Rudy M., Świątek B.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

17 (2010)

|

nr 6 (73)

58-66

Celem niniejszej pracy było określenie w zbożach i przetworach zbożowych, znajdujących się w obrocie handlowym na terenie województwa podkarpackiego, zawartości następujących mikotoksyn: aflatoksyny B1, sumy aflatoksyn B1, B2, G1, G2, ochratoksyny A (OTA), deoksyniwalenolu (DON) oraz zearalenonu (ZEA). Średnia zawartość deoksyniwalenolu (DON) była największa w ziarnie zbóż oraz w mące. Ponadto w przypadku jednej próbki mąki maksymalne stężenie badanej mikotoksyny (784 μg/kg) przekroczyło dopuszczalny poziom 750 μg/kg. Oznaczone w ziarnie zbóż i przetworów zbożowych stężenie zearalenonu (ZEA) było wyraźnie mniejsze niż zawartość deoksyniwalenolu. W żadnej z badanych próbek nie stwierdzono przekroczenia przyjętego dopuszczalnego stężenia tej mikotoksyny. Największe stężenie ochratoksyny A (OTA) występowało w ziarnie zbóż (1,23 μg/kg) i w mące (1,44 μg/kg). W pobranych próbkach makaronu wykazano, że w 6,6 % materiału badawczego stężenie ochratoksyny A (OTA) przekroczyło zalecaną wartość. W przetworach zbożowych średnia zawartość aflatoksyny B1 nie przekroczyła przyjętego dopuszczalnego poziomu. Jedynie w 9,5 % badanych próbek makaronu stężenie wymienionej mikotoksyny przekraczało dwukrotnie dopuszczalną wartość. Średnia zawartość sumy aflatoksyn B1, B2, G1, G2 była największa w próbach mąki (0,77 μg/kg). W pozostałych przetworach zbożowych średnia zawartość tych mikotoksyn była wyrównana (0,30 μg/kg) i nie przekraczała dozwolonych wartości. (abstrakt oryginalny)

16

Pozostałości pestycydów chloroorganicznych jako wyznacznik jakości zdrowotnej produktów zbożowych

63%

Miśniakiewicz M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2011

|

nr 874

101-124

Celem niniejszego opracowania jest usystematyzowanie wiadomości na temat najistotniejszych pestycydów chloroorganicznych, których pozostałości występu w żywności. W pracy zaprezentowano i omówiono wyniki badań prowadzonych w latach 2005-2006 nad zawartością pozostałości tych związków w mące i pieczywie dostępnych na lokalnych rynkach południowo-wschodniej Polski.

17

Ekologiczne uwarunkowania jakości żywności

63%

Popek S., Filip A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2008

|

nr 781

171-185

Stan środowiska przyrodniczego ma bezpośredni wpływ na jakość surowców żywnościowych. W związku z tym żywność może być źródłem zanieczyszczeń biologicznych i chemicznych stanowiących potencjalnie zagrożenie dla zdrowia konsumentów. Celem artykułu jest scharakteryzowanie zagrożeń żywności oraz próba określenia relacji pomiędzy zanieczyszczeniem środowiska przyrodniczego a jakością zdrowotną żywności.

18

Determination of Chromium in Cocoa Products

63%

Turek M., Sykuła-Zając A., Jabłońska J., Itria Pilo M., Noce A., Spanu F.

Zeszyty Naukowe. Technologia i Chemia Spożywcza / Politechnika Łódzka

|

2009

|

z. 73, nr 1058

25-32

Tematyka tej pracy koncentruje się głównie na właściwościach fizykochemicznych chromu, toksyczności oraz jego zawartości w kakao. Została opisana również krótka historia odkrycia ziaren kakao i ich właściwości. Wykonano również oznaczanie chromu w spożywczych produktach kakaowych za pomocą spektroskopii UV-VIS metodą z difenylokarbazydem (DFK). Przeprowadzono pomiar 14 różnych próbek kakao, które wcześniej poddano mineralizacji. (streszcz. oryg.)

19

Biologiczne zanieczyszczenia żywności. Mikotoksyny

63%

Miśniakiewicz M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2008

|

nr 781

113-129

Mikotoksyny to zanieczyszczenia żywności i płodów rolnych pochodzenia naturalnego występujące w wielu produktach spożywczych i paszach. Ich obecność w surowcach rolniczych i artykułach żywnościowych pochodzenia zarówno roślinnego, jak i zwierzęcego stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt i jest przejawem niskiej jakości higieniczno-zdrowotnej. W artykule omówiono podstawowe mikotoksyny występujące w produktach spożywczych, ich maksymalne poziomy zanieczyszczeń oraz skażenie polskiej żywności mikotoksynami.

20

Zawartość ołowiu, kadmu, miedzi, cynku i żelaza w warzywach

63%

Krełowska-Kułas M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1989

|

nr 287

73-82

W związku z nielicznymi krajowymi publikacjami z zakresu zawartości szkodliwych pierwiastków w warzywach, wydało się celowe podjęcie badań zmierzających do ustalenia poziomu niektórych pierwiastków śladowych (Pb, Cd, Cu, Zn i Fe) w wybranych warzywach dostępnych w codziennym obrocie żywnością na terenie miasta Krakowa. Materiałem do badań w 1987 roku były warzywa zakupione w Wojewódzkiej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej w Krakowie, pochodzące z województwa miejskiego krakowskiego.